|
Tijdens het wachten op het eerste exemplaar van Spiegelbeeld, richt ik mijn aandacht op mijn to do lijstje. Schrijven is erg leuk, maar het heeft de neiging om andere zaken ver naar de achtergrond te dringen. Mijn lijstje is altijd te lang en nu ik in het niemandsland tussen dit en een volgend boek beland ben, moet ik de mouwen maar eens opstropen. Toen ik daarnet de rolkoffer tevoorschijn haalde voor een weekendje weg, ontdekte ik beschamende stofwolken in de berging. Dat komt op het lijstje, maar het is net als de andere werkjes die op mij wachten, geen erg aantrekkelijk iets om mee aan de slag te gaan. Kan ik nog ontsnappen? Als ik begin aan een artikel dat ik samen met een collega wil schrijven, telt dat niet ook? Een artikel is iets anders dan proza-schrijven, toch? |
|
Tijdens het werken aan Spiegelbeeld waren mijn collega en ik bezig met het thema vriendschap, we wilden daar in de behandeling van onze cliënten meer aandacht aan besteden. Als je ernstige psychische problemen hebt is het lastig om vriendschappen te vormen, want in vriendschapsrelaties kom je je eigen hang-ups & issues knalhard tegen. Heftige crisissen waarbij voormalige BFF’s veranderen in de meest gruwelijke vijanden zijn bij mijn cliënten aan de orde van de dag. De rol die social media daarbij spelen is vaak groot: niets zweept de emoties zo op als een net iets te snelle reactie via de app, of een impulsieve post op Facebook.
Toen mijn collega en ik ons gingen verdiepen in de literatuur over vriendschapsrelaties, ontdekten we hoe vaak ernstige problemen voorkomen en welke consequenties dat kan hebben. De gevolgen zijn het grootst wanneer een vriendschap zowel negatieve als positieve gevoelens oproept: ambivalente vriendschappen hebben forse gevolgen voor zowel de lichamelijke als de geestelijke gezondheid. Depressies en hart en vaatziekten slaan bijvoorbeeld sneller toe bij mensen die meerdere ambivalente vriendschappen hebben en bij vrouwen met veel van dit soort vrienden, blijkt de celveroudering zelfs versneld plaats te vinden. Dat zijn indrukwekkende bevindingen, zeker als je rekent dat ambivalente vriendschappen veel voorkomen: bij een onderzoek onder psychologiestudenten bleek dat zij 45% van hun vriendschappen als zodanig ervaarden.
WP, de hoofdpersoon uit Spiegelbeeld, worstelt ook met een ambivalente vriendschap. Dat is geen toeval, thema’s waar ik voor mijn werk mee bezig ben, vinden vaak hun weg naar de bladzijden van mijn boeken. WP gaat op zoek naar een antwoord op de vraag hoe je het beste met een ambivalente vriendschap om kunt gaan. Met steun van haar supervisor ontdekt ze denkfouten die maken dat we vriendschappen soms negatiever beleven dan ze eigenlijk zijn. Voor een van haar clienten ontwikkelt WP vervolgens een oefening om dit tegen te gaan.
WP en ik zijn niet hetzelfde, maar in sommige opzichten lijken we toch wel een beetje op elkaar. Of we lenen dingen van elkaar, zo zou je het ook kunnen zien. Rondom het thema ambivalente vriendschappen hebben we elkaars ideeën en inzichten gebruikt. Nu ga ik kijken of het me lukt om over dat thema een artikel te schrijven dat ook voor mijn beroepsgenoten interessant zal zijn. De stofwolken in de berging kunnen nog best even wachten. Martine Kamphuis Tien jaar geleden debuteerde Martine Kamphuis met de psychologische thriller Vrij, sindsdien hebben zo’n 100.000 exemplaren van haar boeken hun weg gevonden naar de lezers.
In 2016 verschijnt ‘Spiegelbeeld’, het tweede boek rondom psychologe Wynona Post, over wie dagblad Trouw schreef: ‘…de sympathieke heldin WP is een aanwinst voor de Nederlandse thriller.’
Bezoekersreacties:
|
