Er bestaan van die gouden geluksmomentjes die je lekker optillen in het leven. Eén daarvan is het moment dat ik de eerste reactie van mijn uitgever krijg over mijn nieuw geschreven thriller en ze blij is. Gewoon blij? Nee, megablij! Ze schreef al na een dag letterlijk: ‘Ik heb 'm uit. En ik heb genoten!!! Ik ben echt heel enthousiast!’ Ik heb als schrijver geleerd dat ik maar heel sporadisch gebruik mag maken van uitroeptekens, maar in deze berichten kan ik er geen genoeg van krijgen.
Chateau de Provence is qua verbouwing dus klaar. Heerlijk. Ik mag nog wat stof opvegen, wat kleine plintjes verven, een plantje of ander snuisterijtje toevoegen en daarna kan hij naar de redacteur. Dat is de volgende fase. In de negentigduizend woorden die ik heb geschreven staan vast en zeker nog woorden die niet helemaal goed gespeld zijn, die doorgestreept kunnen worden, of punten en komma’s die het lezen straks voor jullie nog een klein beetje prettiger gaat maken. Daar wordt dus aan gewerkt.
Naast dit hele redactieproces zijn Ilse Karman en ik al lekker aan het brainstormen. We waren allebei op de Margriet Winterfair en konden daar helemaal losgaan. Het ene idee was nog mooier dan het andere. Een klein aanzetje van de één, bracht de ander direct op nog wildere plannen. Zo werkt dat tussen ons. Dus ik kan je nu al voorspellen: iedereen weet straks dat Julia en Luuc zijn vertrokken naar een Chateau in de Provence. Er komt vuurwerk!!! (ja, met drie uitroeptekens)
Marelle Boersma
Bezoekersreacties:
|