|
Ik had mezelf in oktober een vakantie beloofd in ons nieuwe huis in Frankrijk. Nou, dat was natuurlijk een belachelijk idee van mezelf. Het huis was namelijk nog nauwelijks bewoonbaar. Is het kopen van een huis in Nederland al behoorlijk stressverhogend; een huis kopen in het buitenland geeft daar nog een extra stresspiek bovenop. Dat zou bij ons wel meevallen. Dacht ik toen nog. We hebben al enige ervaring! Inmiddels weet ik beter. Ik had niets meer in te brengen: ik werd een personage in een nieuwe vertrek-thriller.
Ik zal je de vele details besparen, maar elk uur kwamen er nieuwe verborgen gebreken boven water. Over water gesproken: het water liep tijdens de talrijke regenbuien met watervallen tegelijk het huis binnen. De grapjes tussen Jan en mij waren niet van de lucht. Maar dat binnenzwembad stond toch echt niet op onze wensenlijst! Inmiddels zijn alle lekken gedicht. Hopen we. De gaten in de vloer bleven echter en de verwarming bleek nog niet aangesloten. Ik heb in die eerste dagen heel wat weggezucht en doorgeslikt. Het idee dat ik nu volop inspiratie kon opdoen voor een nieuwe vertrek-thriller duwde ik steeds opnieuw terug. Dat wilde ik niet!
Maar elke dag dat ik daar was, dook er één moment in mijn hoofd op. En dat was het moment dat ik na de eerste nacht wakker werd in dit nieuwe kasteelgrote huis… en naar buiten keek (we hebben namelijk nog geen gordijnen) De zon scheen door de takken van de immens hoge bomen, waar de rode gloed langzaam aanzwol naar goudgeel. Ademloos keek ik naar de twee eekhoorns die in de takken speelden. Snel en soepel. Als twee tortelduifjes. In onze tuin! Op dat moment sijpelde er een diep geluksgevoel naar binnen. Dat warme gevoel heb ik in de weken erna gekoesterd.
En elke keer als ik moedeloos word van de hoeveelheid werk die nog te wachten ligt, keer ik terug naar dat ene moment van diep geluk. Dit wordt geen vertrek-thriller heb ik mezelf toen beloofd. We gaan hier genieten. Het wordt een thuis voor schrijvers die we nu in ons huis kunnen verwelkomen en die hopelijk ditzelfde geluksgevoel gaan ervaren. En die ook dat stressgevoel weg voelen glijden en alleen maar gaan genieten van simpele dingen zoals de eekhoorntjes, de vele vogels en het fruit dat we ook in deze tuin hebben.
En ben jij geen schrijver, maar een lezer? Dan heb ik nog een leuk nieuwtje: Jan gaat ook kamers verhuren voor lezers en andere vakantiegangers. Dus ook niet-schrijvers kunnen in de zomer een chambre bij ons huren. Hopelijk lig jij straks bij ons buitenzwembad, dat nog wel gebouwd moet worden. Het wordt mooi. Uiteindelijk. En die vertrek-thriller mag je natuurlijk komen lezen. Maar ik kom daar als personage niet in voor.
Marelle Boersma De volgende ik-vertrek-thriller Terug naar Cornwall verschijnt in maart 2020.. Voor meer over de ik-vertrek thrillers en de achtergronden hiervan ga naar www.marelleboersma.nl
Bezoekersreacties:
Shirley Pellikaan (49) op 6 november 2019:
Wauw Marelle , bij jullie gaat toch nooit iets van een leien dakje ? Dus eerlijk gezegd had ik wel verwacht dat ook dit weer een groot avontuur ging worden. Maar heee! Als je later oud en nog eens terug kijkt, dan zeg je : een ander droomt, maar wij deden het gewoon ! Leef je leven, geniet van elke dag. En ik weet zeker dat jullie dat doen! En nu de mogelijkheid er is om als lezer te komen logeren, wordt ik helemaal blij. Honderden boodschappen briefjes schreef ik om een schrijver te worden, maar niet gelukt, haha . Maar dan mag ik nu toch straks naar jullie nieuwe kasteel komen kijken. Helemaal happy me. En ik kijk uit naar je volgende boek ! Succes
|
