Laat ik meteen met de deur in huis vallen: ik vind het leuk om te signeren. Of eigenlijk ligt het genuanceerder: ik vind het leuk om lezers te ontmoeten. En een signeersessie is dan een uitgelezen kans. Toch vond ik het de eerste keren maar lastig. Want hoe raar is het om zomaar in een boek te schrijven? Dat is not done. Ik was juist altijd heel netjes op mijn boeken. Dus best even wennen om mijn naam voorin een boek te zetten.
Maar waarom is signeren dan niet leuk?
Goed, nu ga ik iets vertellen dat ik tot nu toe altijd heb verzwegen. Ik ben namelijk een ongelooflijke kluns in het onthouden van namen. Zelfs lezers die ik elk jaar zie – soms zelfs vaker – herken ik wel, maar die naam… Vreselijk. Ik schaam me rot. Want ik vind het echt ongelooflijk rot om zelfs na zoveel jaren nog te moeten vragen hoe iemand ook weer heet?
De betreffende lezers maken er totaal geen probleem van. ‘Je hebt ook zo veel vrienden op Facebook.’ Maar ondanks mijn glimlach, scheld ik mezelf dan zachtjes de huid vol. Hoe moeilijk kan het zijn?! Soms probeer ik me eruit te redden. Dat stel ik zo’n vraag als: ‘Voor wie is het boek?’ of ‘Hoe schrijf je jouw naam ook weer?’ Dat helpt als het om een Hetty gaat, omdat het ook Hettie kan zijn. Maar ja, zeg eens eerlijk: bij een naam als Wil of Ineke, is het vooral een stomme vraag.
Nu mijn nieuwe Vertrek-thriller Terug naar Cornwall bijna verschijnt, staan de eerste signeersessies alweer vast. Ik ga naar Huissen, naar Horst, naar Almere-Haven en ik denk ook naar de Libelle Zomerweek. En als het een beetje meezit, ga ik ook nog naar Emmen en Harderwijk. En echt: ik heb er enorm veel zin in om jou te ontmoeten, om gezellig een praatje te maken, om je verhalen te horen en óók om samen op de foto te gaan.
Maar lieve lezers, kunnen we misschien afspreken dat je me een klein beetje helpt? Stel dat dat vreselijk schaamrood naar mijn wangen stijgt, fluister je dan gewoon je naam even in mijn oor? Dan zet ik mijn naam én de jouwe met een zwierige krul voorin het boek. Ik zie je snel, Wil of Ineke. En ook jou Hetty met ie. Ik beloof je dat ik mijn best doe, maar namen onthouden… Nee, niet leuk!
