|
Vertrekken is moeilijk. Je familie achterlaten. Kinderen die achterblijven. En – in mijn geval – ook ouders die ik veel minder vaak zie. Als ik hierover met andere mensen praat, zeggen ze vaak: ik zou het niet kunnen. Ik ben te veel een familiemens om ooit uit Nederland te vertrekken. Die uitspraak zet me aan het denken. Kun je dan geen familiemens zijn als je wel in een ander land gaat wonen? Ik ben heel erg dol op mijn familie, mijn ouders en mijn kinderen. En ik prijs me dan ook gelukkig met ons goede contact. Een van mijn favoriete tv-programma’s is ‘Floortje naar het einde van de wereld’. Heerlijk om vanuit de luie bank te genieten van al die werelddelen die bijna onbereikbaar zijn. Om te horen hoe die mensen het ervaren om te vertrekken, en om totaal afgelegen hun leven te leven. Vaak zijn het idyllische plekken op de wereld, met azuurblauwe zeeën of mooie groene gebieden te midden van de nog pure natuur. Deze ‘Vertrekkers’ voelen zich daar thuis. Meestal missen ze familie en vrienden, maar hun nieuwe leven weegt daar ruimschoots tegenop.
Een van die reizen van Floortje ging naar het eiland St Helena. Pas sinds kort beter bereikbaar omdat er een vliegveld is aangelegd. Voor die tijd was er een dagenlange boottocht voor nodig om op het eiland te komen. De dierenarts die daar woont, was tussendoor in een beter bereikbaar gebied aan het werk geweest, maar was toch weer teruggekeerd naar St Helena. En de heel logische vraag van Floortje was: ‘Hoe moeilijk is het om steeds te vertrekken als je net ergens thuis bent?’
Ik was onder de indruk van het antwoord van deze dierenarts. Hij zei namelijk het volgende: ‘Het vertrekken is niet zo lastig. Aankomen is veel moeilijker.’ De verbaasde blik van Floortje vroeg om verduidelijking, die hij dan ook prompt gaf. ‘Elk keer als je ergens aankomt, moet je je steeds opnieuw bewijzen. Blijf je zitten waar je zit, dan kent iedereen je en hoeft dat dus niet. Dat laatste is veel makkelijker.’
Die zin is lang blijven hangen. Zeker nu we niet alleen uit Nederland vertrokken zijn, maar daarna ook weer uit Portugal, besef ik dat hij gelijk heeft. Natuurlijk is het lastig om te vertrekken en nieuwe vrienden achter te laten. Maar nu we weer in een hele nieuwe – en vreemde – omgeving zijn aangekomen, blijkt het een behoorlijke uitdaging om hier onze weg te vinden. Zeker nu onze wereld door een totale lockdown veranderd is in een klein eilandje. Net als St Helena. En dan blijkt de waarde van mijn familie. We hebben elke dag contact.
Maar stel je nou eens voor dat je geen familie meer hebt, en dat vertrekken eerder een terugkeer is? Dan heb je het dubbel moeilijk en zit je in een Vertrek-thriller. Dat overkomt Jill uit Terug naar Cornwall. Ze vertrekt uit Nederland, en komt aan in Cornwall. En ook voor haar blijkt dat aankomen in een vreemde omgeving vele malen moeilijker is dan vertrekken uit Nederland.
Marelle Boersma De vertrek thriller Terug naar Cornwall is in maart 2020 verschenen. Voor meer over de ik-vertrek thrillers en de achtergronden hiervan ga naar www.marelleboersma.nl
Bezoekersreacties:
|
