Gevallen vrouw
Door: Antoinette Verstegen op 17 januari 2013

Na twee maanden op de bank en zo’n 14 uur slaap per dag voel ik me lui en vet. Lui voelde ik me de eerste dag dat ik alleen nog de keuze had tussen omvallen of zelf gaan liggen. Vet pas de laatste weken, sinds ik als ik loop iets aan mijn lijf voel bewegen, dat als het aan mij ligt niet beweegt. (Ter hoogte van mijn middel voeg ik maar toe, ter vermijding van allerlei ogen die ik virtueel over mijn lichaam voel zwerven.)

Dus wil ik terug op de spinningfiets, maar ik mag niet moeten. Te streng zijn voor mezelf is een reden dat ik ben omgevallen en ik weet niet of ik nu van mezelf moet of mag sporten. Maar niet mogen moeten, zet een dosis adrenaline in werking waarmee ik een aanstormende bizon moeiteloos in een stapel proteïnerijke bieflapjes hak. Geen pre als je uitgeput op de bank ligt.

En vanzelfsprekend mag ik mezelf ook geen sukkel vinden omdat ik een systeemfout in me negeerde totdat een eenvoudig ‘opnieuw opstarten’ net zoiets werd als internet explorer op een typemachine installeren.

Het voordeel van een paar maanden op je bank, is dat je vanzelf een keer op jezelf uitgescholden raakt en er weinig anders rest dan eens goed naar jezelf te kijken. Zo ontdekte ik dat veel energie wordt opgeslokt door het vermijden van het diepzwarte gat waarin ik steeds dreig te worden gezogen.

Wijze mensen blijven maar roepen dat ik juist dat duistere hol in moet duiken, omdat aan het einde van de tunnel de beloning wacht. Ja, ja, en dan zul je net zien dat daar in mijn geval geen ongeduldig konijn staat te wachten dat me een avontuurtje met Johnny Depp bezorgt.

Gelukkig valt er ook buiten dat diepzwarte gat wel wat te leren. Zo bleek een oeroud mechanisme hersteld van de oplawaai die ik hem jaren geleden gaf. Ik stelde mezelf de vraag: waar word ik echt gelukkig van? Mijn gevoel was net bij het tweede geluksitem toen mijn verstand erover heen raasde met zaken die wel erg handig zouden zijn als ik daar gelukkig van werd.

Hierna zie ik het telkens gebeuren en heb daarmee een belangrijke oorzaak van mijn energielek gevonden. Ik volg hoe dan ook mijn gevoel, maar mijn verstand is terug in haar vertrouwde en ooit zo noodzakelijke overlevingsmodus. Als een op hol geslagen antivirusprogramma blijft ze dag en nacht controleren, analyseren, bekritiseren en adviseren. Behalve tijdens sex* of een wilde rit op de spinningfiets, dan haakt ze af.

Aan de spinning of aan de sex dus. Maar ja, ik vind elke fiets goed als hij maar de juiste hoogte heeft en bij mannen werkt dat toch wat anders …hop, op die fiets dus!

Weg van het zwart, weg met het vet. Of misschien moet ik eerst dat diepzwarte hol checken of niet toch Johnny Depp… 



*Sex als sex gespeld is een bewuste keuze. Een gynaecoloog mag het over seks hebben, seksueel misbruik moet met ks omdat het lelijk is, maar sex is alleen sexy met een x.

Antoinette Verstegen

Onze columniste Antoinette Verstegen maakt ons elke maand deelgenoot van een gedachtenkronkel of zieleroersel. Antoinette (1967) is schrijver van de spannende roman Wraak en de thriller on demand Niet omkijken.



Bezoekersreacties:
Ink (43) op 18 januari 2013:
Ik heb het gevoel dat de gevallen vrouw weer aardig op de goeie weg aan het gaan is...Mooi!

Website Security Test