Leesclub Bloeden zal je
Door: VrouwenThrillers.nl op 6 februari 2017

De selectie heeft plaatsgevonden en de leesclub gaat al snel starten. Op deze pagina zullen we jullie op de hoogte houden van het verloop van de leesclub.


De geselecteerden zijn: 

Coenraad de Kat
Silvia van Elzelingen
Dini van Heumen
Tanneke Burggraaff
Eveline Tolsma
Alexandra Honings
Ann Koenzen
Elsa Bakker
Cindy Strijkers- Brakel  
Wendy Perdok


Donderdag 9 februari 2017

Inmiddels heeft iedereen het boek ontvangen. De een start gelijk met lezen, een ander moet nog even gauw een ander boek uitlezen. Een van de deelnemers heeft het eerste deel De verzamelaar gereserveerd bij de bibliotheek en gaat eerst dit deel lezen voor aan te vangen met Bloeden zal je. De deelnemers hebben vier weken de tijd en uiterlijk 8 maart moet de recensie op VrouwenThrillers.nl geplaatst zijn.

De eerste vraag die Anneke, de leesclub coördinator, aan de deelnemers heeft gesteld is: Wat vinden jullie van de cover van Bloeden zal je?

De reacties: 
- Alexandra Honings: "Ik vind de cover prachtig! Eerlijk gezegd zelfs mooier dan die van het eerste boek. Deze oogt professioneler op de een of andere manier. Ik zou hem ook zeker hebben opgepakt in de boekwinkel. Donker, mysterieus, onheilspellend."

- Eveline Tolsma: "Tis een machtig mooie cover en ik zou het boek zeker hebben opgepakt in de boekhandel! Bloedrode letters zijn mooie toepasselijk. Wel iets heel anders dan de eerste cover.. dreigender de tweede."

- Coenraad de Kat: "De cover is nog mysterieuzer en donkerder dan de cover van De verzamelaar. De ogen die je aanstaren in een duister ,vervallen huis/schuur roepen meteen dat er veel geheimzinnigheid op. Bloeddruppels zeggen dat er meer aan de hand is net zoals de titel. Ik ben getriggerd om het te gaan lezen in dit vervolg op De verzamelaar."

- Dini van Heumen: "Een cover waardoor je al getriggerd raakt. Ook door de titel al. Mooie cover."

- Ann Koenzen: "De cover vind ik geweldig, ik hou wel van donkere mysterieuze covers, de bloedspetters geven het nog iets extra's. De van licht naar donker overlopende letters van de titel vind ik ook mooi gekozen. Ten opzichte van De verzamelaar is wat mij betreft deze cover stukken mooier, maar dat komt ook omdat ik nog een versie heb met de oude cover...die er dan toch op een bepaalde manier wel bijpast."

- Cindy Strijkers-Brakel: "De titel spreekt natuurlijk boekdelen, daar verwacht je wel wat van. De cover is mysterieus en donker. Ik ben benieuwd."

- Elsa Bakker: "Ik hou ervan, lekker creepy en maakt mij erg nieuwsgierig naar het verhaal!"

- Silvia van Elzelingen: "Een prachtige en vooral mysterieuze cover...die ogen!!!!...ze kijken dwars door je heen. Heel benieuwd naar het verhaal."

Naast al deze enthousiaste reacties kwam er ook al de eerste vraag over het boek aan de auteur: Waarom is er gekozen voor een ander lettertype? En ander kleurgebruik? (Eveline) We zijn nog in afwachting van het antwoord...

Vrijdag 10 februari 2017

Het viel de lezers op dat het eerste deel uit deze reeks, De verzamelaar, een nieuwe cover heeft gekregen. De reden waarom Diana hiervoor gekozen heeft:

De verzamelaar gaat over vrouwen die begraven gevonden worden. Voor het onderzoek naar de dader heb ik veel research gedaan naar opsporingstechnieken. Op het moment dat ik dat deed waren ze in Den Haag net klaar met een nieuwe techniek die gesponsord werd door landen over de hele wereld. In ons eigen Nederlands Forensisch Instituut vond dit plaats. Die techniek wilde ik zeker weten in mijn verhaal. Ik heb toen zelfs contact gehad met het NFI, maar mocht helaas daar niet rondkijken (alleen als je een opleiding deed of echt reden had (beroepsmatig) om daar te zijn kon je een rondleiding krijgen). Wel kreeg ik informatie opgestuurd en heb heeeeeel veel online gelezen. Met deze nieuwe opsporingstechniek maken ze gebruik van een zogenaamd head-mounted device. Een grote helm waarmee data verzameld wordt. En daarmee kunnen ze een virtueel plaats delict maken met augmented reality. Heel gaaf want dat laatste is de laatste tijd veel in het nieuws geweest. Daarmee kan je dus tegenwoordig virtueel iets meemaken of doen. We vonden dus dat die "helm" gaaf zou zijn op de cover. En in de helm hebben we een crime scène gemaakt, alsof het weerkaatst wordt in het scherm. Alleen 1 probleem... het boek kwam uit en niemand begreep wat het voorstelde. Familie en vrienden hadden het bijvoorbeeld over een ruimteschip op de voorkant 🙄 dat is nog eens de plank misslaan. Het zat Wim (mijn man) al vanaf het begin niet lekker en die is eigenlijk meteen toen het boek uitkwam al gaan zoeken naar een beter idee voor de cover, iets wat meer bij het verhaal past en ook meer thrillerachtig zou zijn. Een uitgestoken arm van een vrouw alsof ze wanhopig is en hulp nodig heeft. In het bos, want daar speelt het zich voornamelijk af. In het begin van het boek kijken we ook mee met de dader die in het maanlicht staat en zijn slachtoffer begraaft. De nieuwe cover van De verzamelaar vond ik echt zoveel beter dan de eerste (vooral omdat niemand echt snapte wat er nou precies mee bedoelt werd haha). 

Dat was dus de reden voor de nieuwe cover en ook hoe de eerste cover ontstaan is. 

Diana van Hal

Dinsdag 15 februari 2017

De meeste deelnemers zijn inmiddels druk aan het lezen.
Anneke: Ik ben heel erg benieuwd of jullie al zijn begonnen en wat jullie er van vinden tot nu toe!

Elsa: Yes, inmiddels wel begonnen en leest lekker weg. Doet mij vooral heel erg aan de series CSI denken.

Wendy: Ik ben al wel begonnen maar zit nog maar net op blz 30 dus kan er nog niet zoveel over zeggen. Begint wel direct goed in elk geval!

Silvia: Ik ben ook begonnen...moet er wel ff inkomen...wil doorlezen maar helaas zijn er ook andere dingen wat nog moet gebeuren.

Ann: Ik ben echt net begonnen. Ik hou van de schrijfstijl van Diana, dus ik geniet nu al. Ik wil ook nog vermelden dat ik het stukje aan het begin over het volgen van je dromen heel erg mooi vind. 

Silvia: Ik ben nu op pagina 66 maar al een aantal schrijffouten/rare zinnen tegen gekomen. 

Dini: Nog niet veel gelezen. Maar de verzamelaar uit en begonnen in Bloeden zal je. Pas 30 pagina's. Later verder lezen.
 
Coenraad: Vanavond de laatste 60 blz lezen. Het leest erg vlot.

Eveline: Begonnen! Leest inderdaad lekker snel en de spanning zit er vanaf het begin goed in!

Tanneke:Gisteravond laat aan begonnen. Een heel boeiend begin en inderdaad een foutje tegengekomen. Pittig begin. "Smaakt" naar meer. 

 
Anneke en Silvia hebben het boek bijna uit en hebben ook al het vermoeden wie de dader is.

Ondanks de proeflezers en een grondige redactie kwamen de lezers toch nog een aantal foutjes tegen in het boek. Diana betreurt dit ten zeerste. De deelnemers zullen de gevonden fouten aan haar doorgeven zodat dit alsnog gecorrigeerd gaat worden. Bij het volgende boek wil Diana de redactie nog grondiger aanpakken om dit soort dingen te vermijden.



Anneke: Ik ga ervan uit dat iedereen inmiddels al wel aardig op weg is in het boek, dus tijd voor een vraag. Wat vinden jullie van de (hoofd) personages? Spreken ze aan of juist niet, hebben ze voldoende diepgang, zijn hun acties logisch of juist soms ongeloofwaardig? Roep maar!


Dini: De hoofdpersonages wel. Er zijn wel veel lijntjes en nu vraag ik mij af wat er met een bepaald personage eigenlijk gebeurd is. Daar hoorde je niets meer over. 

Eveline: In een thriller als deze is meestal echte diepzinnigheid van de personages niet echt aanwezig maar leer je ze wel aardig kennen. Dit is hier ook zo. Voor mij is Jennifer het hoofdpersonage. Spencer wat minder. Van Jennifer leer ik dat ze alleen woont, op het lab werkt, gestalkt werd en Spencer toen goed op dr paste. Dat Caitlinn dr vriendin is, ze een kat heeft die Mickey heet enz. Van Spencer weet ik eigenlijk alleen dat hij een relatie heeft met Heather en hij rechercheur moordzaken is, toegewijd en de partner van Mark. Sympathiek lijken ze me beiden wel! ☺ Al vind ik alle acties niet altijd even logisch. Bijvoorbeeld dat Spencer op die tafel springt natuurlijk of dat Jennifer Wolff in huis neemt.. 

Wendy: De hoofdpersonages spreken me wel aan. Jennifer meer dan Spencer maar dat komt ook omdat je over haar meer komt te 
weten. Wel merkte ik dat ik het jammer vond dat ik deel 1 niet had gelezen met betrekking tot het hele stalker gedoe. Ga er tenminste van uit dat dit in boek 1 zit. 

Elsa: Voor mij mogen de personages wel iets meer diepgang/psychologie hebben. Meer beschreven worden qua achtergrond en wat ze beweegt. Toch komt het geheel wel geloofwaardig over. Wel vond ik iets, wat ik nu niet kan benoemen (omdat nog niet iedereen het boek uit heeft), afgeraffeld. Tevens denk ik dat het fijner was geweest als ik eerst het eerdere deel had gelezen.

Coenraad: De hoofdpersonages zijn geloofwaardig , worden nog iets verder uitgediept . Toch heb ik het gevoel dat ze nog niet het achterste van hun tong laten zien. Dit houdt wel weer in dat ze in een volgend deel zich zelf nog iets meer bloot kunnen geven. De bijrollen komen niet allemaal goed uit de verf. Waarschijnlijk komt dit door de korte hoofdstukken . Iets langere hoofdstukken kunnen de personages in de bijrollen iets meer laten schitteren.

Cindy: Ook ik heb het idee dat ik ergens info mis, misschien omdat ik deel 1 niet gelezen heb. Er zijn personages die geloofwaardig overkomen, maar sommigen weer minder waarvan 1 ik achteraf begrijp waarom ik dat zo eerwaarde... Komt wellicht erg moeilijk over, maar ik wil geen spoilers plaatsen. Ik vind het zelf enorm vervelend als dat gebeurt terwijl ik nog aan het lezen ben. 

Wat leuk was om te zien dat na de vraag van Anneke een hele discussie op gang kwam en er heel veel vragen werden gesteld. Zo kwamen er ook heel wat spoilers om de hoek kijken. De deelnemers die het boek nog niet helemaal gelezen hadden, kregen het advies deze discussie nog even niet te volgen.

Veel van de deelnemers zijn zeer actief in de leesclub, en het enthousiasme blijft onveranderd aanwezig. leuk om te zien!

Maandag 20 februari 2017 

Anneke: Aangezien er bij de vorige vraag direct al van alles over tafel is gevlogen viel het niet echt mee om met een vraag te komen over dingen die nog niet besproken zijn. Ik ga het proberen met de volgende vraag/vragen: Wat vinden jullie van de opbouw van het verhaal? Denk dan aan: is het goed te volgen, moet de lezer veel zelf invullen of wordt er juist teveel voorgekauwd, is de plot goed opgebouwd of worden er te snel dingen weggegeven? Is het verhaal realistisch genoeg of hebben jullie ongeloofwaardige dingen opgemerkt (niet de enkel van Spencer? Van alles dus over de opbouw van het verhaal).

Eveline: Vond de opbouw goed! Liep snel en spanning genoeg! Bleef maar doorlezen :-) Dini: Het las heel vlot en de spanning bleef, dus goed opgebouwd. Veel lijntjes en de meeste werden ook opgelost. De rest in deel drie denk ik. Dader kwam voor mij als een complete verrassing dus heel goed plot wat mij betreft. Verder wel geloofwaardig. Denk we het meeste al hadden besproken dat we ongeloofwaardig vonden. En die cliffhanger zorgt ervoor dat je deel drie snel wil lezen. Dus Diana van Hal hup hahahaha.

Coenraad: Regelmatig komt er weer een lijntje bij die er dan voor zorgt dat het verhaal een nieuwe richting insloeg. Bij het nieuwe lijntje moest ik soms even goed mijn aandacht erbij houden om het goed in mijn hoofd te ordenen. Jammer dat er ook wel wat open eindjes waren in de nieuwe lijntjes. Spanning is er volop niet alleen de voelbare maar ook de psygische spanning werd brandend gehouden. 

Reactie Diana: Wat heerlijk om te lezen allemaal! Dank jullie wel, het geeft me vleugels om mijn derde boek zo snel mogelijk af te maken  

Silvia: Voor mij las het verhaal heel soepel en vlot. Goed opgebouwde spanning. Goed uitgewerkt plot. Heel veel lijntjes en een paar met een open eind. Deel 3 wordt daarom ook een must om te lezen. Inmiddels heb ik deel 1 ook aangeschaft want ik wil graag meer weten wat er aan dit deel vooraf ging. Ook voor mij kwam de dader als een verrassing. Ik verdacht er een paar maar had dit niet voorzien. Heel benieuwd naar deel 3!  

Ann: Ik heb het boek nog niet uit (door allerlei omstandigheden). Tot nu toe geniet ik van de opbouw van het verhaal. En het 'weerzien' met oude bekenden uit deel 1. Ik kan me wel voorstellen dat, als je deel 1 niet hebt gelezen, je in het begin echt je koppie er bij moet houden wie nou wie is. In deel 1 kwamen sommige karakters wat uitgebreider aan bod dan in deel 2, wat mij persoonlijk totaal niet stoort. Ik was al fan en ik vind het weer fijn lezen. Hoop echt dat ik het boek dit weekend uit kan lezen en dan wordt het wachten op deel 3 😊  

Alexandra: Ik vond het verhaal erg goed van opbouw. Ik denk zelf dat je niet perse het eerste boek gelezen hoeft te hebben, al maakt dat een aantal dingen wel duidelijker. Maar ook zonder het eerste boek is dit boek prima te lezen omdat bepaalde zaken toch worden uitgediept. De spanning blijft (tot nu toe, ik heb het nog niet uit ;) ) goed, het verslapt nog nergens.  

Wendy:Ik vind de opbouw ook goed. Het leest vlot, er zit constant spanning in het verhaal, word nergens saai. De dader was voor mij onduidelijk tot aan het eind, dat vind ik altijd fijn in een boek. Ik ben het niet helemaal eens met Alexandra dat je het eerste boek niet hoeft gelezen te hebben. Ik mis toch wel wat info, vooral met betrekking tot het stalker verhaal. Ik vond het ook zo opvallend dat Jennifer zo wantrouwend was tegenover anderen, waarschijnlijk komt dat door het stalk verhaal.

    AnnekeIk ben het met je eens Wendy, als je het eerste boek niet hebt gelezen dan lijkt Jennifer nu wel een raar mens zonder dat echt wordt uitgelegd waarom ze zo is. Het "stalker" verhaal neemt in het eerste boek een groot deel in beslag en dan wordt het heel duidelijk waarom Jennifer zo achterdochtig in het leven staat en alleen Spencer lijkt te vertrouwen.

Tanneke: Het verhaal wordt heel mooi opgebouwd. Juist door de korte hoofdstukken en de afwisselingen van de locaties en personages krijg je iedere keer weer nieuwe informatie. De spanning wordt heel mooi opgebouwd. De moorden zijn ook best wel luguber en de vondst er van wordt zodanig beschreven dat je er van gaat huiveren. Sterk! Ik miste wel de informatie uit deel 1. Daardoor had ik in het begin wat moeite met de personages. Maar ....naarmate het boek vorderde werden de personages steeds interessanter. Wat betreft de dader...die had ik niet verwacht. Knap opgebouwd en ook heel prettig dat het niet voorspelbaar was.

Ann: De korte hoofdstukken vond ik heel prettig, zo kon ik steeds even snel een paar hoofdstukken lezen als ik tijd had. De dader zocht ik in het begin toch wel in die hoek, maar uiteindelijk kwam het toch nog als een verrassing. Ik kijk erg uit naar deel 3! Meer Jennifer en Spencer (en haar doodenge stalker) en misschien bloeit er nog wat moois op tussen Alex en Caitlin 😉


Anneke: Ga je door met deel 3 Diana of heb je eerst iets anders tussendoor gepland? 

Eveline heeft haar recensie al geplaatst: 

Bloeden zal je, een heerlijke titel voor een thriller! Ik verheugde me op flink wat spanning en natuurlijk hier en daar wat bloed, en dat heb ik gekregen! Een foto die spontaan uit een printer komt, gooit het leven van Lindsey en Michael drastisch overhoop. Wie is de onbekende man? Waar is hij? En wie heeft hem beestachtig verminkt en vastgebonden aan deze stoel gefotografeerd? Toch interessante vragen die uitnodigen om het boek te lezen. Het boek begint gelijk goed en blijft lekker snel lezen. Er vallen meerdere slachtoffers en Diana houdt de vaart erin. Voordat ik het wist, was ik alweer aan het einde van het boek (toch 272 bladzijden, dus dat wil wat zeggen).

Genieten kan ik als het raden blijft naar het slachtoffer en Bloeden zal je is er een in de categorie dat je heerlijk veel personages kan verdenken en pas op het einde weet wie het gedaan heeft. Voor de eerste leesclub van Vrouwenthrillers mocht ik dit boek lezen en ik ben niet teleurgesteld! De cover van het boek laat weten dat het ‘een Bennet & Rowley mysterie’ is, wat natuurlijk een serie beloofd. Nu heb ik het eerste deel niet gelezen en hoewel dit boek heel goed te lezen is zonder deel I van de serie, heeft het er wel gezorgd dat ik het 1e deel ook wil lezen. Mede door de verhaallijnen waarvan sommige ware cliffhangers zijn! Meer Bennet & Rowley voor mij in de toekomst!

4*
 
Vraag van Anneke aan Diana: Diana, ik heb een vraag aan je. Bij Hebban is het gebruikelijk om een recensie te voorzien van een titel. Er eentje verzinnen duurt bij mij altijd nog langer dan het schrijven van de recensie zelf. Het moet tenslotte leuk, pakkend en ook nog origineel zijn. En een goed gekozen titel is net als een aansprekende cover ook erg belangrijk. Nu vind ik zowel De verzamelaar als Bloeden zal je originele titels die ook nog eens de lading dekken van je boeken. Kun je vertellen hoe dat bij jou in zijn werk is gegaan, je boek een goede titel geven?  

Diana: De verzamelaar kwam vanzelf. Toen ik aankwam aan het schrijven van het einde bedacht ik me dat de dader de slachtoffers verzamelde om zijn doel te bereiken. De verzamelaar 😉 bij bloeden zal je werd het werkelijk een zoektocht naar de juiste titel. Panisch werd ik ervan. Ik had het manuscript de werktitel "passie voor ledematen" gegeven. Wat op zich ook erbij kon. Maar naar mijn mening dekte het het verhaal niet helemaal. Het moest iets met wraak te maken hebben. De titel wraak viel al snel af, want een collega schrijver had net een boek uitgebracht onder die titel. Er zijn echt wel minstens 30 titels verzonnen (niet overdreven) en allemaal net niet goed genoeg. Tot ik bloeden zal je opperde. Ik heb het een aantal keer heel venijnig hardop geroepen. Ja, dat zou hem worden 😉 het was wraakzuchtig genoeg en past goed bij het bloederige verhaal. Voor mijn volgende boek wordt het gelukkig niet zo'n vreselijke zoektocht naar de juiste titel. Want ik weet waar de zaak over gaat, het dekt de lading uitstekend. Een opluchting kan ik je zeggen!

Dinsdag 21 februari 2017

Vraag van Anneke: Diana, kun je vertellen hoe het komt dat je Amerika als setting hebt gekozen?  

Diana: Ik lees graag boeken van Amerikaanse bodem. Toen ik begon met schrijven leek Amerika een logische plek om het zich te laten afspelen. Stiekem droomde ik er van hoe het zou zijn als mijn boeken vertaald zouden worden. Ook daarom leek Amerika een uitstekende setting. En de Engelse vertaling van de verzamelaar is dan ook ondertussen in gang gezet.


Woensdag 22 februari 2017 

Anneke: Aanhakend op mijn vorige vraag aan Diana ben ik benieuwd wat jullie daarvan vinden. Is het geloofwaardig dat dit verhaal zich afspeelt in Amerika? Heeft Diana, behalve de namen, Amerikaanse elementen opgenomen in het boek? 
Ann Knz, Tanneke Burggraaff en Cindy Strijkers- Brakel hebben jullie het boek inmiddels ook uit?  

Ann: Zelf vind ik het wel prettig en verfrissend dat het boek zich in Amerika afspeelt, al heb ik er niet altijd een Amerikaans beeld bij...soms plaats ik in mijn verbeelding het verhaal toch naar een NL scène.  

Dini: Door de FBI wel. Maar kreeg niet echt het Amerikaanse sfeertje mee. Verder wordt er weinig over de omgeving verteld.

Anneke: Kennen jullie de boeken van Christine Bols? Die spelen zich ook af in Amerika, ook met een man en een vrouw in de hoofdrol. Daar doen de boeken van Diana me erg aan denken. In die boeken voel je meer de Amerikaanse sfeer. 

Ann: Nee, nog niks van gelezen.

Dini: De eerste drie gelezen. Erg goed.  

Wendy: Heb toevallig dancer van Christine Bols gelezen voordat ik bloeden zal je las. Dat vind ik ook een goed boek en toevallig dat ze allebei in Amerika afspelen  

Anneke: De boeken doen wel aan elkaar denken vind je ook niet Wendy? 
Wendy: Ja de boeken doen zeker wel aan elkaar denken. Helemaal als je ze dan ook nog na elkaar leest.  

Tanneke: Het schiet bij mij niet heel erg op met lezen helaas. Kan alleen maar 's avonds laat lezen. Wat betreft de vraag over het feit dat het in Amerika afspeelt....eigenlijk alleen de namen zouden daar op kunnen wijzen. Tot nog toe nog geen duidelijk beeld daarvan gehad. Was eigenlijk niet eens tot me doorgedrongen. 

Cindy: Zeker heb ik het boek uit. Een recensie volgt zeer binnenkort ( ligt even aan de activiteiten deze dagen van de vakantie) Het is dat de FBI erin voorkomt, maar voor mijn gevoel had het verhaal zich ook in Engeland kunnen afspelen.  

Silvia: Het was ook niet echt tot mij door gedrongen dat het in Amerika speelde. Dat voert verder niet de boventoon. De boeken van Christina ken ik (nog) niet. Het had voor mijn gevoel zich overal kunnen afspelen. 

Wendy: Ik kwam niet echt Amerikaanse elementen tegen. De namen en de FBI maar verder niet. 

Coenraad: Vind het niet echt een Amerikaanse thriller. Ik heb dit beeld ook niet voor me als ik het lees. Voor mij is het meer een Engels setting. Misschien als er wat meer Amerikaanse elementen in het volgend deel wordt verwerkt wordt het completer ( niet alleen de FBI)De boeken van Christina Bols ken ik alleen van naam. Nog niets van gelezen.

Diana: Ik zal in mijn volgende boek het wat meer Amerikaans proberen te maken 😉 het is wel leuk om te lezen dat iedereen er dus zijn eigen setting bij heeft tijdens het lezen. Ik beschrijf inderdaad niet veel tijdens het schrijven, omdat ik zelf wel eens boeken gelezen heb met zoveel informatie over de omgeving dat ik op een gegeven moment die stukken over sloeg tijdens het lezen. Dat vind ik zelf zonde. Ik had wel expres de Connor Clinic in het leven geroepen (een gebouw wat anders heet maar wel terug te vinden is in Amerika) en de psychische instelling: het Wakefield (ook geïnspireerd op een bestaand gebouw in Massachusetts). Net als het rondje hardlopen van Jennifer in het mystic valley park (die route bestaat echt 😉 en het is een mooi hardlooprondje). Maar in mijn vorige boek beschreef ik het natuurgebied wat uitgebreider en daar zal ik op letten. Dat ik wel lezers in het verhaal meeneem naar de plek waar ik het zelf ook beleef 🙂 dank jullie wel, een mooi leermoment weer.

Alexandra: Behalve de FBI kwam het ook op mij niet perse typisch Amerikaans over. Toch is het raar dat ik een boek prettiger vind lezen als het in het buitenland zich afspeelt dan dat het in Nederland gesitueerd is. Waar zou dat nou door komen? Dus wat mij betreft is de keuze voor Amerika prima ;)

Anneke: Met alle respect hoor, maar dan heeft het een bepaald spruitjesgehalte zeg maar.

Diana: Heeft het een spruitjesgehalte? Ik heb niks geschreven over spruitjes hoor 😱 Ik heb daar ook weleens over nagedacht Alexandra. Ik denk dat het soms moeilijk voor te stellen is dat sommige dingen zich af kunnen spelen in onze eigen veilige omgeving. Ik zie hier in de rustige Betuwe ook niet snel een seriemoordenaar rondlopen. Maar als je de series kijkt van bv CSI, criminal minds enz, dan is het in Amerika wat aannemelijker. Of misschien heeft het daar helemaal niks mee te maken en is het gewoon persoonlijke voorkeur 😉

Anneke: Ik las die uitdrukking eens in de VN thrillergids over een boek van een Nederlandse auteur en beschrijft eigenlijk jullie gevoel. Hoe spannend of eng het vethaal ook is, doordat het zich in ons land afspeelt blijft het toch wat ongeloofwaardiger. Spruitjesgehalte dus. Vandaar 😉  

Diana: Ooooo! Weer wat geleerd haha. Ja dat klopt ook wel met dat het ongeloofwaardig is dat er in een van onze dorpjes hier een psychopaat rondloopt die mensen in mootjes hakt en begraaft. Of mensen ontvoerd, vermoord en ze als marionetten gebruikt. Dus armen en benen aan touwen en je eigen real life theater. Ik kan het me niet inbeelden tussen de boerenkool en asperges hier in Nederland... In het buitenland is "alles" mogelijk 😉 Wat grappig. Hoog spruitjesgehalte. Ik ga hem onthouden!

Donderdag, 23 februari 2017

Dini heeft haar recensie geplaatst: 

Uit de printer van het jonge stel Lindsey en Michael rolt spontaan een lugubere foto van een verminkt lichaam. Na melding bij de politie wordt rechercheur Spencer Bennet en zijn team op de zaak gezet. Aan de hand van de foto vinden ze de plaats delict en het dode lichaam van een man. Wanneer er nog meer van dit soort moorden plaatsvinden wordt er alles op alles gezet om de psychopaat op te sporen. Naast deze zaak speelt nog een ander probleem voor Spencer . Zijn relatie met Jennifer Rowley , DNA-analist, staat op een laag pitje. 

Dit is het tweede deel in de reeks van Bennet & Rowley. Ik heb eerst het eerste deel, De Verzamelaar gelezen en dat is zeker een aanrader voor de rode draad in de reeks. De cover en de spannende titel triggerde mij enorm om het te gaan lezen. Het boek heeft korte hoofdstukken en door de vlotte schrijfstijl van Diana van Hal had ik dit boek in een sneltreinvaart uit. Veel verhaallijnen in het boek, maar goed te volgen. Niet alle lijntjes worden ontknoopt en blijf je als lezer nog met wat vragen zitten. Daardoor wil je het volgende deel ook graag lezen want dan zal zeker meer duidelijk worden. Ook al vanwege de cliffhanger waarmee ook dit tweede deel eindigt. 

De plot was erg goed en de dader zag ik niet aankomen dus een compliment voor de auteur. Ondanks wat kritische puntjes die ik had en de onnodige taalfoutjes voor deze tweede druk vond ik het een heerlijk spannend boek om te lezen dat ik dan ook waardeer met 4**** En ik kijk reikhalzend uit naar deel 3 als inmiddels fan van Diana van Hal.

4*

De volgende recensie is van Alexandra:

Bloeden zal je van Diana van Hal is een spannende en duistere thriller. Het gaat verder waar haar eerste boek De verzamelaar is geëindigd. Het is niet perse nodig het eerste deel gelezen te hebben, maar ik denk wel dat een aantal dingen duidelijker worden/zijn als je De verzamelaar wel gelezen hebt. De onderlinge verhoudingen worden duidelijk beschreven. Het boek leest prettig en vlot, de schrijfstijl is erg fijn en de verhaallijn zit goed in elkaar. De personages zijn erg aansprekend. Ik werd voortdurend op het verkeerde been gezet, de uiteindelijke dader had ik dan ook totaal niet zien aankomen. Wat mij betreft dus zeker een aanrader, ik kan niet wachten op het volgende deel!

4*
 
Vrijdag 24 februari 2017

Anneke: We zijn allemaal waarschijnlijk al weer een paar boeken verder, maar toch nog een vraag over dit boek. Hebben jullie bepaalde verwachtingen van het 3e deel? Waar hopen jullie op, wat moet Diana vooral weer doen en wat juist helemaal niet?


Elsa: Ik hoop vooral op nog zo'n goed CSI verhaal en daarbij wat meer diepgang in de personages en hun achtergrond.

Alexandra: Ik hoop vooral dat het boek snel komt 😉 Verder heb ik geen verwachtingen, ik kijk er alleen naar uit!

Dini: Inderdaad misschien meer de personages uitdiepen nog. En hoop op net zo'n boek qua dikte of dikker nog. Die eerste was zo dun 😂

Silvia:  Van mij mag het boek ook dikker en de personages mogen wat meer diepgang krijgen. En natuurlijk een onverwachte wending in de plot zodat we op het verkeerde been gezet worden zoals Coenraad al benoemde. Van mij mag het snel komen omdat dit boek nog vers in het geheugen ligt en ik gewoon door wil gaan met lezen.

Diana: Het volgende boek wordt ook net zo dik of dikker.

Coenraad: De omgeving ( sfeer)meer betrokken zodat het nog meer beeldend is . personages dieper worden uitgespit 'denk dan aan de psychische kant. mysterieuze wending zodat we op een oooo zooo totaal verkeerd been worden gezet.

Elsa: Inderdaad meer sfeer omschrijvend!

Wendy: Ik verwacht toch wel weer zo'n spannend boek, en vooral dat hij net als bloeden zal je niet voorspelbaar is. Misschien toch nog wat extra letten op schrijffouten en dingen in het verhaal wat niet helemaal klopt en dan verwacht ik dat deel 3 nog beter zal zijn.

Dini: Goede redactie. En kritische proeflezers.

Diana: Dat is zeker een dingetje. Bloeden lijkt wel vervloekt met al die fouten die erin blijven zitten. Heb er echt lang buikpijn van gehad (zeker van de eerste druk, maar nu nog steeds). Daar hebben we ook een betere strategie voor bedacht. En ik heb zeker hulp nodig van zulke heerlijke kritische proeflezers zoals jullie hem nu gelezen hebben nadat hij uitkwam. Dit keer alleen vóór hij naar de drukker gaat 😉

Wendy: Kan ik me voorstellen dat je er buikpijn van had, je wilt toch zo min mogelijk fouten lijkt me. Maar ondanks de foutjes vond ik het verhaal wel goed, en daarom verwacht ik ook dat deel 3 nog beter zal zijn. En zal ik die ook zeker wel gaan lezen. Maar eerst deel 1, dan snap ik het stalkerverhaal wat beter!

Dini: Derde leesclub waar ik aan meedoe maar dit is de leukste en de actiefste denk ik. Anneke van Ieperen doet ook actief mee en dat is niet in alle leesclubs zo en Diana die nu niet tagt 😂ook de meest actieve auteur die ik meemaakte. Erg leuk.

Diana: Ik vind het ook een heel leuke en actieve leesclub. En Anneke leidt het echt fantastisch en doet idd net zo gezellig mee.

Anneke: Dank jullie dames, ik zou het vreselijk vinden als ik niet mee mocht doen. Ik heb tenslotte het boek ook gelezen en het is zo'n mooie kans om de auteur het hemd van het lijf te vragen. Dat kan lang niet altijd. En we boffen met Diana die zich zo toegankelijk en open opstelt.

DianaHet was een heus kruisverhoor. Vreselijk! Nee hoor 😜 ik heb ervan genoten. En van geleerd. Jullie waren ook geweldig. Heel leuke vragen, heel actief en jullie gaven me ook het gevoel dat ik erbij hoorde. Want behalve auteur ben ik natuurlijk ook dol op lezen. Via alle vragen en opmerkingen heb ik een frisse blik op mijn schrijven gekregen.

Dini: Ik heb eigenlijk ook twee vragen nog.

Weet je al uit hoeveel boeken de reeks zal bestaan of blijf je gewoon schrijven tot je er klaar mee bent?

Diana: Dat is een goede vraag. Voor nu weet ik nog niet hoeveel boeken er in de Bennet en Rowley reeks komen. In ieder geval een derde haha. En ik heb nog wat zaken liggen die opgelost moeten worden, dus een 4e of 5e misschien ook nog. Maar 3 in ieder geval. Na de derde ga ik me eerst op glad ijs begeven en een verhaal schrijven wat echt al maanden af en aan door mijn hoofd spookt. Dat moet eruit, maar het is meer horror (met onverklaarbare dingen, dus niet echt een geloofwaardige thriller denk ik, die zijn meer realistisch). Maar pas als ik het volgende boek klaar heb weet ik of er nog een vervolg moet komen. Ik weet het einde nog niet. 

Dini: En de tweede, ik weet niet of die al gesteld was? Waarom heb je voor een pseudoniem gekozen?

Diana: Mijn pseudoniem is geboren uit mijn ambitieuze ideeën. Toen ik begon met schrijven had ik (en heb ik nog steeds) grootse plannen. Wat als het vertaald wordt. Dan moet mijn naam wel een beetje uitspreekbaar zijn. Maar ik wilde dicht bij mezelf blijven. Mijn gezin draagt de naam van Hal, dus die keuze was wel snel gemaakt. En je kan het in het Engels makkelijk uitspreken. Ik wilde ook (proberen) mijn schrijfleven een beetje van privé gescheiden te houden. Daarom heb ik ook naast mijn auteurspagina een privé pagina. Op de privé pagina kan ik af en toe wat plaatsen over mijn kinderen, het gezinsleven. En dat kan ook niet iedereen zien. Dus dat is ook wel erg prettig.

Maandag 27 februari 2017

Anneke: Het is me wel opgevallen dat degenen die De verzamelaar niet hebben gelezen toch wel aangeven dat ze het gevoel hadden informatie te missen. Was het wellicht beter geweest wanneer we als voorwaarde hadden gesteld dat het eerste deel al was gelezen? Wat vinden jullie, nu terugkijkend?


Dini: Ik probeer het altijd wel te doen wanneer het mogelijk is. Je beoordeelt een boek van een reeks anders wanneer je niet op volgorde leest is mijn ervaring. Misschien als opmerking erbij had beter geweest. Als voorwaarde weet ik niet. 

Elsa: Was prima te lezen zonder deel 1 maar als boekenwurm had ik graag deel 1 ook gelezen. Maar niet noodzakelijk om als voorwaarde te stellen lijkt mij. 

Ann: Vorig jaar heb ik deel 1 gelezen en bij het lezen van deel 2 had ik dan ook 'Oh ja' momenten. In deel 1 draait het verhaallijn meer om Jennifer en Spencer en snap je in deel 2 gelijk het gevoel van Jennifer m.b.t. Spencer. Ook is het fijn dat je de collega's van Jennifer en Spencer al een beetje kent. Toch vind ik dat deel 2 ook heel goed los te lezen is. 

Silvia: Ik denk dat het niet noodzakelijk is maar wij als boekenwurmen willen nu het naadje van de kous weten. Dus vandaar dat deel 1 al thuis ligt. 

Eveline: Deel 1 was handig geweest om te lezen maar niet noodzakelijk. Een tipje was misschien handig geweest.

Cindy: Niet noodzakelijk, wel handig. Er lopen toch meerdere verhaallijnen door elkaar heen, het verhaallijn waar het boek mn over ging was duidelijk verteld in het boek. Wat betreft de stalker, daar mis je info.

Silvia: Kan, maar niet noodzakelijk. Je moet in een boek ook niet teveel verklappen. Voor de schrijver zeker zo fijn als je zo getriggerd bent dat je het voorgaande deel ook koopt.  

Anneke: Ik vind het zelf altijd wel prettig wanneer er in een volgend deel af en toe wat teruggegrepen wordt zodat je geheugen weer wat getriggerd wordt. Er is toch vaak wel wat weggezakt.

Coenraad: Voor mezelf sprekend vind ik het een must. Als ik niet de voorafgaande delen lees van een serie heb blijf ik tijdens het lezen last houden van het gevoel ik mis iets... Wat ik net als Anneke van Ieperenals zeer prettig ervaar is dat er af en toe wordt teruggegrepen naar een gebeurtenis. Terwijl ik dit dan lees is het altijd oja dat was ook zo. Ik krijg dan een steeds beter totaal plaatje van het geheel/personage/karakter.
 
Tanneke heeft ook inmiddels het boek uitgelezen: 
Vandaag eindelijk het boek uitgelezen en kan nu ook jullie reacties lezen, vanwege de waarschuwing voor de spoilers. Eerste reactie van mijn kant is dat er inderdaad wel wat tekstuele foutjes in het boek zitten. Eerste deel heb ik niet gelezen. Dat is wel te merken, want soms had ik het gevoel dat ik informatie miste over de hoofdpersonages. Ook wel erg veel namen die voorbij kwamen. Kwam ook door de korte hoofdstukken, waardoor ik even de draad kwijt raakte, maar wel weer snel oppakte. Heftige moorden. Mooi plot. Ben zeker nieuwsgierig geworden naar het eerste deel en daarna uiteraard het vervolg.

De volgende recensie die geplaatst is, is van Ann:
Diana heeft het boek in eigen beheer uitgegeven en de prachtige cover is ontworpen door haar man Wim. Een foto die spontaan uit een printer komt, gooit het leven van Lindsey en Michael drastisch overhoop. Wie is de onbekende man? Waar is hij? En wie heeft hem beestachtig verminkt en vastgebonden aan deze stoel gefotografeerd? Vragen voor Spencer Bennet en zijn team. Er ontspint zich een kat en muis spel tussen een gedreven psychopaat en het rechercheteam. Wie houdt wie in de gaten en wie maakt de eerste fout? Terwijl Spencer zich stort op deze klus, heeft hij een ander probleem. De kloof die ontstaan is tussen hem en Jennifer is nog nooit zo groot geweest. Hij weet dat de waarheid vertellen de oplossing is, maar hij moet zwijgen.  

Deze pakkende tekst staat op de achterflap van het boek Bloeden zal je van Diana van Hal, een pseudoniem van Diana Ruwaard. De voorkant van het boek is minstens net zo intrigerend, een donkere achtergrond met daarin in het grijs een paar ogen die kijken vanuit een zolder of schuur en bloedspetters verspreid over de cover. Het beloofd een aantal fijne leesuren te worden. In Diana's eerste boek De verzamelaar maakten we al kennis met rechercheur Spencer Bennet en forensisch analist Jennifer Rowley en hun collega's. In dit 2e deel zien we ze weer terug als ze aan een zaak werken waarin een seriemoordenaar met een passie voor ledematen een grote rol speelt. Terwijl ze aan deze zaak werkt krijgt Jennifer ook het idee dat ze nog steeds in de gaten wordt gehouden. Is haar stalker weer terug? Zo ja, wie is het dan? Ondertussen is Spencer druk met het vinden van de dader en heeft hij zo zijn eigen reden om bepaalde zaken geheim te houden. 

Het boek leest heel prettig door de korte hoofdstukken en als je ook deel 1 gelezen hebt, ben je snel vertrouwd met de hoofdpersonen. Het verhaal speelt zich, net als deel 1, af in Amerika, dat merk je aan de namen van zowel de personen, als van de straatnamen en plaatsnamen. Toch had het zich overal kunnen afspelen, al zie ik persoonlijk zo een spannende Amerikaanse actiethriller voor me als ik midden in het verhaal zit. In het dagelijks leven kan ik heel slecht tegen bloed, maar ik vind het heerlijk om te lezen over gruwelijke en bloederige moorden. Ik kom dan ook flink aan mijn trekken. De diverse plotwendingen en verhaallijnen zijn verfrissend en je ziet de dader echt niet al mijlen ver aankomen. Ik was al fan na het eerste deel en kijk dan ook reikhalzend en vol verwachting uit naar deel 3.

Waardering 4*

Dinsdag 28 februari 2017

Anneke: Diana, ik ben wel benieuwd hoe het gekomen is dat je je boeken in eigen beheer hebt uitgegeven. Hebben jullie zelf een uitgeverij of kon je je manuscript in eerste instantie nergens " kwijt" ?

Diana: Ik zat al bij een uitgeverij met de verzamelaar 😉 Maar ik ben best wel een controle freak en heel erg nieuwsgierig en leergierig. Dus nadat ik het proces van uitgeven van dichtbij had bekeken, dacht ik: dat moet ik toch zelf ook kunnen... En dan ben ik echt baas over mijn eigen boek. Ik had het niet slecht bij mijn uitgever hoor! Alleen de promotie kwam toch op mijn eigen schouders terecht. Dat is het lastigste wat er is. En zelf uitgeven is toch wel heel gaaf. Veel werk, dat wel. Maar ik beslis nu alles zelf. En ik ben erg ondernemend (mag ik dat van mezelf zeggen? 😱). Ik wil graag alles weten. Met het motto van huis uit meegekregen: iedereen kan alles, ben ik dus een eigen uitgeverij begonnen. Dat bevalt echt heel goed. En als ik zou willen, dan zou ik in de toekomst ook andere schrijvers kunnen uitgeven. Dat is nog voor in de toekomst, maar wel gaaf dat die mogelijkheid er is om anderen te helpen.


Diana: Bij bol zijn ze makkelijk onder te brengen. Ik heb een aansluiting bij het centraal boekhuis zoals elke uitgever. Dus dan ben je automatisch op bol te vinden. De boekhandels kunnen ze ook daar bestellen om in de winkel neer te leggen. Alleen zijn boekhandels wel erg huiverig met nieuwe (onbekende) schrijvers die niet bij grote uitgeverijen zitten, heb ik gemerkt. Al heeft paagman er wel een paar besteld laatst, dus dat is heel gaaf. Iedereen kan er bij een boekhandel naar vragen en hoe meer vraag, des te eerder leggen ze wat boeken van je in hun winkel (bestellen kunnen ze hem altijd, dat gaat ook via het CB, centraal boekhuis).

Anneke: En hoe komt je boek bij bibliotheken terecht?

Diana: Via NBD biblion. Daar stuurt een uitgever (in dit geval ikzelf) het boek naartoe voor een recensie. En als ze hem goed genoeg vinden, dan bestellen ze boeken (hoe beter de recensie, hoe meer boeken) en verspreiden die over de bibliotheken.

Anneke: Hoe bepaal je in eerste instantie hoeveel exemplaren je laat drukken, is daar een formule voor?

Diana: Nee, dat is gewoon wat je zelf wilt. Ik wilde in ieder geval genoeg voor een voorraad in het centraal boekhuis en voor mijn boekpresentatie. Achteraf teveel, want de eerste versie was echt een ramp qua fouten en opmaak. Dus er staan er nog tig aantal exemplaren op zolder die ik bij het oud papier kan zetten (zo zonde 😢 maar het is niet anders). En de tweede druk heb ik ook kalmpjes aan laten drukken. Meteen toen de tweede druk er was heb ik de eerste uit voorraad laten halen bij het CB. Je hoeft niet meteen 5000 exemplaren te bestellen. Je kan er ook 200 of 500 laten drukken en dan binnen dezelfde druk nog eens zoveel (zolang je geen grote aanpassingen doet).

Dini: Drukkosten zijn best hoog. 

Diana: Ja alle kosten zijn voor jezelf als uitgever. Het is een grote investering, zeker de drukkosten. Het is een risico. En de kosten voor promotie komen daar ook bij. Een grotere uitgeverij heeft daar een budget voor. En hoe beter de promotie voor een boek (een hype creëren) des te beter het boek verkoopt en je de kosten van het drukken, promotie, etc eruit haalt. Mijn budget is dus niet zo groot als beginner, dus voorlopig geen hype 😉

Silvia: Het lijkt mij heel veel uitzoeken als ik dit zo lees. Maar goed van je dat je het aandurft. 

Diana: Het is avonturen. Maar dat maakt het ook heel leuk. Net als een boek schrijven. Daar doe je ook de nodige research voor. En elke keer leer je weer wat.

Recensie van Cindy: 
Een vermakelijk verhaal met een verrassend einde. In Bloeden zal je krijgt een jong stel, Lyndsy en Michael, een lugubere foto uit hun pas gekochte printer. De man op de foto is verminkt en vermoord. Waarom krijgen zij die foto? En hoe kan die foto zomaar uit hun net nieuwe printer komen rollen? Helaas, blijft het niet bij deze ene foto en deze ene beestachtige moord. De rechercheurs Spencer Bennet en Mark Hamilton doen er alles aan om de moordenaar te pakken te krijgen, maar deze lijkt hen steeds net een stap voor te zijn. Het onderzoek wijst naar de duistere paden op het internet. De tweede verhaallijn gaat over Jeniffer Rowly die bezig is met een privé-zaak. Zij heeft al veel meegemaakt en vindt gelukkig steun bij haar vriendin Caitlin.

Bloeden zal je is een vervolg op De Verzamelaar en dat is voor een lezer zoals ik die het eerste deel niet heeft gelezen wel te merken. Het eerste verhaallijn is prima te volgen, maar dat van Jennifer is veel lastiger. Ik miste belangrijke informatie waardoor het gehele gebeuren omtrent haar en Caitlin wat vaag bleef. Het boek leest erg makkelijk, de schrijfstijl is uitstekend geschikt voor een groot publiek door de makkelijk leesbare zinnen die niet te lang of te kort zijn. Helaas zijn er wel een aantal zaken in het boek die echt niet kloppen, maar dat terzijde. De personages hadden van mij iets meer diepgang mogen hebben, maar dat is denk ik iets persoonlijks. Het is een vermakelijk verhaal, je moet wel tegen lugubere beschrijvingen kunnen. Het einde is zeker een verrassing, iets wat ik niet had verwacht. Je wordt als lezer echt op het verkeerde been gezet. Van mij krijgt het boek 3 sterren.

Recensie van Coenraad:

Lindsey en Michael sluiten hun nieuwe printer aan en er komt spontaan een foto met daarop de beeltenis van een vermoorde man uitrollen. Dit zet hun leven volledig op zijn kop. Vragen zoals: wie is deze man, waar is hij en de belangrijkste vraag: wie heeft hem de walgelijke verminkingen aangedaan? Spencer Bennet en zijn team worden op deze zaak gezet en tussen de psychopaat en het rechercheteam ontstaat een kat-en-muis-spel. Wie houdt nu wie in de gaten en wie zal de eerste fout maken? Gedurende het onderzoek is ontstaat er een kloof tussen Jennifer en Spencer die alsmaar groter wordt. Vanwege de zaak waar hij aan werkt kan hij haar niet alles vertellen. Rechercheur Spencer Bennet en forensisch analist Jennifer Rowley leerden we al kennen in De verzamelaar, het eerste deel van de Bennet & Rowley mysteries.

In Bloeden zal je verdiept zich dat, wat uiteindelijk tot een verwijdering leidt. Het zet Jennifer aan het denken en twijfelen, terwijl ze het onbehaaglijke gevoel heeft dat ze in de gaten wordt gehouden. Het doet haar denken aan de tijd dat een stalker haar het leven zuur maakte. De spanning is er vanaf het moment dat de foto uit de printer komt rollen aanwezig en door de wendingen en het mooie samenspel van de verhaallijnen blijft de spanningsboog gespannen. Er zijn meerder bijrollen in het verhaal die soms voor wat verwarring zorgen, maar daardoor blijf je wel bij de les. De kracht van Diana van Hal is dat het boek uit vrij korte hoofdstukken bestaat in een pakkende en vlotte schrijfstijl. Om een goede band met de hoofdpersonages te krijgen adviseer ik om eerst De verzamelaar te lezen. Ik ben zeer benieuwd welke zaken deze twee nog op hun bord krijgen. Ik kijk er in ieder geval naar uit.

4*

Recensie van Silvia:

Een boek dat triggert tot het eind en je laat verlangen naar meer… 
Diana van Hal (1980) is het pseudoniem van de Nederlandse schrijfster Diana Ruwaard. In haar tienerjaren deed ze al niets liever dan lezen en wilde ze graag schrijfster worden. Diana debuteerde in 2015 met De Verzamelaar, de voorloper van Bloeden zal je. De Verzamelaar is het eerste deel in de Bennet & Rowley reeks. Met Bloeden zal je daagt ze haar lezers uit om nog meer in de huid van Spencer en Jennifer te kruipen. Een lugubere foto die spontaan uit de printer komt van Lindsey en Michael gooit hun leven drastisch overhoop. Wie is de man op de foto en waar bevind hij zich? Waarom krijgen juist zij die verschrikkelijke foto? Allemaal vragen waarmee rechercheur Spencer Bennet en zijn team aan de slag gaat. Het onderzoeksteam buigt zich over deze moord en achterhaalt de plaats delict waar de dode man vastgebonden op een stoel zit. Het lijkt of de dader het team steeds een stapje voor is. De frustratie stijgt naarmate er meer moorden gepleegd worden. Wie is die psychopaat die dit op zijn geweten heeft? Ondertussen heeft Spencer nog een ander probleem. De kloof tussen Jennifer en hem is erg groot geworden. Maar nog steeds mag hij haar de waarheid niet vertellen en moet hij noodgedwongen blijven zwijgen. 

Bloeden zal je is het tweede deel van het mysterie rondom rechercheur Spencer Bennet en forensisch analiste Jennifer Rowley. Het boek begint met een pakkend stukje: Ieder van ons is een schrijver. Ons leven een aaneenschakeling van boeken. In die boeken komen we personages tegen, Die ons leven verrijken. Zij halen het beste in ons naar boven, Maken ons leven aangenamer. Maar ook personages, die voor een conflict zorgen. Deze kunnen van ons leven een hel op aarde maken, Maar we kunnen er ook van leren. Sommige personages doen een paar hoofdstukken mee, Anderen de serie lang. De keuzes die we maken, zorgen voor wendingen in ons verhaal. Jij bent de schrijver van je eigen verhaal. Dus volg je dromen, maak de beste keuzes, Streef naar jouw happy end.  

Diana van Hal hanteert een soepele vlotte schrijfstijl. Ze gebruikt korte hoofdstukken en niet al te lange zinnen, wat prettig leest. Vanaf het begin sleept het verhaal je mee en houd je in zijn greep. Wegleggen is geen optie meer. De opbouw van het verhaal is erg goed en de spanning is meteen volop aanwezig, hij verslapt nergens. De vaart zit er goed in! De vele verhaallijnen zorgen er voor dat je goed bij de les moet blijven. Er word met regelmaat terugverwezen naar het voorgaande deel. Het is echter niet persé nodig om het voorgaande deel eerst te lezen, maar je word wel getriggerd om meer over Spencer en Jennifer te weten te komen. Deel een heb ik dan ook meteen maar aangeschaft. Diana weet de dader goed verborgen te houden, ze zet je regelmatig op het verkeerde been. Een mooi uitgewerkt plot! Het boek heeft wat open eindjes en wordt afgesloten met een prachtige cliffhanger. We zijn heel benieuwd naar deel drie. Laat maar gauw komen Diana!

4*

Donderdag 2 maart 2017

Anneke: We beginnen nu toch het einde van de leesclub te zien, dus wil ik graag nog het één en ander evalueren. Zowel voor mezelf als voor Diana. 
- hoe hebben jullie de leesclub ervaren?  
- wat vonden jullie leuk/niet leuk, wat waren jullie verwachtingen van te voren? Zouden jullie nog eens mee willen doen?
- zijn er zaken die we niet besproken hebben maar wel hadden moeten doen? 
- alles wat jullie nog kwijt willen
- zijn er nog vragen voor Diana? Nu kan het nog ;-) 

Voor Diana: natuurlijk dezelfde vragen als aan ons allemaal, maar ik zou ook graag van jou willen horen of er nog zaken zijn die jij graag besproken zou willen zien. Of misschien nog vragen die je hebt aan ons lezers? Nou, barst los allen. Laten we nog een keer een gezellige boel er van maken!


Eveline: Vond het ontzettend leuk om deel uit te mogen maken van deze leesclub! Heerlijk actieve groep waarin veel werd gezegd, meegedacht en vooral positief en vriendelijk, enthousiast op elkaar werd gereageerd! Zo veel likes in korte tijd. Zo veel reacties op ieder bericht! Vond het ook super dat Diana als auteur zo actief mee deed en zo eerlijk antwoordde. Helpt natuurlijk ook mee dat het een goed, spannend boek is wat we mochten lezen. Op deze manier een leesclub leiden is heel dynamisch en toegankelijk. Superleuk!! Zou willen dat ik aan iedere leesclub van vrouwenthrillers mag mee doen!

Anneke: Dat vond ik ook heel prettig Eveline, dat iedereen elkaar met respect heeft behandeld. Altijd positief, maar wel oprecht. 

Silvia: Zo hoort een leesclub te zijn. Sparren maar ten allen tijde netjes en rekening houden met de ander. Dat verhoogt het plezier van de leesclub.  

Silvia: Ik vond het een hele fijne leesclub. Iedereen kon kwijt wat hij kwijt wilde. Heel betrokken...en fijn dat Diana gewoon meedeed met ons gesprek. Fijn dat jij de leesclub leidde Anneke. Zo hoort een leesclub te zijn. Ik zou graag weer meedoen! Ik heb genoten van deze leesclub! Dat er nog maar vele mogen volgen. 

Dini: Ik vond het ontzettend leuk om mee te doen. De leukste tot nu toe waar ik aan meedeed door alle enthousiaste leden en Diana Ruwaard en Anneke van Ieperen. Nogmaals bedankt dat ik mee mocht doen. Ik hoop nog een keer mee te mogen doen. En ik heb er weer een auteur bij voor op mijn lijstje want de twee boeken die ik las vond ik heerlijk om te lezen.

Diana: Ik vond het een heel prettige leesclub om als auteur aan mee te doen. Anneke, je hebt het grandioos geleid! En het was een zeer actieve leesclub vol positiviteit. Ik vond het ook leerzaam en heb er veel van opgestoken. Van tevoren vond ik het ontzettend spannend. Wat als het niet spannend genoeg was? Of ik toch teveel lijntjes in het boek had zitten? Als de personages niet goed uit de verf kwamen? Maar ik heb elke reactie eigenlijk gelezen met een lach op mijn gezicht en mijn zenuwen ebde weg. Ik vraag me wel af of iedereen al klaar is met lezen? Zijn we nu compleet? Ik vond het echt heel erg leuk en doe graag nog een keer mee met een leesclub! Dank jullie wel allemaal voor de geweldige ervaring, voor het steuntje in de rug en de kleine schop onder mijn kont om vooral op te schieten met het volgende boek 😉

Ann: Wat een fijne leesclub was dit 😊 Ik heb er met veel plezier aan meegedaan en vond dat Anneke en Wendy de club goed hebben geleid. Graag zou ik nog eens meedoen met een leesclub. Ik vond het ook heel leuk hoe Diana hier reageerde en op vragen antwoord gaf. Nou heb ik op de valreep een nog vraag aan Diana. Hoe kom je aan de namen van de personen en huisdieren in je boek? Zijn het namen van mensen/dieren die je kent of lees je ergens een naam en gebruik je die voor een van de personen/dieren?

Diana: De namen haal ik van een site waar je Amerikaanse namen kan vinden. Ik zoek wel altijd de voor en achternaam bij elkaar en neem alleen de namen die me aanspreken en bij het personage passen. Jennifer, Spencer, Caitlin en Mark heb ik wel zelf bedacht. Maar voor de overige gebruik ik dus een speciale site. Het is wel grappig, want ik realiseerde me later pas dat Jennifer ook heel speciaal is voor me. Mijn moeder heeft ooit verteld wat mijn naam zou zijn geweest als ik een jongen was en mijn broertje als hij een meisje was. Mijn broertje had Jennifer geheten. Heel bijzonder. En de hond Wolff... ik heb vorig jaar een keer op mijn auteurspagina de vraag gesteld dat, stel je voor er zou een hond in het boek voorkomen, wat voor soort en hoe zou hij moeten heten. En daar kwam Wolff uit. Heel mooie naam.  

Ann: Dank je wel voor het antwoord Diana 👍🏻 Leuk om te lezen dat Jennifer een speciale naam voor je is. De namen in het boek liggen ook lekker in het gehoor vind ik.  

Wendy: Ik vond het heel leuk om deel te nemen aan deze leesclub. Een leuke club waar actief werd gereageerd. Heb al aan heel wat leesclubs meegedaan, maar dit was de eerste via Facebook en is mij goed bevallen! En dat Diana zelf ook meedeed vond ik zeker toegevoegde waarde hebben! En ik ga zeker uitkijken naar deel 3!  

Coenraad: Ik heb deze leesclub als zeer positief ervaren. Leuke vragen en er werd ook goed gereageerd. Door de reacties van andere dat hun iets was opgevallen , waar ik over heen had gelezen/niet opgeslagen, heb ik ook weer dingen gezien. Leuk dan Diana Ruwaard ook zo actief mee deed. Ik hoop in de toekomst nog vaker mee te mogen lezen met een leesclub. Petje af voor degene die het allemaal gecoordineerd hebben. Weet dat dit ook heel veel werk is.

Elsa: Allereerst heel erg bedankt dat ik mee mocht doen! 😁 En mede lezers bedankt voor de gezelligheid! Ook al was ik door ziekte wat minder actief en moet ik mijn recensie nog afronden vind ik het echt altijd super leuk om te doen! En zeker deze eerste leesclub van VrouwenThrillers is mij enorm goed bevallen en ik kijk uit naar de volgende keer 😊 Laag drempelig en toegankelijke groep. Heerlijk! En super ook dat Diana volop mee leest en typt! ❤️

Alexandra: Ik vond het ontzettend leuk om mee te doen met de leesclub, heb er echt van genoten. Gelukkig maar, ik vind het toch altijd lastig als ik een boek echt helemaal niets vind en de schrijfster leest mee...Uiteraard zal ik altijd mijn eerlijke mening geven (en daarbij ook aangeven dat het mijn mening is, geen algemeen heersende mening), maar toch is het lastig. Gelukkig was dat hier niet nodig, ik vond het boek gewoon goed. Punt uit haha. Dan is het meeschrijven van Diana juist weer een mooie aanvulling, leuk om te lezen hoe zij het ervaart dat wij 'haar kind' beoordelen! Normaal liggen Nederlandse schrijvers en ik elkaar niet zo erg (of eigenlijk andersom maar in dit geval kijk ik absoluut uit naar het volgende deel over Jennifer en Spencer! Bedankt voor het meedoen en iedereen bedankt voor de gezelligheid! En Diana... schiet eens op met dat volgende boek!

De leesclub loopt bijna tot zijn eind en is het fijn om te lezen dat de deelnemers deze leesclub zeer positief hebben ervaren. Het boek krijgt goede beoordelingen en dat is een mooie opsteker voor de auteur.
Een compliment voor onze coördinator Anneke, die alles prima in goede banen heeft geleidt!

Ook Wendy heeft haar recensie geplaatst:

Uit de nieuwe printer van Michael en Lindsey komt niet de verwachte testpagina maar een foto met daarop een onbekende vastgebonden en verminkte man. Dit zet hun hele leven op de kop. Aan Spencer Bennet en zijn team de taak om de zaak op te lossen. Via het duistere online web wordt gezocht naar een dader. Maar dan dient zich de volgende gruwelijke foto aan... 

Bloeden zal je is deel 2 uit de serie Bennet & Rowley. Het is wel aan te raden om eerst deel 1,  De verzamelaar, te lezen. Als je dit boek niet hebt gelezen mis je toch wel het één en ander in de verhaallijn en is het lastig de onderlinge verhoudingen tussen de personages goed te begrijpen. Ik kende deze schrijfster nog niet en ben aangenaam verrast door dit boek. Het verhaal begint direct heel spannend en daardoor zit je meteen in het verhaal. Het verhaal is vlot geschreven en heeft korte hoofdstukken. Dit zorgt ervoor dat je blijft doorlezen. Er staan wel wat fouten in het boek en ook zijn er voor mij af en toe wat vraagtekens bij het verhaal. Maar dit wordt ruim goed gemaakt door de spannende verhaallijn, er gebeurt genoeg in het verhaal om je aandacht constant vast te houden. Het verhaal is absoluut niet voorspelbaar  en ook de dader zie je niet van tevoren aankomen. En na de laatste bladzijde gelezen te hebben kijk ik al uit naar deel 3 van deze serie!

3*

Zaterdag 4 maart 2017

Vandaag heeft Elsa haar recensie geplaatst:

Ik mocht dit boek lezen voor de allereerste editie van VrouwenThrillers leesclub. Hopelijk gaan er nog vele volgen want ik vond deze leesclub in zijn geheel een zeer fijne ervaring. Het boek deed mij vooral heel erg aan CSI de televisieserie denken. Het geheel lijkt zich af te spelen in Amerika. Het heeft bijvoorbeeld veel forensische scenes en andere CSI achtige zoektochten en politieverhoren. Het geheel is opgedeeld in vele korte hoofdstukken wat voor mij de natuurlijke leespauzes stimuleert. De schrijfstijl leest soepel en prettig weg door het gebruik van korte zinnen en vlot taalgebruik. Door de korte hoofdstukken heen wordt de spanning opgebouwd en vastgehouden tot aan het einde waardoor je uiteindelijk verrast wordt met een originele plottwist. Voor mij had deze plottwist uitgebreider omschreven mogen worden. 

Wat meer achtergrond informatie over de dader en andere personages in het verhaal had niet misstaan wat mij betreft. Voor mij had dit het verhaal wat meer diepgang gegeven en ik hou zelf heel erg van een tikkeltje psychologie in een goede thriller. Toch zit er een goede spanningsopbouw in het gehele verhaal en hoef je je tijdens het lezen geen moment te vervelen. Het boek heb ik dan ook in één ruk uitgelezen. 

Dit deel is los te lezen. Toch had ik het prettiger gevonden om deel één, De Verzamelaar, eerst te lezen. Nu had ik het gevoel zo af en toe wat achtergrond informatie te missen zoals onder andere bijvoorbeeld waarom de personages Spencer en Jennifer elkaar vermijden in dit verhaal. Richting het eind wordt dit wel iets duidelijk maar ik ga zeker het eerste deel alsnog lezen en deze herlezen om het beeld helder te krijgen. Daarbij kan ik niet wachten op deel drie want het is zeker een heerlijke thrillerserie voor deze thrillerseeker! Ik geef het boek 4 sterren.

Alweer een vier sterren recensie!

Dinsdag 7 maart 2017

De leesclub loopt al weer tot zijn einde en de volgende die haar recensie heeft geplaatst is Anneke:

Bloeden zal je is het vervolg op De verzamelaar uit 2015 en daarmee het tweede deel met hoofdpersonen Spencer Bennet en Jennifer Rowley. Tevens is dit het boek waarmee we de eerste leesclub op Vrouwenthrillers zijn gestart. 

Het is alweer even geleden dat ik De verzamelaar heb gelezen en ik merkte tijdens het lezen van Bloeden zal je dat ik soms diep in mijn geheugen moest graven. Wat mij betreft had Diana zo af en toe wel even mogen teruggrijpen op belangrijke gebeurtenissen uit het eerste deel. De verhaallijn uit De verzamelaar zet zich voort in het tweede deel, waar Spencer weer een pittige zaak op zijn bord krijgt en Jennifer nog kampt met de nasleep van haar ervaringen met een stalker. Spencer moet noodgedwongen bepaalde zaken geheim houden voor Jennifer, dat ervoor zorgt dat er afstand tussen hen ontstaat. Iets waar ze het allebei op hun eigen manier moeilijk mee hebben. 

Diana zet meerdere lijntjes uit en werpt ook diverse rookgordijnen op die soms wat verwarrend zijn, omdat ze niet direct met het verhaal te maken lijken te hebben. Hopelijk krijgen deze een plaats in het volgende boek. Tussen alle bloederige toestanden door weet ze de dader meesterlijk verborgen te houden en dit komt uiteindelijk als een verrassing. De hoofdstukken zijn kort en de schrijfstijl krachtig. Samen zorgt dit voor veel vaart in het verhaal waardoor het boek supervlot leest. Spanning is continue aanwezig, maar bouwt zich op naarmate de ontknoping in zicht komt. En dan eindigt het boek met een mooie cliffhanger en staat alles in stelling voor deel drie. 

Bloeden zal je was een fijn boek voor een leesclub, er valt van alles over te zeggen en te speculeren. Spannend, luguber, verrassend in een krachtige en vlotte stijl. Leuk om te weten is dat Diana het boek zelf heeft uitgegeven, haar man de cover heeft verzorgd en dat ze actief betrokken is geweest bij het maken van de boektrailer. Minpunt zijn de vele foutjes die in het boek zijn achtergebleven, maar met een goede eindredactie gaat dat bij het volgende boek helemaal goed komen. Ik kijk in ieder geval reikhalzend uit naar het derde deel.

Waardering: 3,5 *

Nog één recensie en dan kunnen we de gemiddelde waardering opmaken, maar ik denk dat Diana over het algemeen zeer tevreden mag zijn.

En de laatste recensie is net geplaatst. Tanneke haar mening:

Een mooi mysterie. Als Lindsey en Michael zomaar uit het niets uit hun pas gekochte printer een foto uitgeprint krijgen van een vermoorde en verminkte man slaat de schrik toe. Wie is die vermoorde persoon? Hoe komt die foto zomaar uit hun printer tevoorschijn? Aan Spencer Bennet en zijn team de taak om dit uit te zoeken.  

Bloeden zal je is het tweede deel in de Bennet en Rowley serie. Het eerste deel De Verzamelaar was het debuut van Diana van Hal. Het eerste deel heb ik (nog) niet gelezen. Een klein beetje merkbaar is dat wel, omdat de personages en de problemen tussen de personages vooral in het begin van het boek wat onduidelijk zijn. Maar naarmate de lezer in het boek vordert zal deze merken dat er steeds meer duidelijk wordt. Het aantal personages kan in het begin wat lastig zijn. Even terugbladeren of een notitie maken kan dan verhelderend zijn. 

Maar na het begin ontplooit zich dan een pittige thriller met gruwelijke moorden en korte hoofdstukken met wisselingen van personages. Langzaamaan krijgt de lezer steeds meer te weten en krijg je een vermoeden hoe het in elkaar steekt. Denk je. Niets is minder waar. Diana weet tot op het laatste moment goed te verbergen wie of wat er achter de moorden zit. Een verrassend eind van het boek wat uitnodigt om het derde boek te lezen. En ja, het eerste deel zal ik alsnog willen lezen. Diana heeft mij overtuigd met haar schrijfstijl en spannende niet te vroeg verhullende plot.

Waardering 4 sterren.

VrouwenThrillers.nl



Bezoekersreacties:
Dini van Heumen (60) op 15 februari 2017:
Ik vind het ook een leuke leesclub 😀

Silvia van Elzelingen (55) op 15 februari 2017:
Het is een leuke leesclub en een goed boek. Super om mee te mogen doen. Ik heb inmiddels deel 1 ook in huis en ga dat ook zo gauw mogelijk lezen.

Charlotte Veltman (55) op 10 februari 2017:
Wat leuk en veel plezier, ik volg het

Eveline (29) op 9 februari 2017:
Leuk!! De eerste samenvatting! Al was de vraag die ons gesteld werd ietsjes anders ;-) De cover van het debuutboek van Diana van Hal en de cover van haar tweede boek werden getoond en de vraag was 'Hoe vinden jullie die en past het bij het eerste boek van Diana?' Hierdoor hebben vele van ons de vergelijking getroffen! :-)

Website Security Test