Erna Eikhoudt  

Marijo Bakker  

Julie Van Cauteren  

Marja Legius  

Nel Crea Aanhane 

Annemarie van de Kuilen  

Linda Tromp

Dini van Heumen  

Lieselotte Danneels  

Kristel van Oost 

Astrid Mulder

Een aantal deelnemers plaatsten een leuke foto na ontvangst van het boek. 

De cover is de eerste kennismaking met een boek. Wat vind je van de cover van Mama is hier? Wat verwacht je van het verhaal? 

Lieselotte: Ik vind dat de cover er heel realistisch uit ziet. Ben wel benieuwd waarom deze cover gekozen is. De vrouw komt heel nonchalant over op de cover. Ik stap in dit boek zonder verwachtingen, ga me laten verrassen. 

Kristel: Ik vind de cover wel mooi, ze lijkt me er verslagen uit te zien. Eerste kennismaking met deze schrijfster, en hoop een spannend boek dat vlot leest voorgeschoteld te krijgen. 

Marijo: Een mooie cover die heel veel vragen oproept. Wat gaat er in die vrouw om. Ik wil het weten. Daarom ga ik er zo snel mogelijk aan beginnen.
Annemarie: Het lijkt dat de vrouw in de auto zit en peinzend naar buiten kijkt. Ik vind het een treffende foto. Als ik uit ga van de tekst op de achterkant, is het een spannend verhaal. 

Jaimy: Waar kijkt ze naar? Is het eerste wat ik me afvraag. Ze lijkt niet erg geschokt, maar ook niet heel relaxed. Ik vind het altijd leuk als ik het boek lees en het moment komt dat ik denk; ah, vandaar de kaft. Ik ga er helemaal blanco in, de enige verwachting die ik heb is dat ik hoop dat het lekker de spanning in het verhaal houdt en me wil laten doorlezen. 

Dini: Boek heb ik nog niet in handen maar afgaand op de flaptekst verwacht ik een spannend verhaal. Haar vorige thriller heb ik niet gelezen dus het wordt een eerste kennismaking met deze auteur. Op de cover zie ik een vrouw die wat gelaten en rustig overkomt, maar het zegt nog weinig over het te verwachtte verhaal. 

Erna: Op basis van de flaptekst verwacht ik een thriller die onder je huid kruipt en waarbij je het idee krijgt dat het jezelf zou kunnen overkomen. De vrouw op de cover is denk ik Olga. Ze kijkt vol ongeloof en de neusvleugels stralen boosheid uit. Ik denk dat ze op dat moment ontdekt wat Matthijs verbergt. 

Nel: Bij de cover kan je van alles verwachten. Doet niet gelijk aan een thriller denken. De titel kan ook veel inhouden. Ik verwacht een spannend boek waarbij je bijna niet kan stoppen met lezen. Het is mijn eerste kennismaking met deze schrijfster. 

Marja: Een foto van een vrouw in de auto, Waar kijkt ze naar? De kleuren zijn een beetje mysterieus, mistig. Ik kan haar gezichtsuitdrukking niet zo goed plaatsen dus ben nog nieuwsgieriger naar het verhaal geworden. 

Julie: De cover spreekt me wel aan omdat het een foto is. Dan heb ik een beeld van in dit geval denk ik Olga. Ze heeft wel een vreemde blik in haar ogen. Beetje angst, op haar hoeden voor iets. Maar voor wat? Nog geen idee... Mijn verwachten zijn niet zo heel hoog. In de zin dat ik niet goed weet wat te verwachten. Ik lees normaal meer in het genre feelgood en roman. Via via kwam ik bij vrouwenthrillers terecht en zei iemand dat ik echt eens een thriller moest lezen. Dus ik hoop op een boek dat wel spannend is zodat je echt wil doorlezen. Maar met een afgerond einde :)... Anders blijft de spanning misschien :) 

Over het algemeen: een makkelijke, eenvoudige schrijfstijl, korte hoofdstukken. 

Lieselotte merkt op dat het voor haar wel wat gedetailleerder had mogen zijn en Marja vindt de hoofdstukken inderdaad kort. Over de schrijfstijl zegt Marja het volgende: Toch vind ik de schrijfstijl niet helemaal prettig. Ik kan niet precies uitleggen waar hem dat in zit want daar ben ik zelf nog niet achter. Misschien ook wel doordat het verhaal een beetje van de hak op de tak gaat of zoals Lieselotte al zei, dat er zo afgekapt wordt. Het leest wel eenvoudig zonder moeilijke woorden. 

Hieronder een rijtje van bijzondere woorden volgens onze lezers: 

- Versjteren

- Anticyclisch 

- Pulkte het briefje 

- Marja: Regelmatig las ik zinnen waarvan ik de opbouw nogal grillig vond. Niet dat de woorden moeilijk waren maar door het gebruik van een woord binnen een zin dat een beetje teveel was zoals "Haar haren wapperden als een windvaan naast haar gezicht" of een tegenstelling vlak na elkaar. "Ik verstarde. Toen stond ik abrupt op..... 

Tijd voor de volgende vraag: Olga is de hoofdpersoon. Wat vind je van haar? Zou ze bv. je vriendin kunnen zijn? Waarom wel/niet? De andere personages: 'zie' je deze voor je? Wie is het sympathiekste in jouw ogen? 

Jaimy: Met Olga heb ik een beetje moeite.. Soms heb ik medelijden met haar als haar familie haar behandelt alsof ze een idioot is, omdat ze rare fratsen uithaalt. Dan denk ik, vinden jullie het gek, die arme vrouw. En het andere moment denk ik ook: jeetje doe toch eens normaal. Ik heb het idee alsof er meer achter haar schuilt dan datgene wat we lezen. Van de andere personages vind ik eigenlijk niemand echt sympathiek, ze hebben alleen hun eigen belang voor ogen. Ik zie ze een beetje als rijke snobs. Annet vind ik dan het meest sympathiek, ze geeft wel haar mening maar geeft duidelijk veel om haar zus. 

Erna: Olga vind ik een 'Gooise dame' , ze heeft geen doel in haar leven en richt zich op Matthijs en laaft zich in de luxe van dat leven terwijl het echte leven aan haar voorbij gaat Ze reageert nogal hysterisch op de gebeurtenissen. Olga zou geen vriendin van mij kunnen zijn. Ik hou meer van dames die met twee benen in de wereld staan. Die actief zijn en weten wat er in de wereld speelt. Kathy vind ik sympathiek. Ondanks de conflicten met de buren komt ze toch helpen als Matthijs gewond is. De personen blijven wat oppervlakkig, ze krijgen geen uitgewerkt karakter en geen achtergrond. Dan vind ik het lastig ze voor me te zien. 

Lieselotte: Olga zou niet mijn vriendin kunnen zijn. De reden hiervan dat ik haar heel dikwijls irritant vond. Ze wilt het wel oplossen en ze wil het wel weten, maar heeft totaal geen duidelijk doel voor ogen. Ze gaat zomaar dingen doen zonder er echt over nagedacht te hebben en zonder na te denken over te gevolgen. Haar vrienden en familie denken dat ze gek aan het worden is wat ik op zich niet vreemd vond. Moest iemand in mijn omgeving zo doen, zou ik dat ook denken. De persoon die ik eigenlijk het leukste overkomen vond, ook al kwam die niet veel aanbod is Juliette, een typische tienerdochter. Maar ik blijf me wel nog steeds afvragen wat de buurjongen nu eigenlijk op haar kamer deed. (Ik kan me er iets bij voorstellen) maar had het graag geweten. De personages hadden voor mij meer uitgediept mogen worden, ze blijven nogal oppervlakkig. 

Dini: Waarschijnlijk omdat ze toch wat oppervlakkig blijven, vind ik weinig personages sympathiek. Die Olga zou niet mijn vriendin kunnen zijn. Mij te wisselvallig in karakter ook. Wanneer ik was geslagen was ik weggeweest ook na eerst een flinke hoek terug gegeven te hebben. Maar ja die irritante Wim had wel gelijk met zijn opmerkingen over haar luxe leventje. Misschien vanwege haar jeugd dat ze voor het geld kiest De enige vrolijke noot in het gezelschap was die hond, Droesem van de baas van Annet. Annet is de enige die haar nog helpt en steunt, misschien uit schuldgevoel vanwege vroeger. 

Marja: Olga blijft zoals Dini al zegt oppervlakkig en haar karakter is inderdaad wisselvallig. Ik kan er dan ook niet goed een beeld bij vormen. Na een ongeluk leek Olga opeens een ander persoon en daar begonnen mijn twijfels al over zowel de karakters in het boek als het verhaal zelf. Ik vind alle karakters vaag of onvoorspelbaar dus sympathie heb ik niet. Zoals jullie al zeggen komt Annet nog het meest natuurlijk over dus moet ik kiezen dan kies ik ook voor haar. 

Nel: Olga zou mijn vriendin niet kunnen zijn. Ze springt van de hak op de tak. Hoewel ze het goed bedoelt, is zij ook niet echt betrouwbaar. Kiest toch wel veel voor zichzelf en ik vind haar niet echt sympathiek Een goede vriendin moet je blindelings kunnen vertrouwen. Misschien komt dat door haar verleden, ook daar is het boek vaag in. Annet is de enige die nog een beetje echt is. Dus ik kies dan voor haar. 

Marijo: Olga zou zeker mijn vriendin niet kunnen zijn. Sterker nog. Ik mag haar niet. Ze is achterdochtig, terecht of niet terecht. Haar manieren bevallen me niet. De meeste personage vind ik ook heel vaag en niet uitgediept. Het verhaal spring ook van de hak op de tak zodat je ook geen binding krijgt. 

Kristel: Olga een vriendin. Absoluut niet, ze werkte me sterk op de zenuwen. Ze doet maar raak met ondoordachte ideeën. Vraag me eigenlijk af of het niet de bedoeling was van de auteur om zo een karakter te schetsen. Alhoewel ik geen enkel van de personages voldoende uitgediept vind, komt Annet me het meest sympathiek over. 

Astrid: Olga zou nooit een vriendin van mij kunnen zijn. Wat Nel zegt, een goede vriendin moet je blindelings kunnen vertrouwen. Olga is erg hysterisch en denkt vooral aan zichzelf. Alle personen zijn oppervlakkig, hadden wel wat meer uitgewerkt mogen worden. Annet en Juliëtte zijn eigenlijk de enige waar ik nog wat sympathie voor kan opbrengen. Annet probeert Olga nog te steunen. En arme Juliëtte, heb je het al moeilijk genoeg met je puber problemen, heb je zo'n hysterische moeder. 

Annemarie: Eigenlijk vind ik Olga obsessief. In het verhaal heeft ze ook geen vriendinnen. Ze zou ze waarschijnlijk als concurrent of indringer zien. Het is duidelijk dat Olga een trauma heeft uit haar jeugd en ze daarom zo extreem handelt. Het zou mijn vriendin niet zijn in elk geval. 

Julie: Ik weet niet of Olga echt openstaat voor vriendschap. Je hoort in het verhaal weinig van haar vrienden. De buren waren vrienden maar nu ruzie. Louise en Harm waren vrienden maar deze vertrouwde ze al niet echt van in het begin van het verhaal. Ik denk dat een vriendschap met Olga enorm veel energie vraagt en het een beetje van aantrekken en afstoten is. Mede waarschijnlijk door het trauma van haar jeugd. Ik denk niet dat ik echt bevriend zou kunnen zijn met Olga. Ik heb eigenlijk niet echt een beeld van de personages. Misschien doordat ze niet heel diepgaand beschrijven zijn. De foto op de cover heb ik ook niet het echt gevoel dat dit Olga is. Terwijl ik in het begin echt dacht als ik overal Olga ging lezen dat ik haar duidelijk voor ogen zag. De sympathiekste vind ik de buurvrouw. Terwijl ze absoluut niet overeen komen is ze toch wel oprecht bezorgd over haar buren. 

Annemarie: Ik ben nog iets vergeten zag ik. Ondanks dat Annet haar zus steunt kan ik niet begrijpen dat ze Olga met bepaalde zaken weg laat komen. Het schijnt in het verleden ook te zijn gebeurd. Dat maakt haar medeplichtig. Het karakter van puber Juliëtte klopt in mijn ogen niet. 

Verschillende lezers hebben het boek inmiddels uit. Hun mening en waardering komt in het eindverslag.