Eindverslag leesclub De Trip
Door: Wendy op 16 mei 2019

Leesclub De trip

 
Journalisten Tara Linders en Diego Martinez zijn op Hawaï voor de tv-opnames van het extreme adventure-programma De trip. Tara doet verslag voor dagblad De Dageraad en Diego werkt er als redacteur. Als een van de kandidaten gewond uitvalt, grijpt Diego zijn kans en springt in. Terwijl hij zich aan de levensgevaarlijke challenges waagt, komt Tara op het spoor van een commune, met aan het hoofd de excentrieke Cassandra. De communeleden zijn volledig in de ban van deze vrouw en als zij meer lijkt te weten over Tara’s pijnlijke verleden, wordt ook Tara’s nieuwsgierigheid gewekt.

Plots dreigt de Mauna Loa-vulkaan, de grootste ter wereld, eerder tot uitbarsting te komen dan werd voorspeld en moet iedereen het eiland verlaten. Maar juist dan wordt een van de communeleden dood aangetroffen en blijkt Cassandra spoorloos. Wat heeft zij te verbergen? Tara en Diego blijven op het eiland om in een race tegen de klok en met gevaar voor eigen leven de waarheid te achterhalen. 


De deelnemers:

Linda Hilgers
Charlotte Veltman
Marijo Bakker 
Evy Brabander  
Wendy Bults-Perdok  
Annemiek Kies-Klijnstra  
Silvia van Elzelingen  
Annette Overvoorde  
Ellen De Vriend




 
 
 


Na een voorstellingsronde start Karin met de vragen.

De cover is de eerste kennismaking met het boek. Zou je De Trip oppakken in de boekhandel?

Marijo: Nee ik denk het niet. Het doet me denken aan een gezellige roman. Niks mis met een roman maar ik hou er niet zo van. Misschien als ik langer naar de cover zou kijk dat het vragen op zou roepen. Maar dan zou ik hem op moeten pakken. Ik betwijfel of ik dat zou doen. Omdat dat ik de eerste delen ken zou ik hem bestellen zonder te kijken. 
Annette: Jazeker! De cover is een ware blikvanger! En nodigt je uit, deel te nemen aan een zonnige #trip. Gaat het goed daar bij die vulkaan? Ik kom het graag te weten. 
Evy: Ik vind dat echt een gewetensvraag. Ik hou vaak minder van de thrillers die zich in de vakantiesfeer afspelenen ik blijf dan ook iets bij dat subgenre uit de buurt. Dus als ik de auteur niet zou kennen, dan bleef dit boek wss netjes op de stapel liggen in de boekhandel. 
Charlotte: Jawel, vooral door de prijssticker, nieuw 12,99. En door naam auteur natuurlijk. De titel in dikke hoofdlettesr en rood vind ik opvallend en denk aan een trip veroorzaakt door drugs en nier als reis ofzo, dus thriller denk ik dan. 
     Evy: @Charlotte Veltman haha wat goed dat je dat benoemt, die prijssticker. Ik ben daar ook gevoelig voor. De boeken die 21-22euro kosten laat ik toch sneller liggen...
Natalie Pagie legt uit: De cover is gemaakt door dezelfde vormgever als de eerdere drie in de serie. Het idee is dat je ziet dat ze bij elkaar horen door steeds de blauwe kleur terug te laten komen. De titel en mijn naam staan altijd in kapitalen en de ‘zomerse’ uitstraling is ook herkenbaar. (IJsengel wijkt duidelijk af van deze lijn). De Trip is wel afwijkend op een belangrijk punt: voor het eerst staat er een man voorop 😊  (Hierbij wordt gelijk de vraag opgeroepen wie die man is)  
Ellen: Ik zou 'De trip' zeker oppakken in de winkel door de tropische uitstraling. Of ik het boek ook zou kopen is een tweede. Boeken over communes spreken mij niet zo aan.
Linda: Ja, en dan vooral door de herkenbaarheid van de Tara en Diego serie en de schrijfster. Ook door de zin bovenaan de kaft; "Een explosief avontuur met Tara & Diego op Hawai", weet je gelijk dat het een volgend deel is.  
Wendy: Ik heb de eerdere boeken uit deze serie gelezen en ken daardoor de schrijfster en daardoor zou ik hem zeker weten oppakken en kopen. Als ik de schrijfster niet kende had ik hem ook wel opgepakt want ik vind de cover wel mooi qua afbeelding en kleur. Daardoor zou hij me zeker opvallen en ook qua prijs natuurlijk erg aantrekkelijk. Na het lezen van de achterflap denk ik niet dat ik hem dan gekocht had omdat boeken over communes me niet aantrekt en ook de vakantie thrillers spreken mij niet erg aan.
Silvia: Natuurlijk pak ik het op. Het boek heeft een mooie uitstraling en de auteur is bekend. En dan het prijsje...dat kun je dan toch niet meer laten liggen. Dat zijn al redenen genoeg om het boek op te pakken. De flaptekst spreekt me aan. Ik heb gewoon zin om in het boek te beginnen.  



Karin: De volgende vraag splits ik in tweeën: Ken je Nathalie Pagie nog niet, is deze vraag voor jou: Wat verwacht je van het verhaal? Ken je haar al wel en ook Tara en Diego, dan is deze vraag voor jou: Wat hoop je hoe de levens van Tara en Diego zich verder ontwikkelen?

Marijo: Misschien wel te voorspelbaar maar ik gun dat Tara echt gelukkig wordt dus een setje. Een relatie die niet te gemakkelijk zal zijn. Één met duwen en trekken. Tara en Diego zijn allebei niet de makkelijkste. Dat zal dan een relatie ook niet zijn. Tara voelt zich zo wie zo aangetrokken tot Diego. Wat Diego voelt is met op dit moment niet duidelijk.
Annette: Meestal ga ik na de flap gelezen te hebben een beetje blanco het verhaal in. Met natuurlijk de voorkennis van de eerdere boeken, hoop ik dat Tara meer antwoorden krijgt die ze zoekt. En de rust die ze kan gebruiken. En voor Diego, dat hij goed op zichzelf past. Verder ga ik het niet alvast "invullen". Daarnaast ga ik er van uit dat het boek mij ook verrassingen geeft, ook al is het een serieboek. Maar Nathalie Pagie is heel gedreven in. Dus ik ben benieuwd! En ga snel verder met lezen. 
Ellen: Ik heb de eerdere boeken over Tara en Diego wel gelezen. Ik heb me van tevoren niet afgevraagd hoe hun levens zich verder zouden ontwikkelen. Ik hoopte op weer een mooi journalistiek verhaal zoals op Aruba.
Silvia: Ik ga ook graag blanco het verhaal in en zie wel wat er gebeurd en hoe de personages zich ontwikkelen. Heb niet een vast iets van ik hoop dit of ik hoop dat. Ik laat me gewoon heerlijk meeslepen in weer een deel met Tara en Diego. Ik laat me heel graag verrassen. 
Charlotte moet hier nog even over nadenken.
Annemiek: Ik heb geen boeken van Nathalie Pagie gelezen, wel goede recensies over IJsengel. Ik ga blanco het boek in en ik laat me verrassen... Ik hoop dat het boek zelfstandig te lezen is zonder de vorige delen te moeten lezen. Eigenlijk ben ik iemand die het liefst bij deel 1 begint, netjes deel 2 leest, en dan het volgende deel... 
Linda: Ik heb al twee delen over Tara en Diego gelezen, ze zijn collega's en steunen en helpen elkaar in goede en slechte tijden, ze letten op elkaar maar een relatie met elkaar is wellicht niet zo'n goed idee, dan delen ze werk en prive met elkaar. 
Wendy: Ik heb van tevoren niet een bepaald idee van hoe ik hoop dat de levens van Tara en Diego zich ontwikkelen. Ik hoop gewoon op een spannend verhaal wat niet te voorspelbaar is. Ik laat me graag verrassen. 
Charlotte: Ik had geen verwachting bedenk ik mij nu alleen ha de nieuwe van Pagie is uit en ja ik wil hem dolgraag lezen. En hoe alles ontwikkelt lees ik wel. 


Karin: Hoe leest het boek? Met andere woorden: wat vind je van de schrijfstijl? Herken je de schrijfstijl van Nathalie Pagie? Zo ja, waaraan? Met welke andere auteur zou je dit kunnen vergelijken? 

Charlotte: Een echte Pagie ha, goede spanning, vlotte pen, prettige schrijfstijl, fijne opbouw, gewoonweg genieten daarom lees ik langzaam, ander boek ook tussendoor. Niet omdat ik het niet graag uitlees, maar gewoonweg nu eens langer wil doen over een goed boek... 
Linda: Het boek leest heel makkelijk weg, een hele beeldende en prettige schrijfstijl. Ik vind het vooral leuk dat ze in ieder deel even weer kort de levensgeschiedenis van Tara en Diego vertelt zodat ook lezers die de eerdere delen niet gelezen hebben, hun band en samenwerking begrijpen. Als je al meerdere delen heb gelezen is het vooral een gevoel van herkenning en o, ja momenten! Je herkent haar schrijfstijl aan de duidelijke beschrijvingen van de omgeving, het land waar Tara en Diego op dat moment zijn en de snelle afwisseling van het avontuur tussen de hoofdpersonen. Haar schrijfstijl kun je vergelijken met die van Robert Bryndza, je wordt in het boek gezogen, vaste hoofdpersonen en zo snel uit dat je uitkijkt naar het volgende deel! 
     Nathalie: Linda Hilgers grappig dat je Bryndza noemt. Ik hoorde gisteren dat ik samen met hem signeer op de Libelle Zomerbeurs 😊 Leuk hem te ontmoeten.     
Ellen: Waar het aan ligt weet ik niet, maar ik vond het boek vanaf het begin minder lekker lezen dan de eerdere boeken van Nathalie. Dat TV spel De trip sprak mij niet zo aan. 
Evy: Ik zit helemaal in het verhaal. Eigenlijk stoort het nergens. Er zit een goed tempo in dat constant blijft. Heldere formulering. Beschrijvingen van de omgeving waar je als lezer wat mee kan. Degelijke schrijfstijl tot nu toe. Jillianne Hoffmann als ik iemand moet kiezen waar Pagie me aan doet denken. 
Marijo: Ik had even nodig om in het verhaal te komen maar nu zit ik er helemaal in. Nathalie heeft een prettige schrijfstijl waardoor het heerlijk weg leest maar niet oppervlakkig is. Karakters en omgeving zijn goed uitgewerkt. Ik weet niet echt iemand met wie ik haar stijl kan vergelijken. 
Annette: Ja, ik vind het weer echt Pagie-style hebben. Na Facade uitgelezen te hebben, van Verhoef, pakte De trip mij gelijk beet. Voelde echt weer heerlijk . Met Facade was dat minder. Ook een topauteur. Dus dat viel mij gelijk op. Met een glimlach dacht ik even terug aan Paradijsvogels. Aan Tara. Het ging als een film aan mij voorbij en dat is knap gedaan. Karakters worden goed besproken, ook al zou je de eerdere delen niet gelezen en/ of niet meer zo weten voor je te halen. 😎. Ik vind Pagie een eigen stijl hebben. En mag zich meten met de topauteurs. 🌺 
Wendy: Ik vind de schrijfstijl fijn, het is duidelijk en leest vlot. Goede beschrijving van de omgeving en ook de personages worden goed uitgewerkt. Ik moet eerlijk zeggen dat de onderwerpen in het verhaal me niet zo aanspreken dit keer daardoor duurde het wel even voordat ik in het verhaal zat. Maar het laatste stuk heb ik in 1 ruk uitgelezen.
Silvia: De schrijfstijl is beeldend en het verhaal leest prettig. Je wordt meteen weer in het verhaal gezogen. De personages worden mooi beschreven. Ik weet niet met wie ik Nathalie Pagie zou moeten vergelijken. Ze heeft haar eigen stijl aangemeten. Ik vind ook dat een auteur haar of zijn eigen ik moet kunnen hebben. Dat maakt ze juist onderscheidend. Dat ze het goed doet is een ding dat zeker is!
Annemiek: Het boek leest vlot, en goed. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat.  



Karin: Spoileralert! Kom je bijzondere woorden en/of zinnen tegen? Laat het je medelezers weten. Geen spoilers toegestaan!

Linda: Leuk en toepasselijk dat voorin het boek een couplet van De Dijk staat met Dansen op de vulkaan
Ellen: Het is me niet opgevallen. Ik heb het boek al uit.
Annette: Een bepaald personage viel gelijk op: Thierry de Beauregard...( klinkt dat niet als Thierry Baudet??, dacht ik even....) Hoe kom je op die naam? 
    Nathalie: gewoon verzonnen hoor! En zeker niet bedoeld als dubbelganger van Baudet 😉
Evy: Beau regard betekent toch 'mooie blik(in de ogen)'? Of vergis ik me?  
    Nathalie: Volgens mij ook 


Karin: Super leuk dat Nathalie ook in onze leesclub zit. Een mooie gelegenheid om haar de hemd van het lijf te vragen. Dus kom maar op met je vragen! 😉

Annette: Ik weet dat de landen waar Tara en Diego zich begeven, door jou/ de auteur zijn bezocht. Maar hoe komt het verhaal daar dan tot stand? Hoe begin je? En maken de karakters het verhaal dan zelf..of heb je een format bedacht van begin tot eind? #nieuwsgierig 😏 
    Nathalie: Hoe een verhaal tot stand komt, verschilt per boek. Bij Paradijsvogels was ik al twee keer op Aruba geweest en putte ik uit mijn herinnering toen ik het verhaal ging schrijven. Ik ging daar op bezoek bij een vriendin, dat doet Tara dus ook. Ik herinnerde me vooral het happy zon-zee-strand gevoel en was nieuwsgierig naar de andere kant, de duistere zijde van het eiland. Die heb ik verzonnen en tot een verhaal gemaakt. Een mix van eigen ervaring en fantasie dus. 
Bij De Trip ging het anders. Ik ging naar Kauai voor een schrijversconferentie en besloot die gelegenheid aan te grijpen om er ook een verhaal te plaatsen. De vulkaanuitbarsting van vorig jaar op Big Island bracht me op het idee iets met een vulkaan te doen. En er moest natuurlijk een reden zijn voor Tara & Diego om naar Hawaï te gaan. Dat werd het televisieprogramma. Zo bouwt het zich in stukjes op. Ik weet niet alles vooraf, veel ontstaat ook gaandeweg.
Linda: Weet je vooraf al hoeveel delen over Tara en Diego er gaan verschijnen? 
    Nathalie: Nee, dat staat niet vast. Voorlopig ben ik nog niet met ze klaar 😊 
    Linda: Ik gok de meeste lezers ook nog niet hoor!
Linda: Heb je wellicht een moodboard of een lijstje met de karaktertrekken en uiterlijke kenmerken van de hoofdpersonen? Je beschrijft ze zo nauwkeurig dat ik ze ook echt voor mij zie! 😃 
    Nathalie: Per persoon 1 A4-tje met uiterlijke kenmerken, karaktereigenschappen, hobby’s en voorkeuren. Dat werkt voor mij prima om dingen te onthouden. Maar eigenlijk zijn die A4-tjes inmiddels niet meer nodig, ik ken T & D door en door. 
Marijo: Hoe zijn de namen van Tara en Diego ontstaan? Eigenlijk nog een vraag los van deze serie. Waarom in de winter geen serie maar “stand alone”? 
   Nathalie: Voor Tara had ik een vraag uitgezet op FB. Wie bedenkt een korte pittige meisjesnaam voor de hoofdpersoon in mijn volgende boek, een eigenzinnige journaliste? Er kwam veel respons op en daaruit heb ik Tara gekozen. Diego heb ik zelf verzonnen, de achternamen ook. En wat betreft de afwisseling serie en standalone, ik schrijf liever niet twee series door elkaar. Juist de afwisseling vind ik fijn. De ene keer door met mijn duo, de andere keer een blanco start. 
Silvia: Op de boekpresentatie hebben we al veel gehoord over je nieuwe boek, dingen die ik nu terug lees. Herkenbaar dus. Hoe ben je eigenlijk op het idee gekomen om thrillers te schrijven met Tara en Diego in de hoofdrollen? 
   Nathalie: Na mijn eerste twee boeken waarin een meisje de hoofdrol speelt, wilde ik wat anders. Een duo, een man erbij, zodat die twee zich tot elkaar moeten verhouden. Paradijsvogels was niet eens bedoeld als deel 1 van een serie, maar ik vond (en vind) ze te leuk om afscheid van te nemen 😁
Annemiek: Wat is jouw lievelingsboek? En welk genre boeken lees je zelf graag?
   Nathalie: Ik houd van de thrillers van Harlan Coben en Jo Nesbø, maar ook van de horror van Stephen King en Thomas Oldeheuvelt. Ik vind het ook leuk spannende series op Netflix te kijken.  
Karin:  Nathalie, in ons interview vertelde je dat je delen van de onderbouwde kritiek mee neemt in een volgend boek. Kun je hiervan een voorbeeld noemen? 
   Nathalie: Dat geldt voor de onderbouwde kritiek op al mijn boeken, niet alleen voor De Trip. Ik probeer de spanning vanaf het begin voelbaar te maken (dat vind ik best nog lastig, soms heb ik daar even tijd voor nodig). Er moet een aantal verrassende plotwendingen in zitten, die geloofwaardig blijven en niet ‘wringen’ en ook het einde moet (tenminste grotendeels) onvoorspelbaar zijn. Daarbij is het belangrijk dat het verhaal lekker leesbaar blijft en dat de lezer kan meeleven met de personages. Alles bij elkaar nog een hele klus 😅😁Silvia: Nathalie, een hele klus, maar je hebt het weer voor elkaar gekregen! 
Annemiek: Hoi Nathalie. Ik begrijp niet goed hoe een pakketje vanuit Duitsland/Europa binnen een paar dagen op Hawaii kan zijn. Of heb ik iets gemist in de tijdlijn van het boek? 
    Nathalie: Ah, zie deze nu pas. Normale post gaat inderdaad niet zo snel, medisch (organisch) materiaal (tussen bijv. ziekenhuizen) kan wel sneller verzonden worden. Je hebt niets gemist! 
 

Karin: Nathalie, jij wordt regelmatig geïnterviewd. Vandaag draaien we de rollen om: jij mag vragen stellen aan onze lezers.

Nathalie: Ha, wat origineel! Oké, komt de eerste: liever een boek uit de (lokale) boekwinkel, uit de bieb of online bestellen en laten thuisbezorgen?

Annemiek: Ik ben gek op boeken, en ben jaren lang lid geweest van de bieb. Als ik nu in de bieb kom geniet ik, van alle boeken om me heen en alle verhalen die ik zo graag zou willen lezen! Een boekwinkel sla ik nooit over, en wat voel ik me dan rijk, al die verhalen om me heen.. Als ik een boek koop kijk ik eerst in een kringloopwinkel. Een boek is zo duur, jouw boek heeft een mooie prijs. Ik heb een ereader, en ik ben daar zo blij mee! Ik koop daarom graag een ebook, die ook een paar euro goedkoper zijn dan een nieuw boek. Ik kijk ook graag naar aanbiedingen van eboeken. En gratis eboeken, in december kreeg ik elke dag een gratis ebook via Hebban...
Marijo: Lokale boekwinkel. Die mooie in Schagen waar van ik wil dat jij daar ook een keer komt. Al koop ik wel vaak een e-book omdat ik reuma heb en veel boeken wat zwaar voelen.
Linda:  Online bestellen bij de lokale boekhandel (Bruna in Vlijmen) en dan in de winkel ophalen en nog even verder neuzen....heerlijk! 
Silvia: Het liefst een gewone boekhandel...heerlijk neuzen tussen de boeken. Online bestellen doe ik ook wel omdat bij ons in het dorp geen leuke boekhandel zit. Bieb doe ik nooit. 
Wendy: Ik vind het heerlijk om in een boekenwinkel rond te snuffelen, kan me er uren vermaken haha. Maar meestal koop ik ze online en dan toch vaak bij de sites waar ze licht beschadigde boeken verkopen. De meeste boeken zijn erg duur en ik lees er veel dus op deze manier blijft het betaalbaar voor mij. 
Annette: Oeh, vroeger zat ik altijd in de bieb, en verslond daar zowat alles. Ook met de kids ging ik naar de bieb. Nu willen ze niet meer, ook prima. We hebben nu thuis veel boeken. Ik werd erg nieuwsgierig na het kijken van DWDD, naar boekhandel Kramers te Winterswijk. Wij komen daar veel in de zomer, en al een aantal liet ik mw Veronie die in het boekenpanel zat, mijn aankoop-boek signeren. Geweldig leuk. Ze had ook mooie tips. Het is natuurlijk het mooist in een mooie boekwinkel te kopen, maar soms bij weinig tijd, gaat het toch via Postnl.
Silvia: @Annette Vroeger ging ik ook altijd, vanaf dat ik klein was. Tot en met de eerste tijd van onze kinderen. Daarna wilde ik liever de boeken zelf hebben. Wat ook meespeelde dat gezien wij een verstandelijk beperkte dochter hebben, ik nooit binnen 3 weken een boek uit kon hebben. En verlengen was vaak niet mogelijk omdat ie dan alweer gereserveerd was. 
Evy: Ik ben echt een boeken verzamelaar en ik ga elke week naar de bieb, neem dan een stapel mee, om vaak ongelezen weer terug te brengen. Ik probeer elke maand een boek te kopen in de lokale boekhandel en ik koop eigenlijk zelden online... 
Ellen: Bij mij is het van alles wat. Als kind ging ik altijd naar de biebbus, tot ik er alles gelezen had wat ze hadden. Nu krijg ik recensieboeken en die lees ik zo snel mogelijk (wat niet altijd lukt). Daarnaast koop ik boeken in de boekhandels maar ook wel eens via Bol als ik geen tijd heb om naar de stad te gaan. 
Annette: @Silvia met kleine kids ging zelf lezen ook niet. Dochter heeft met "alle dagen heel druk" (de 4 letters.. Snap je), gelukkig wel toen ze klein was, veel boeken gezien. Maar leest nu weinig. Nu ze ook ouder zijn, is de boekengekte weer begonnen. Erg blij mee. ❤️ 
Wendy: Als kind ging ik ook altijd naar de bibliotheek en kon er uren rondlopen. Ik vergat de tijd en alles om me heen. Rond mijn 20ste begon ik boeken te kopen omdat de bibliotheek vlak bij mijn huis dicht ging en sindsdien koop ik mijn boeken zelf. 3
Charlotte: Ik ben niet mobiel, thuisbezorgen is voor mij zo super. 
Nathalie: Bedankt. Zelf ga ik graag naar boekwinkels en bibliotheken. Online bestellen doe ik zo min mogelijk.


Nathalie Pagie  
Volgende vraag: Zonder jij je af als je leest of lukt het je ook in gezelschap en/of met de tv aan? (En hoe lief blijf je als mensen tegen je gaan praten als je leest?) 

Marijo : In gezelschap lezen kan ik niet. Dan raak ik totaal mijn concentratie kwijt. Het liefste lees ik voor het raam aan de eettafel. Bij mooi weer op de veranda. Mensen moeten niet tegen me praten of tv aan hebben dan word ik narrig. Daarom kan ik vaak s’avonds niet lezen omdat mijn man dan tv kijkt.📚 
Silvia: Ik kan goed lezen als de tv heel zachtjes staat. Mijn man kijkt nl veel tv en anders zou ik nooit meer kunnen lezen op die momenten. Als er Nederlands gesproken wordt heb ik er meer moeite mee dan met Engels. Ik heb er wat meer moeite me…
Ellen: Ik lees altijd en overal, ook als mijn man tv kijkt. Het liefst lees ik in de zon in de tuin of op het strand. Als het echt spannend is irriteert het me wel eens als iemand steeds tegen me praat. 
Charlotte: Ik doe alles, boek bepaalt wel of ik alles om mij heen vergeet en niets meer hoor... 
Wendy: Vaak ligt het ook aan het boek. Als ik helemaal in het boek zit dan hoor ik niks of niemand maar als ik niet zo in een boek dan raak ik afgeleid door elk geluidje en irriteert me dat haha. 
Annemiek: Het liefst lees ik als ik alleen in de kamer zit, met de muziek heel zacht. Maar ik kan me ook heel goed afsluiten als er lawaai om me heen is, en wil ik niet gestoord worden.. 
Annette:  Ja, momenteel zit ik op de bank, met De trip, tv aan..manlief naast me. Gaat redelijk😂😂. Ik heb maar twee keer niet gereageerd. 😍. Het best gaat het in stilte, met niemand erbij. Maar zo is het ook wel gezellig. 🌺. 
Linda: Met de tv aan gaat prima, vooral als mijn vriend naar wielrennen kijkt, met Formule 1 is het geluid te irritant. Eigenlijk lees ik elke avond in bed het lekkerst, een vriend bijna in dromenland en een spannend boek, nog een hoofdstuk en dan doe ik het lampje uit! 
Evy: Dit vind ik echt een goeie vraag! Ik lees overal, of dat sociaal is, dat is een ander dingetje. Ik kan lezen met geluid, maar er is 1 ding dat ik niet kan en dat is praten tijdens het lezen (ook niet luisteren trouwens nu ik er over nadenk). En mijn partner wil altijd graag kletsen net als ik in een verhaal zit... En daar word ik niet gelukkig van. Ik stop gewoon met lezen dan, en spoor hem aan om snel zijn verhaal te doen, dan kan ik weer verder...…
Annemiek: Herkenbaar... Haha 
Nathalie: Herkenbaar inderdaad 😊 Zelf lees ik het liefst in stilte en vind ik het zacht gezegd ‘vervelend’ als iemand dan tegen me praat 😖


Nathalie Pagie: Ik zou een verfilming van (een van) mijn boeken top vinden, al is er ook het risico dat de verfilming tegenvalt. Welke boekverfilming vinden jullie zeer geslaagd? 

Evy: Daar moet ik even goed over nadenken. Volgens mij is LOTR het enige boek dat ik gelezen en gezien heb.... 
Marijo: IJsengel lijkt mij een geweldig boek om een film van te maken. Hij zou geweldig spannend worden. Stiekem een beetje mijn lieveling boek. 
Silvia: Ik denk dan dat je moet beginnen met het eerste boek van Taea en Diego te verfilmen...wordt het een succes dan kun je verder met de volgende delen. IJsengel moet ik nog lezen, staat al in de kast, dus daar kan ik nog niks van zeggen. 
Charlotte: Serie, en dan geen film, maar een serie van de boeken over Tara en Diego, per boek twee afleveringen oid.,. Vraag is dan wie spelen Tara en Diego? Ik merk nl overal op social media dat series verslavend zijn en veel worden gekeken.
Linda: Ik vond de film Lion heel mooi, is de verfilming van "Mijn lange weg naar huis" van Saroo Brierley. En Silvia en Charlotte opperen een goed idee, een serie over Tara en Diego en dan per boek twee afleveringen! 
Nathalie: Een Tara & Diego serie op tv lijkt me top! En dan een film van IJsengel. Prima! Wij zijn het eens! Nu nog een regisseur... 😁 
Annemiek: Ik vind boekverfilmingen nooit heel goed, ik heb laatst de verfilming van De Kooi van Josh Malerman gezien. Die viel me niet tegen. Bird Box met Sandra Bullock. 
Annette: Brightflight en ook Sonny Boy, zijn echt mooi verfilmd. 🌺 Het lijkt mij geweldig om Paradijsvogels als film te zien. Met Jan Kooijman als Diego, en Tara gespeeld door Georgina Verbaan. Toppie! 
Wendy: Ik weet hier eigenlijk niet echt een antwoord op. Ik kijk vrij weinig films, ik lees liever een boek haha. Ik zou ook zo niet weten welke boek verfilming ik gezien heb.


Karin: Beschrijf de spanningsboog van De Trip.

Linda: De spanningboog loopt langzaam op in het boek, Tara die haar eigen weg gaat, de vulkaan die op uitbarsten staat en uiteindelijk de waarheid achter Cassandra. Het lijkt wel of ieder deel in deze serie op dezelfde manier is opgebouwd. Tara en Diego beleven altijd een eigen avontuur en "redden" elkaar net op tijd! 
Annette: Qua opbouw en spanning, zit er wel een ritme in, als je naar de serieboeken kijkt. Het begint heel relax, dan ontdekt iemand iets, of wordt nieuwsgierig. De spanning stijgt dan al. Totdat hij oploopt, een 3e versnelling krijgt. Even terugveert...en dat woef..zit je er middenin als de spanning tot een climax uitmondt. 🌸 Het spel was al spannend, dan Thierry..erbij. Terwijl Tara zich met Cassandra bezig houdt...het lijkt alsof Tara zich het gevaar ook aantrekt. En dan kan je alleen maar doorlezen en krijgt De Trip je in zijn greep. 
Marijo: Ik denk dat Annette Overvoorde het heel mooi beschrijft. Sorry ik kan daar gewoon niets aan toevoegen. 
Ellen: Ik sluit me ook bij Linda en Annette aan. Mooi omschreven. 
Charlotte: Maar eigenlijk vind ik de spanning er al vanaf de eerste blz. De dreiging dat er iets gaat gebeuren zit er al in, de sessie van Tara bij Cassandra is onderhuids. En dan gebeuren er achter elkaar dingen en komt alles in een stroomversnelling. En eindigt het boek met een cliffhanger, nieuw doel.... En verder ben ik het eens met iedereen boven mij. 
Evy: Ik vind wel dat door het hele boek een gelijkmatige spanning zit. Er zit nergens echt verval in en dat houd je als lezer geboeid. Het mooie vind ik het gebruik van het programma 'De trip' om in het begin van het boek al een ander soort spanning aan op te hangen. Daardoor kom je er gelijk in en de spanning verlegt zich nadien ongemerkt naar een andere verhaallijn. 
Silvia: De spanning wordt langzaam opgebouwd naarmate het verhaal vordert. Het verhaal van de wedstrijd 'De trip' vind ik zelf iets minder geslaagd, maar naarmate dat werd losgelaten kwam het pas echt goed op gang. Met de dreiging van de vulkaan op de achtergrond bleef het boek je aandacht vasthouden. Goed gedaan Nathalie. 
Annemiek: Ik vond de spanning in het boek goed verdeeld. Ik bleef steeds bij de personages betrokken. Dat las heel prettig. Het eind van het boek lonkt naar meer avonturen van Tara en Diego, ook in de liefde.... 
Wendy: Ik ben geloof ik de enige maar voor mij zat de spanning eigenlijk vooral in het laatste deel van het boek. Het hele verhaal rondom het spelprogramma de trip vond ik niet zo'n toegevoegde waarde hebben, behalve dat het de reden was waarom ze daar waren. En communes en offeren is gewoon niet mijn ding en vond ik ook niet heel spannend. Gelukkig maakte het laatste deel van het boek een hoop goed!


Karin: De hoofdpersoon (nen), ontwikkelen zij zich gedurende het verhaal en worden ze voldoende uitgediept. Met wie zou je vrienden kunnen zijn? 

Marijo: De hoofdpersonen maken sowieso een ontwikkeling door. Ik hou het even bij Tara, er gebeurt nog al wat in haar leven. Zij ontwikkelt zich door de omstandigheden best snel. Om niet te spoileren treed ik niet in details. Zou ik vrienden met haar kunnen zijn? Ik zou het wel willen maar ik denk dat we allebei einzelgangers zijn. We laten mensen niet te dichtbij komen of we moeten ze 100% vertrouwen. Diego gaat het misschien lukken om haar vertrouwen te winnen. De mijne heeft hij nog niet echt gewonnen. 
Ellen: De hoofdpersonen maken inderdaad weer heel wat mee, maar als ik dat uitdiep vertel ik te veel spoilers. Ik denk dat Tara voor mij veel te ongedurig en onvoorspelbaar is, dus kies ik Diego.
Evy @Ellen: vind je Tara onvoorspelbaar? 
Ja, jij niet? 
Evy: Ik vond het een beetje verrassend dat je het zo noemde en ik ben er nu over aan het nadenken waarom. 
Evy @Ellen: Ik vond dat ze soms minder verstandige keuzes maakte (voor haar eigen welzijn), maar er zat wel een lijn in en ze was daarin wel standvastig. Dat vond ik tenminste... 
Silvia: De hoofdpersonen Tara en Diego maken weer een hoop mee, maar of dat een ontwikkeling is durf ik niet echt te zeggen. Wel zijn er nu wat meer punten duidelijk. Het blijft een stel waar je steeds meer over wilt lezen. Met wie ik vrienden zou kunnen zijn: Ik denk met allebei wel, al is Tara erg gesloten. Als je de gevoelige snaar raakt bij haar neemt ze je meer in vertrouwen. Maar ik zou zelf ook de kat eerst uit de boom kijken. 
Evy: Tara zit vanaf de eerste tot de laatste bladzijde in de knoop met zichzelf. Natuurlijk is er iets meer rust aan het einde van het boek, maar toch blijft ze het moeilijk hebben. Diego groeit wel tijdens het boek. Eigenlijk gaat het in een soort golfbeweging, eerst redelijk, dan slechter en dan weer beter. Ik zou met geen van beide echte vrienden kunnen zijn zoals ze in het boek voorgesteld worden. Dat is ook bijna niet mogelijk. Ze leven in hun eigen wereld, met hun eigen problemen en met een dikke muur er omheen. 
Annette: De hoofdkarakters maken weer spannende uren door en leren daarbij weer iets meer over hen zelf. Beide willen graag vrij zijn, niet teveel gebonden en zoeken toch warmte en hun plek. 🌺 Ze mogen beide bij mij op de koffie komen, of ieder apart. We maken lol 😂 zolang het duurt. Voor een lange vriendschap.. Moeten ze beide nog even landen denk ik. 😆. Ik wacht wel! 😎 
Charlotte : Ze zijn echte mensen met hun onzekerheden en spannende tijden. Ze zouden goede kennissen kunnen zijn, vrienden is een beetje vergezocht, want ik weet niet of ik persoonlijke dingen wil delen. 
Wendy: Als je alle boeken over Tara en Diego leest dan zie je door de boeken heen vast wel een ontwikkeling. Maar in dit boek alleen niet echt. Er gebeurd wel van alles in het boek en ik vind ook dat de personages goed uitgediept worden, je leert ze steeds beter kennen en begrijpen. Dat vind ik ook zo leuk aan serie personages, je leert ze steeds beter kennen elk verhaal. 
Linda: Ik vond vooral in dit deel dat Tara en Diego allebei individueel realiseren dat ze hun leven zelf in de hand hebben en echt zelf iets aan hun persoonlijke problemen moeten doen. Qua vrienden, gok ik, dat ze beiden heel afstandelijk en op zichzelf zijn dus niet zo snel vriendschappen aan zullen gaan. 
Annemiek: Ik vind het erg jammer dat ik de eerste drie delen niet heb gelezen, want ik vind dit deel echt goed. Misschien wil Diego wel eens een kop koffie bij me komen drinken. Hij heeft een interessant verleden, en ik ben dol op verhalen ...

Karin: Loopt het verhaal zoals je dit hebt verwacht? Nee? Wat is er anders? 

Marijo: Een einde loopt altijd anders dan dat je gevoel is. Ik had Cassandra haar einde anders verwacht maar hoe? Dat weet ik niet. Ik maak tijdens het lezen ook eigenlijk geen voorstelling over het verloop. Ik zie wel. Het is toch altijd anders dan dat je denkt. Dat is het geweldige van lezen. 
Charlotte: Altijd komt er een twist en dat vind ik leuk. Qua Cassandra heb ik zelf wel een idee... 
Annette: Plottwisten zijn altijd leuk, dit lijkt op de vraag hierboven. Ik zag de plot/ verloop van het verhaal zo niet aankomen. En verwachtte een ander einde. haha. Mooi!
Silvia: Ik hoop altijd op onverwachte wendingen, een die je zeker niet aan ziet komen, en dat was hier ook het geval. In een reeks is een open eind welkom, in een stand-alone niet. Met dit deel zijn we nog lang niet klaar met het verhaal rond Tara en Diego...er is duidelijk weer een open eind. 
Annemiek:  Bij mij bleef het lang onduidelijk wat Wolf verstuurd kon hebben naar Cassandra. 
Wendy: Nee het verhaal loopt zeker niet zoals verwacht. Wat Tara ontdekt tijdens de hypnose is natuurlijk wel verrassend en ook het einde is niet voorspelbaar. Zat me al steeds te bedenken wat Wolfgang toch verstuurd zou hebben, maar dit had ik niet verwacht. Gelukkig maar, ik hoop altijd op een boek met onverwachte dingen. 
Linda: Ja, voor een groot deel wel.
Evy: Ik vind dit een moeilijke vraag. Ik probeer zelf niet voor een auteur te gaan denken. Daar heb ik niet zoveel lol aan! Dus ik laat alles over me heen komen. Ik was niet ergens heel geschokt over het verloop van het verhaal, maar er zaten wel een paar interessante wendingen in! 

Tegenwoordig zijn er zoveel benamingen voor een thriller. Denk bv aan medische thriller, literaire thriller, vrouwenthriller. Waar zou je De Trip onder plaatsen? Is dit bijvoorbeeld een typische vrouwenthriller?

Linda: De Trip is niet echt een vrouwenthriller, een veel breder publiek zou kunnen genieten van de gehele serie over Tara en Diego. Wellicht geschikt voor mensen die graag met andere landen willen kennis maken omdat ieder deel zich in een ander land afspeelt? 
Silvia: Ik vind De Trip wel passen bij een vrouwenthriller, alhoewel mannen ook zeker van dit boek gaan genieten. Eerlijk gezegd denk ik dat vrouwen dit boek sneller oppakken. Medisch of psychologisch zou ik het niet onder scharen. 
Annette:  Hmm, even nadenken, ik vind het de perfecte avonturen-roman. Het woord Vrouwenthriller dekt de lading niet altijd. Literaire thrillers, zijn met name vrouwenthrillers. Maar kijkend naar de definitie..met een vrouw in de hoofdrol.. Het is zo een heerlijk duo. En wie het wil lezen is van harte welkom, haha. 🌸 Ik ga voor een nieuw genre..de avonturen-thriller. 
 Nathalie: Spijker en kop, wat mij betreft! 👍 Marijo: Ik vind het ook heel mooi gevonden. 
Marijo: Vrouwenthrillers heb ik iets tegen. Als of alleen vrouwen het kunnen of mogen lezen. Het is meer. Ik denk dat ik het wel een psychologische thriller vind. Ook al dekt het niet helemaal de lading. 
Wendy: Ik zou in eerste instantie vrouwenthriller zeggen, ik verwacht ook dat dit boek meer gelezen wordt door vrouwen dan door mannen. Maar ik vind wat Annette hierboven schrijft ook wel een hele goede, een avonturen-thriller! Dat vind ik heel goed bij dit boek passen. 
Charlotte: Voor mij is De Trip gewoon een thriller. Ik heb niet zo veel met al die benamingen, ik vind dat verwarrend. Er worden dan boeken onder gezet die geen thriller zijn, jammer. De trip is een thriller voor iedereen, jong en oud, man en vrouw, punt...
Evy: Het is wat mij betreft wel een goede vrouwenthriller. Een mooie combinatie van actie en gevoelens, met de nadruk op toch wel een vrouwelijke inslag. 
Annemiek: Ik vind het een thriller. Ik denk dat ook mannen dit verhaal graag zullen lezen, niet alleen vrouwen... 



Karin: Wat vind je van de plot? Is deze onverwacht of zag je het aankomen? Bedenk een ander einde.

Marijo: Nee, ik heb dit plots niet zien aankomen. Een ander eind bedenken kan toch niet. Het einde van Nathalie Pagie is perfect daar kom ik echt niet aan.😘 
Charlotte: Ik was ook verrast, en dat is bijzonder leuk ook. 
Annette: Het was een verrassend eind. Ik had verwacht meer van Wolf mee te krijgen. Een mening over de handelingen van Sandra. Of dat hij zou verdwijnen..door een actie. Het plan had ik zo niet gedacht.  
Silvia: Het was inderdaad een verrassend eind. Ik ben benieuwd of er in een volgend deel verder op Tara's verkregen informatie verder geborduurd wordt. Ik vind het verhaal nog lang niet af, dus dat volgende deel moet er gewoon komen. 
Ellen: Ik had het idee dat Sandra en Wolf veel ouder waren. 
Annemiek: Ik vond het eind verrassend. Het vuur werd heilig voor Cassandra.
Evy: Er zitten zeker wat onverwachte wendingen in het verhaal. Ik vind daarmee wel dat het plot geslaagd is. Er zit een goede opbouw doorheen het hele boek. 
Charlotte: Nee, ik bedenk geen ander eind, het is goed zo. 
Wendy: Nee ik zag het niet helemaal aankomen eigenlijk. Wat ik wel had verwacht weet ik eigenlijk ook niet. 
Ook Linda zag het einde niet aankomen. En bijna iedereen is het er over eens dat het einde precies goed was, een ander einde is moeilijk te bedenken.


Karin: Zit er een thema/onderwerp in De Trip dat er uitspringt? Zo ja, welk thema is dit?

Marijo: Op dit een thema of onderwerp is weet ik niet maar de klim de vulkaan op. Daar kreeg ik het wel een beetje koud van. Maya met Cassandra en daarna Tara die de plaats van Mara moet overnemen. Ik zat wel even met ingehouden adem. 
Dit is natuurlijk geen thema. Mmm 
Linda:  Vooral voor Tara en Diego hun persoonlijke leven op orde krijgen, hun verleden verwerken. 
Silvia: Jezelf zoeken en stukje bij beetje ontdekken. Ik zag er ook wel wat in van het thema sekte, al werd dat verder niet echt uitgediept. En drugs natuurlijk, alles lijkt mooier en gemakkelijker te gaan met drugs. Natuurgeweld is ook een thema/onderwerp. 
Annette: Er zijn veel thema’s. Ik kies: Familiebanden: Tara zoekt naar antwoorden uit dr verleden en mist eea, maya en dr dochter, en dan Cass..die haar man mist, meerdere dingen mist..een groot plan heeft en mogelijk met haar groep het gemis van een familie maskeert. En Diego, die terug denkt aan zijn gezin. En het liefst zijn kids weer tegemoet ziet. Na het grote avontuur. 
Evy: Thema: op zoek naar jezelf. 
Charlotte: Ik kies voor verdriet, onverwerkt. 
Wendy: Verleden verwerken vind ik een thema wat er in zit. Ze zijn allemaal bezig met hun verleden en het verwerken ervan.
Annemiek: Ik vind dat er niet echt een thema in het boek is, wel meerdere verhaallijnen.


Karin: We zijn bijna aan het einde van de leesclub. Bedenk een passende quote die De Trip omschrijft.

Silvia: Een spectaculaire vrouwenthriller die je vanaf het begin niet meer loslaat. 
Annette: De Trip neemt je mee naar Hawaiiaanse stranden en zeer meeslepende intriges. Het laat je gewoon niet meer los! 
Marijo: De Trip neemt je mee naar een wereld die tot nu toe onbekend was. Spannend, mysterieus en boeiend tot de laatste letter.
Charlotte
: De Trip door Nathalie Pagie is een steengoede thriller waar je van geniet. 
Linda: Natuurgeweld, tijdsdruk en worstelen met ervaringen uit het verleden maken De Trip een spannend avontuur voor Tara en Diego!
Wendy
: Een thriller die makkelijk leest en waarbij personages en omgeving erg goed zijn neergezet.
Evy: De Trip combineert een exotisch landschap met Nederlandse nuchterheid. 
Annemiek: Niet alleen De Trip begint vol vuur...

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Om Nathalie alvast een voorproefje te geven: Geef hieronder je eindoordeel (*****) met een korte motivatie. (dus niet je recensie)


Marijo: 4****. Ik had iets meer moeite om in het verhaal te komen dan de andere delen. 
Wendy: 3 sterren van mij. Ik vond dit deel wat minder dan de vorige, misschien doordat het onderwerp mij niet zo aansprak. Toch kijk ik nu alweer uit naar een volgend deel! 
Linda: 4 sterren, een mooi deel binnen de serie, aparte lokatie met dreigend natuurgeweld en als lezer leer je Tara en Diego steeds een beetje beter kennen.  
Charlotte:  Vier sterren omdat ik van begin tot eind heb genoten... 
Silvia: 4**** Spanning alom aanwezig, de personages blijven interessant om te volgen. Nodigt uit voor een vervolg deel. 
Annette: ⭐️⭐️⭐️⭐️ Vier sterren voor dit heerlijke en spannende 4e deel, van Tara en Diego. Voor heerlijke uurtje Hawaiiaanse spanning! Aloha.
Evy: Ik heb drie sterren gegeven. Ik twijfel nog steeds tussen drie en vier, dus eigenlijk is het dan 3.5 toch? Luchtige thriller, die consistent over de hele lijn genoeg spanning weet te onderhouden. Perfect om je even in Hawaii te wanen! 
Annemiek: Ik geef het boek 5 sterren. Ik heb genoten van het verhaal. Ik heb de vorige delen niet gelezen, maar ga dat zeker doen.

Met een hele mooie gemiddelde waardering van vier sterren wordt deze leesclub afgesloten...


Nathalie: 
Lieve dames, hartelijk dank voor jullie actieve deelname en de vele leuke, rake, doordachte en spontane reacties! Ik was steeds nieuwsgierig naar de volgende vraag van de beheerders en daarna naar jullie antwoorden. Eigenlijk jammer dat het nu afgelopen is 😉 Op naar de volgende dus maar; aan Tara & Diego zal het niet liggen.  

Misschien een aardige toevoeging: in het dubbeldikke zomernummer van tijdschrift Vriendin (dat in juni uitkomt) verschijnt een kort verhaal van mijn hand, een zogenaamde spin-off van De Trip. Met in de hoofdrollen drie personages uit De Trip en een zekere schrijfster...
 😁


Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test