|
|
Uitgeverij Harper Collins organiseerde een ontmoeting met een klein groepje bloggers in het sfeervolle pand The Spot aan de Amsterdamse gracht. Vrouwenthrillers was ook uitgenodigd voor dit intieme event en opgetogen vertrokken Wendy en Anneke naar Amsterdam.
Na een – ditmaal - redelijk vlotte reis arriveerden we op de plek van bestemming. De ontmoeting met de auteur vond plaats in de huiskamer waar we werden opgewacht door Chantal van de uitgeverij. Gewapend met een drankje en een tafel vol lekkere hapjes was het wachten op alle Nederlandse en buitenlandse bloggers. Nadat iedereen was gearriveerd schoof ook Karin aan en konden we beginnen met het afvuren van al onze vragen. |
Goede dochter
Karin vertelt dat haar nieuwste thriller Goede dochter niet echt gebaseerd is op een ware gebeurtenis. Wel herinnert ze zich een voorval uit haar jeugd waarbij een jongetje dat altijd bij haar in de schoolbus zat opeens was verdwenen. Later bleek dat hij bij thuiskomst zijn moeder dood gevonden had aan de keukentafel. Ze was vastgebonden en verkracht. Karin is van kinds af altijd al geïnteresseerd geweest in het vreemde, maar vooral in de menselijkheid ten opzichte van een misdaad. Wat doet zo’n gebeurtenis met iemand? Ze schrijft vooral over de angst van mensen en hoe dit bijvoorbeeld van invloed is op hun verdere relaties in het leven. Zoals in veel van haar boeken is ook Goede dochter geënt op een sociale misstand. In Amerika bestaat er veel sociale ongelijkheid binnen justitie en dan vooral tussen arm en rijk of zwart en blank. De kans dat je wordt veroordeeld voor een misdaad is vele malen groter wanneer je bijvoorbeeld een arme blanke bent dan een beroemde zwarte rapper. Geld en invloed betekenen een betere advocaat waardoor de kans op een veroordeling vele malen kleiner wordt. In Amerika is er veel bezuinigd binnen de politie waardoor er gekort is op politietrainingen. Hierdoor kunnen agenten in crisissituaties niet terugvallen op hun training en kunnen hun reacties onvoorspelbaar worden. Dit gegeven is duidelijk terug te vinden in Goede dochter. In Amerika is gemiddeld vijf keer per week sprake van een schietincident waarbij een politieagent is betrokken.
Haar favoriete personage uit Goede dochter is vader Rusty Quinn. Hij is de advocaat van de duivel en verdedigt alleen de partij die verdacht wordt van een misdaad. Rusty meent dat hij altijd gelijk heeft en alle anderen het altijd verkeerd hebben. Dit is een gevaarlijk standpunt, maar het interessante aan dit karakter is dat hij niet helemaal goed en ook niet helemaal slecht is. In het boek maakt hij met zijn dochter Charlie een enorme inschattingsfout, maar de lezers zullen zeker kunnen begrijpen waarom hij deze vergissing begaat. |
|
|
Schrijfproces
Volgens Karin is er tegenwoordig zo veel misdaad dat het niet moeilijk voor haar is om een origineel idee op te doen. Elk nieuw boek kost haar ongeveer een paar jaar, waarvan de meeste tijd zit in haar contacten met politieagenten, advocaten, artsen en verschillende instanties. Wanneer ze toe is aan het daadwerkelijk schrijven van het boek trekt ze zich terug in haar cabin in de bossen van Georgia. Daar heeft ze geen afleiding waardoor ze aan één stuk door kan schrijven, soms wel 12 of 14 uur per dag.
Goede dochter heeft ze uiteindelijk in 14 weken op papier gezet. Karin vertelt als antwoord op de vraag of ze het zelf lastig vindt om de gruwelijke scénes te schrijven dat dit niet het geval is. Veel van haar scénes en ook het einde heeft ze al in haar hoofd zitten wanneer ze aan het schrijven begint. Angst is heel vaak de vrees voor het onbekende en zij weet zelf al precies wat er gaat gebeuren. Het uitschrijven van de misdaden lijkt voor haar dan op het organiseren van de scénes. Wel heeft ze vaak moeite met de emotionele impact van de gruwelijkheden die ze aan het papier toevertrouwt. Zo heeft ze veel nasleep gehad van sommige gebeurtenissen in Mooie meisjes en ook de afschuwelijke en onrechtvaardige dingen die Charlie worden aangedaan in Goede dochter hebben haar nog lang beziggehouden.
Doelen
Bij ieder nieuw boek stelt Karin zich zelf tot doel dat het boek beter moet zijn dan het vorige boek of in ieder geval het beste boek waartoe ze in staat is. Dit wordt wel elke keer lastiger, omdat je als auteur steeds een beter boek wilt schrijven. Volgens haar zou elke auteur zichzelf zo’n doel moeten stellen in plaats van ambities om op nummer 1 te eindigen van een bestsellerlijst. Belangrijk aan een thriller is dat alles moet kloppen en dat de verhaallijnen bij elkaar komen. Het is niet erg wanneer lezers halverwege al weten wie het heeft gedaan. Belangrijker is dat een boek interessant blijft tot op het eind en dat kun je bereiken door je personages interessant te laten blijven. Voor de lezers moet het spannend blijven hoe de hoofdpersonen uiteindelijk achter de waarheid komen. Karin heeft wel ambities. Zo wil ze een vervolg schrijven op Veroordeeld. Ook zou ze graag een boek willen schrijven dat zich afspeelt in de periode van de Amerikaanse burgeroorlog. Dit is geschiedenis waar ze zelf erg in geïnteresseerd is, hoewel haar uitgever niet echt enthousiast raakte over dit idee. |
|
|
Will en Sara
Natuurlijk komt er uiteindelijk een nieuw Will en Sara boek. Karin vertelt dat ze graag stand alone thrillers schrijft tussen de Grant Count serie door om weer fris te zijn om daarmee verder te gaan. Elk boek over Will en Sara moet goed zijn, omdat de lezers dit van haar verwachten. Ze wil zich er niet te gemakkelijk van af maken en ze wil zeker niet steeds maar eenzelfde boek schrijven. Nog steeds krijgt ze tijdens interviews de vraag waarom ze toch zo wreed is geweest om Jeffrey dood te laten gaan. Nadat dit boek verscheen heeft ze veel negatieve feedback gekregen en veel haatmail. Toch staat ze nog steeds achter haar beslissing om het simpele feit dat de serie statisch werd en Sara te gelukkig was. Iedereen denkt dat het leuk is om te lezen over gelukkige mensen, maar dit is niet zo, het wordt saai en ongeloofwaardig. De boeken zouden teveel op elkaar gaan lijken. Inmiddels had ze het karakter van Will Trent al geïntroduceerd in andere boeken en hij had al een dermate ontwikkeling doorgemaakt dat hij niet ongeloofwaardig zou zijn als toekomstige partner van Sara. Karin heeft veel nagedacht over de relatie tussen Will en Sara en geprobeerd dit zorgvuldig uit te werken. Gelukkig is de storm nu wel gaan liggen en lijken de meeste lezers te zijn bijgedraaid en Will te waarderen.
Ook zal er in de toekomst een vervolg komen op Veroordeeld. De verwachting is dat deze in 2019 of 2020 zal gaan verschijnen.
Al veel te snel was het vragenuur voorbij en was het tijd om onze boeken te laten signeren, op de foto te gaan en filmpjes te maken. Daarna konden we nog even na kletsen met elkaar terwijl Karin de taak wachtte om nog honderden boeken te moeten signeren. Het was een leuke en spannende middag en gewapend met een fantastische ervaring gingen we weer op weg naar huis. |
|
|
Anneke
Bezoekersreacties:
hugo van der wildt (67) op 12 juli 2017: Mijn reactie gaat niet over de schrijfster. Dit wil niet zeggen dat ik geen fan ben. Ik heb 7 boeken van haar in mijn bib.
Ik wil het meer hebben over de grachten en de omgeving.
Het is een geweldige plek, de grachten, in Amsterdam of nog beter in de Jordaan. In het verleden kwam ik daar gemakkelijk 10 maal per jaar. Namelijk het hoofdkantoor van de firma was gevestigd in de prinse gracht, recht tegenover het huis van Anne Frank.
Zo ziet U maar dat de tijd gaat snel . Gebruik hem wel;
Ik heb genoten van het verslag.
Dank U.
|