Deze keer lezen en bespreken we het boek van Yvonne Franssen met de titel Kamer 305 in de leesclub.
Nadat alle elf deelnemers zich hebben voorgesteld, gaat de leesclub van start.
De eerste vraag gaat over de cover van Kamer 305: hoe vinden onze lezers deze en gaat het boek opvallen in een boekhandel?
Lieselotte heeft een enigszins afwijkende mening. Zij vindt de cover niet zo aantrekkelijk en als reden hiervoor geeft ze aan dat ze de titel te groot vindt.
Dit in tegenstelling tot de andere lezers. Zij vinden de opvallende titel juist mooi en duidelijk. De flaptekst en de naam van de auteur, Yvonne Franssen, nodigen uit om het boek op te pakken in een boekhandel.
We hebben snelle lezers (of een thriller die niet weg te leggen is) en dus snel de vraag wat de verwachting van het verhaal is.
Een aantal steekwoorden: spanning, mysterie, een verrassend plot, een goed verhaal.
Later zullen we ontdekken of de verwachting is uitgekomen.
Een tweetal lezers, Marjan en Annemiek, hebben Kamer 305 al uit, dus de derde vraag wordt in de groep gegooid:
Wat vind je van de schrijfstijl? Hoe leest het boek?
Indien je Schaduwen hebt gelezen: is de schrijfstijl van Kamer 305 anders? Zo ja, in welk opzicht?
Hieronder een aantal antwoorden:
Marieke: Dit is ook weer een boek waarbij je verder wil blijven lezen. Het is heel vlot en aangenaam geschreven.
Marjan: Door de wisseling van personages moest ik even wennen, maar het boek leest vlot weg en de schrijfstijl is erg prettig. Je hoeft niet te veel na te denken tijdens het lezen en het is wel op zo'n manier geschreven dat ik het in een keer uit wilde lezen.
Lieselotte: Het is in het begin er even inkomen door de afwisseling van de personages, maar je bent vlug mee. Het boek leest vlot, mede dankzij de afwisseling van de personages, waardoor er korte hoofdstukken gecreëerd worden. Je wilt steeds verder lezen.
Erna: In het begin moet je even opletten door de wisseling in tijden en personages. De hoofdstukken zijn kort, de schrijfstijl is makkelijk en vlot. Het leest prettig weg.
Marieke: Ik hou van de wisselende perspectieven. Inderdaad in het begin even opletten. Maar ik vind het echt duidelijk weergegeven. En ik hou van korte hoofdstukken. Dan kan ik makkelijker even een hoofdstukje tussendoor lezen.
Annette: De schrijfstijl is heel prettig, de opzet van het boek, qua hoofdstukken en meerdere personages, lijkt inderdaad op Schaduwen. Het heeft gewoon het “Yvonne-sausje”. Het leuke van dit boek, vind ik, de speciale cadans in het verhaal.
Als de een met de auto aankomt, gaat de ander in een volgend hoofdstuk, net weg. Echt mooi gedaan. Ik ben al een eindje op weg, nog niet bij de clou. Maar al heerlijk genieten.
Miranda: Het leest erg prettig. Ik hou van korte hoofdstukken. De aandacht wordt gelijk getrokken doordat bij 1 personage niet bekend is wie het is, hierdoor wil je graag verder lezen om erachter te komen wie het is. De verhaallijn loopt prettig over van het ene naar het andere personage.
De volgende vraag gaat over de personages in Kamer 305. Welk personage is je favoriet, is deze goed zichtbaar gemaakt en zou deze persoon ook een vriend van je kunnen zijn?
Hierop kwamen verschillende antwoorden:
Zo is Eva voor Lydia het favoriete personage.
Kristel heeft een voorkeur voor Kim, alhoewel ze haar niet helemaal eerlijk vindt.
Lieselotte kan niet kiezen tussen Eva en Kim.
Jaimy vindt het een moeilijke vraag. De personages zijn allemaal goed uitgediept volgens haar.
Marieke kiest voor Eva, die ondanks dat ze nare dingen heeft meegemaakt, best wel normaal is.
Annemiek laat het verhaal eerst bezinken. Ze werd in de war gebracht door het einde.
Miranda noemt na even te hebben nagedacht Kim als favoriet.
Cristina is duidelijk in haar antwoord; het is Eva omdat je haar goed leert kennen en je in haar kunt verplaatsen.
Annette vindt na enig nadenken Eva de favorietste omdat er veel in haar verscholen zit.
Erna geeft de voorkeur aan Martijn. Hij is sympathiek en betrouwbaar.
Voor Annemiek is er geen echte voorkeur.
Hoe staat het met de spanning in Kamer 305? We vragen het onze lezers.
De meerderheid heeft dezelfde mening die Lieselotte als volgt vertelt:
Van het begin tot het einde zit er spanning in het verhaal. Yvonne zorgt ervoor dat de lezer geboeid krijgt. Met een leuke twist op het einde, je denkt dat je alle puzzelstukjes weet en toch komt er nog een verrassing. I love it.
Erna en Cristina hebben een andere mening:
Erna: Door de vele wisselingen tussen de personen wordt voor mij de spanningsboog wat verstoord. Ik kon het ook makkelijk wegleggen en af en toe een stukje lezen. In het totaal een fijn en redelijk spannend boek maar ik had geen op het puntje van de stoel gevoel. En ik had al snel door hoe het in elkaar zat.
De volgende vraag gaat over de plot. Is deze onverwacht of zag je het aankomen?
Voor sommige lezers kwam de plot niet geheel onverwachts toch Erna, Jaimy, Lieselotte, Marieke? De overige lezers hadden het niet zien aankomen. Iedereen is het erover eens dat het boek heerlijk leest en de plot goed bedacht is.
Het thema/onderwerp van Kamer 305?
Daar waren onze lezers snel uit en eensgezind noemde ze orgaandonatie.
Annette verwoordde het op de volgende manier: Het thema is met name het doneren van organen. Met extra tintje, dat er soms meer meekomt.
Daarnaast is een ‘nare jeugd’, ook een belangrijk item, dit gaat niet zomaar uit je systeem. Tenslotte komt ‘ wraak nemen’, er in voor.
Onze lezers vinden het woord ‘vrouwenthrillers’ ietwat ongeschikt voor de benaming van thrillers. Zelf hadden ze andere ideeën:
Zo noemde Lydia Kamer 305 gewoon een steengoede thriller.
Jaimy is het wel eens met het woord vrouwenthriller maar geeft aan dat het evenzo goed door mannen gelezen kan worden.
Lieselotte is het met Jaimy eens.
Annemiek denkt dat dè vrouwenthriller niet bestaat. Wel een thriller geschreven door vrouw. En een woord voor Kamer 305: gruwelijk.
Annette verwoordt het op de volgende manier:
Een Vrouwenthriller, is voor mij, een spannend verhaal. Met een vrouw in de hoofdrol.
Kamer 305 voldoet daar prima aan. Al kunnen mannen dit ook waarderen denk ik zo.
Dit boek is een waar "Master peace". Een meesterstuk. Het klopt, het verrast, het houdt je gevangen, met een sprankelend einde.
Erna zegt: Om boeken in vakjes te stoppen vind ik wat lastig. De karakters van mensen verschillen net als hun smaken.
Maar volgens de omschrijving die jullie aan Vrouwenthrillers geven past deze daar wel bij.
Eén woord om Kamer 305 te omschrijven, is wat weinig, maar wat bij mij opkomt is: duveltje uit een doosje!
Marieke: Ik wist dat die vraag zou komen en toch weet ik niet hoe ik hem moet beantwoorden. Als je op internet gaat zoeken naar een soort van definitie, dan voldoet dit eraan. Maar anderzijds als je dit een vrouwenthriller gaat noemen, zullen mannen het gewoon al daar om misschien niet willen lezen. Dus gewoon 'thriller' en dan is het gewoon voor thrillerlezers algemeen.
Kamer 305 in één woord:
Lydia: Topper
Jaimy: Spannend
Lieselotte: Meeslepend
Annemiek: Gruwelijk
Annette: Meesterstuk
Erna: Duveltje uit een doosje
Miranda: Pageturner
Marjan: Verrassend
Uiteindelijk kreeg Kamer 305 een mooi gemiddeld aantal sterren van 4,5!
