Tussenverslag leesclub De trip
Door: Wendy op 30 april 2019

Leesclub De trip

 
Journalisten Tara Linders en Diego Martinez zijn op Hawaï voor de tv-opnames van het extreme adventure-programma De trip. Tara doet verslag voor dagblad De Dageraad en Diego werkt er als redacteur. Als een van de kandidaten gewond uitvalt, grijpt Diego zijn kans en springt in. Terwijl hij zich aan de levensgevaarlijke challenges waagt, komt Tara op het spoor van een commune, met aan het hoofd de excentrieke Cassandra. De communeleden zijn volledig in de ban van deze vrouw en als zij meer lijkt te weten over Tara’s pijnlijke verleden, wordt ook Tara’s nieuwsgierigheid gewekt.

Plots dreigt de Mauna Loa-vulkaan, de grootste ter wereld, eerder tot uitbarsting te komen dan werd voorspeld en moet iedereen het eiland verlaten. Maar juist dan wordt een van de communeleden dood aangetroffen en blijkt Cassandra spoorloos. Wat heeft zij te verbergen? Tara en Diego blijven op het eiland om in een race tegen de klok en met gevaar voor eigen leven de waarheid te achterhalen. 


De deelnemers:

Linda Hilgers
Charlotte Veltman
Marijo Bakker 
Evy Brabander  
Wendy Bults-Perdok  
Annemiek Kies-Klijnstra  
Silvia van Elzelingen  
Annette Overvoorde  
Ellen De Vriend

 
 
 


Een aantal deelnemers sturen mooie foto's na het ontvangen van het boek en na een voorstellingsronde start Karin met de vragen.


De cover is de eerste kennismaking met het boek. Zou je De Trip oppakken in de boekhandel?

Marijo: Nee ik denk het niet. Het doet me denken aan een gezellige roman. Niks mis met een roman maar ik hou er niet zo van. Misschien als ik langer naar de cover zou kijk dat het vragen op zou roepen. Maar dan zou ik hem op moeten pakken. Ik betwijfel of ik dat zou doen. Omdat dat ik de eerste delen ken zou ik hem bestellen zonder te kijken. 
Annette: Jazeker! De cover is een ware blikvanger! En nodigt je uit, deel te nemen aan een zonnige #trip. Gaat het goed daar bij die vulkaan? Ik kom het graag te weten. 
Evy: Ik vind dat echt een gewetensvraag. Ik hou vaak minder van de thrillers die zich in de vakantiesfeer afspelenen ik blijf dan ook iets bij dat subgenre uit de buurt. Dus als ik de auteur niet zou kennen, dan bleef dit boek wss netjes op de stapel liggen in de boekhandel. 
Charlotte: Jawel, vooral door de prijssticker, nieuw 12,99. En door naam auteur natuurlijk. De titel in dikke hoofdlettesr en rood vind ik opvallend en denk aan een trip veroorzaakt door drugs en nier als reis ofzo, dus thriller denk ik dan. 
     Evy: @Charlotte Veltman haha wat goed dat je dat benoemt, die prijssticker. Ik ben daar ook gevoelig voor. De boeken die 21-22euro kosten laat ik toch sneller liggen...
Natalie Pagie legt uit: De cover is gemaakt door dezelfde vormgever als de eerdere drie in de serie. Het idee is dat je ziet dat ze bij elkaar horen door steeds de blauwe kleur terug te laten komen. De titel en mijn naam staan altijd in kapitalen en de ‘zomerse’ uitstraling is ook herkenbaar. (IJsengel wijkt duidelijk af van deze lijn). De Trip is wel afwijkend op een belangrijk punt: voor het eerst staat er een man voorop 😊  (Hierbij wordt gelijk de vraag opgeroepen wie die man is)  
Ellen: Ik zou 'De trip' zeker oppakken in de winkel door de tropische uitstraling. Of ik het boek ook zou kopen is een tweede. Boeken over communes spreken mij niet zo aan.
Linda: Ja, en dan vooral door de herkenbaarheid van de Tara en Diego serie en de schrijfster. Ook door de zin bovenaan de kaft; "Een explosief avontuur met Tara & Diego op Hawai", weet je gelijk dat het een volgend deel is.  
Wendy: Ik heb de eerdere boeken uit deze serie gelezen en ken daardoor de schrijfster en daardoor zou ik hem zeker weten oppakken en kopen. Als ik de schrijfster niet kende had ik hem ook wel opgepakt want ik vind de cover wel mooi qua afbeelding en kleur. Daardoor zou hij me zeker opvallen en ook qua prijs natuurlijk erg aantrekkelijk. Na het lezen van de achterflap denk ik niet dat ik hem dan gekocht had omdat boeken over communes me niet aantrekt en ook de vakantie thrillers spreken mij niet erg aan.
Silvia: Natuurlijk pak ik het op. Het boek heeft een mooie uitstraling en de auteur is bekend. En dan het prijsje...dat kun je dan toch niet meer laten liggen. Dat zijn al redenen genoeg om het boek op te pakken. De flaptekst spreekt me aan. Ik heb gewoon zin om in het boek te beginnen.  


Karin: De volgende vraag splits ik in tweeën: Ken je Nathalie Pagie nog niet, is deze vraag voor jou: Wat verwacht je van het verhaal? Ken je haar al wel en ook Tara en Diego, dan is deze vraag voor jou: Wat hoop je hoe de levens van Tara en Diego zich verder ontwikkelen?

Marijo: Misschien wel te voorspelbaar maar ik gun dat Tara echt gelukkig wordt dus een setje. Een relatie die niet te gemakkelijk zal zijn. Één met duwen en trekken. Tara en Diego zijn allebei niet de makkelijkste. Dat zal dan een relatie ook niet zijn. Tara voelt zich zo wie zo aangetrokken tot Diego. Wat Diego voelt is met op dit moment niet duidelijk.
Annette: Meestal ga ik na de flap gelezen te hebben een beetje blanco het verhaal in. Met natuurlijk de voorkennis van de eerdere boeken, hoop ik dat Tara meer antwoorden krijgt die ze zoekt. En de rust die ze kan gebruiken. En voor Diego, dat hij goed op zichzelf past. Verder ga ik het niet alvast "invullen". Daarnaast ga ik er van uit dat het boek mij ook verrassingen geeft, ook al is het een serieboek. Maar Nathalie Pagie is heel gedreven in. Dus ik ben benieuwd! En ga snel verder met lezen. 
Ellen: Ik heb de eerdere boeken over Tara en Diego wel gelezen. Ik heb me van tevoren niet afgevraagd hoe hun levens zich verder zouden ontwikkelen. Ik hoopte op weer een mooi journalistiek verhaal zoals op Aruba.
Silvia: Ik ga ook graag blanco het verhaal in en zie wel wat er gebeurd en hoe de personages zich ontwikkelen. Heb niet een vast iets van ik hoop dit of ik hoop dat. Ik laat me gewoon heerlijk meeslepen in weer een deel met Tara en Diego. Ik laat me heel graag verrassen. 
Charlotte moet hier nog even over nadenken.
Annemiek: Ik heb geen boeken van Nathalie Pagie gelezen, wel goede recensies over IJsengel. Ik ga blanco het boek in en ik laat me verrassen... Ik hoop dat het boek zelfstandig te lezen is zonder de vorige delen te moeten lezen. Eigenlijk ben ik iemand die het liefst bij deel 1 begint, netjes deel 2 leest, en dan het volgende deel... 
Linda: Ik heb al twee delen over Tara en Diego gelezen, ze zijn collega's en steunen en helpen elkaar in goede en slechte tijden, ze letten op elkaar maar een relatie met elkaar is wellicht niet zo'n goed idee, dan delen ze werk en prive met elkaar. 
Wendy: Ik heb van tevoren niet een bepaald idee van hoe ik hoop dat de levens van Tara en Diego zich ontwikkelen. Ik hoop gewoon op een spannend verhaal wat niet te voorspelbaar is. Ik laat me graag verrassen. 
Charlotte: Ik had geen verwachting bedenk ik mij nu alleen ha de nieuwe van Pagie is uit en ja ik wil hem dolgraag lezen. En hoe alles ontwikkelt lees ik wel. 


Karin: Hoe leest het boek? Met andere woorden: wat vind je van de schrijfstijl? Herken je de schrijfstijl van Nathalie Pagie? Zo ja, waaraan? Met welke andere auteur zou je dit kunnen vergelijken? 

Charlotte: Een echte Pagie ha, goede spanning, vlotte pen, prettige schrijfstijl, fijne opbouw, gewoonweg genieten daarom lees ik langzaam, ander boek ook tussendoor. Niet omdat ik het niet graag uitlees, maar gewoonweg nu eens langer wil doen over een goed boek... 
Linda: Het boek leest heel makkelijk weg, een hele beeldende en prettige schrijfstijl. Ik vind het vooral leuk dat ze in ieder deel even weer kort de levensgeschiedenis van Tara en Diego vertelt zodat ook lezers die de eerdere delen niet gelezen hebben, hun band en samenwerking begrijpen. Als je al meerdere delen heb gelezen is het vooral een gevoel van herkenning en o, ja momenten! Je herkent haar schrijfstijl aan de duidelijke beschrijvingen van de omgeving, het land waar Tara en Diego op dat moment zijn en de snelle afwisseling van het avontuur tussen de hoofdpersonen. Haar schrijfstijl kun je vergelijken met die van Robert Bryndza, je wordt in het boek gezogen, vaste hoofdpersonen en zo snel uit dat je uitkijkt naar het volgende deel! 
     Nathalie: Linda Hilgers grappig dat je Bryndza noemt. Ik hoorde gisteren dat ik samen met hem signeer op de Libelle Zomerbeurs 😊 Leuk hem te ontmoeten.     
Ellen: Waar het aan ligt weet ik niet, maar ik vond het boek vanaf het begin minder lekker lezen dan de eerdere boeken van Nathalie. Dat TV spel De trip sprak mij niet zo aan. 
Evy: Ik zit helemaal in het verhaal. Eigenlijk stoort het nergens. Er zit een goed tempo in dat constant blijft. Heldere formulering. Beschrijvingen van de omgeving waar je als lezer wat mee kan. Degelijke schrijfstijl tot nu toe. Jillianne Hoffmann als ik iemand moet kiezen waar Pagie me aan doet denken. 
Marijo: Ik had even nodig om in het verhaal te komen maar nu zit ik er helemaal in. Nathalie heeft een prettige schrijfstijl waardoor het heerlijk weg leest maar niet oppervlakkig is. Karakters en omgeving zijn goed uitgewerkt. Ik weet niet echt iemand met wie ik haar stijl kan vergelijken. 
Annette: Ja, ik vind het weer echt Pagie-style hebben. Na Facade uitgelezen te hebben, van Verhoef, pakte De trip mij gelijk beet. Voelde echt weer heerlijk . Met Facade was dat minder. Ook een topauteur. Dus dat viel mij gelijk op. Met een glimlach dacht ik even terug aan Paradijsvogels. Aan Tara. Het ging als een film aan mij voorbij en dat is knap gedaan. Karakters worden goed besproken, ook al zou je de eerdere delen niet gelezen en/ of niet meer zo weten voor je te halen. 😎. Ik vind Pagie een eigen stijl hebben. En mag zich meten met de topauteurs. 🌺 
Wendy: Ik vind de schrijfstijl fijn, het is duidelijk en leest vlot. Goede beschrijving van de omgeving en ook de personages worden goed uitgewerkt. Ik moet eerlijk zeggen dat de onderwerpen in het verhaal me niet zo aanspreken dit keer daardoor duurde het wel even voordat ik in het verhaal zat. Maar het laatste stuk heb ik in 1 ruk uitgelezen.
Silvia: De schrijfstijl is beeldend en het verhaal leest prettig. Je wordt meteen weer in het verhaal gezogen. De personages worden mooi beschreven. Ik weet niet met wie ik Nathalie Pagie zou moeten vergelijken. Ze heeft haar eigen stijl aangemeten. Ik vind ook dat een auteur haar of zijn eigen ik moet kunnen hebben. Dat maakt ze juist onderscheidend. Dat ze het goed doet is een ding dat zeker is!
Annemiek: Het boek leest vlot, en goed. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat.  



Karin: Spoileralert! Kom je bijzondere woorden en/of zinnen tegen? Laat het je medelezers weten. Geen spoilers toegestaan!

Linda: Leuk en toepasselijk dat voorin het boek een couplet van De Dijk staat met Dansen op de vulkaan
Ellen: Het is me niet opgevallen. Ik heb het boek al uit.
Annette: Een bepaald personage viel gelijk op: Thierry de Beauregard...( klinkt dat niet als Thierry Baudet??, dacht ik even....) Hoe kom je op die naam? 
    Nathalie: gewoon verzonnen hoor! En zeker niet bedoeld als dubbelganger van Baudet 😉
Evy: Beau regard betekent toch 'mooie blik(in de ogen)'? Of vergis ik me?  
    Nathalie: Volgens mij ook. 



 
We lezen rustig verder en zijn erg benieuwd naar  het eindoordeel van onze lezers.

Wendy



Bezoekersreacties:
Website Security Test