In deze leesclub zitten tien enthousiaste deelnemers die zich één voor één voorstellen.
Het startsein wordt gegeven en de eerste vraag is:
Wat vind je van de cover? Welke emotie roept het bij je op?
En de achterflaptekst? Prikkelt deze om het boek te gaan lezen?
Onze lezers zijn het met elkaar eens: de cover is veelbelovend en thrillerwaardig. Hieronder enkele antwoorden:
Karin: De cover vind ik in één woord geweldig. Het bebloede gezicht, de wijsvinger voor de mond. Sstttt. In combinatie met de flaptekst perfect. De zin; "Zou jij tot het ergst denkbare in staat zijn?" maakt de cover nog intrigerender. Is het haar bloed of dat van iemand anders?
Anneke: Ik vind de cover echt geweldig, echt zo eentje waardoor ik me direct aangetrokken voel tot het boek. Maar de achterflap vind ik ook veelbelovend. Ik ben altijd erg nieuwsgierig hoe een auteur zo'n onderwerp uitwerkt. Dus wat mij betreft zijn cover en flap, toch dat wat als eerste de aandacht moet trekken, al bijzonder geslaagd.
Dennis: Ik ben normaal iemand die voor actiethrillers en detectives gaat, de cover is de directe reden dat ik geïnteresseerd was in dit boek. Door de kleurstelling van de foto met de indringende ogen was ik enorm geraakt. De cover roept direct allemaal vragen op omtrent wat hier gebeurt zou moeten zijn, en ik moest dit dan ook ondervinden. Van de achterflap heb ik enkel de eerste alinea gelezen en toen wist ik al genoeg. Ik heb bewust niet verder gelezen op de achterflap omdat ik de cover zo mysterieus vond dat ik er zo blank mogelijk in wilde.
Gretig starten onze lezers met het lezen van het verhaal. Tijd voor de volgende vraag:
Omschrijf de schrijfstijl van Stilleven. Kom je typische woorden tegen? Hoe leest het verhaal?
Brigitte: De schrijfstijl is vlot en prikkelend. Geen typische of moeilijke woorden. De hoofdstukken zijn kort en het is duidelijk of je de tegenwoordige tijd of het verleden leest. De schrijfstijl nodigt uit om verder te lezen.
Jaimy: Ik vind het zo goed dat je echt het verschil merkt of het Monica van nu is of vroeger. Het is niet per se simpel geschreven maar wel vanuit het perspectief van een 10-jarige. Heel goed gedaan.
Verder leest het inderdaad hartstikke makkelijk weg. Fijne grootte qua hoofdstukken zodat je steeds nog één hoofdstukje verder leest en er opeens vijf voorbij zijn gevlogen.
Yolanda: Ik vind de schrijfstijl erg vlot👌. Makkelijk te begrijpen ook. Typische vreemde woorden ben ik niet tegen gekomen Het zijn hele korte hoofdstukken persoonlijk vind ik dat erg lekker😉 Het leest lekker door🤓 En je wilt maar doorgaan. Nog 3 hoofdstukken en dan is hij uit Jammer 😊
Wat denken onze lezers over de hoofdpersoon? We vragen het ze:
Monica is de hoofdpersoon in Stilleven. Hoe zou je haar omschrijven? Wat is haar karakter, hoe is haar uiterlijk etc.? Komen de andere personages genoeg uit de verf? Heb je een favoriete persoon?
Jet: Monica is denk ik een heel lief meisje, wat vreselijk beschadigd is. Kort haar, kittig ding, maar wel schuw. Kijk op naar haar zus Manuela, die in het boek beter omschreven wordt, hoe ze eruitziet. Ik vind dat alle personen genoeg ontwikkelen, verder in het verhaal. Zoals de moeder en vader etc. Mijn favoriete persoon blijft Monica, gewoon omdat ze aandoenlijk is.
Flore: Je merkt dat Monica een hele evolutie doormaakt in het verhaal. Dat vind ik interessant. Ze is veel te jong om alles te verwerken wat ze meemaakt en je merkt dat ze er nooit mee heeft leren omgaan. Haar zus, Manuela is wat ouder (en wijzer?) en doet er alles aan om haar kleine zus te beschermen. Haar personage is heel mooi uitgewerkt. Ook over de mama van Monica komen we heel wat te weten. Ze is een gebroken vrouw die de zin in het leven kwijt is. Ik vond haar een erg droevig personage en kreeg heel vaak medelijden met haar. Meester Koen is mijn favoriete personage omdat hij Monica niet veroordeelt en hij zorgt voor wat luchtigheid in het verhaal. Ook Albert vond ik een fijn personage.
Corine: In mijn hoofd is Monica een klein iel meisje met bruine haren. Ze maakt in haar jonge leven veel verschrikkelijke dingen mee thuis. Op school wordt ze gepest; kortom ze maakt geen goede start in haar leven. Het is fijn dat Monica en haar zus Manuela steun hebben aan elkaar, want ze worden vaak in de steek gelaten door hun ouders. Ik vond de moeder zielig en mijn vermoeden klopte over wat ze met een "eigen bedrijf" bedoelde. De vader vond ik een vervelende man. Albert had ik in het begin mijn vraagtekens bij, ik wist nog niet welke kant het opging. Later vond ik het een lieve man.
Hoe zit het met de spanning in Stilleven? Beschrijf de spanningsboog.
Yolanda: Moeilijke vraag Ik vond het wel spannend wat gaat er gebeuren? Ik lees ook thrillers waarvan ik ondertussen als ik alleen ben even gaat kijken of de deur dicht is of onze poort Ja dat is een andere spanning zeg maar dat had ik bij dit boek niet Dit was meer de spanning wat staat er vandaag weer te gebeuren voor de meisjes etc. Ik zou het omschrijven als een andere soort spanning Maar hij is wel degelijk aanwezig.
Brigitte: Er is zeer zeker spanning aanwezig. Voor mij wisselt de spanning nog wel eens. Ik heb tot nu toe geen spanning ervaren omdat het echt eng is (waardoor ikzelf de kriebels krijg) maar wel de spanning hoe het afloopt en ook de angst van de meisjes kan ik 'voelen'
Dennis: Dit was een ander soort spanning dan dat ik gewend ben. Waar ik normaliter detectives lees, heb je altijd de spanning van een moord en of de moordenaar gevonden wordt. Dit las voor mij heel anders. Je voelt dat er iets met de opgegroeide Monica aan de hand was maar je kan als lezer je vinger er niet op leggen. Zeker de vraag, waarom zien Manuela en Monica elkaar al 20 jaar niet meer, zorgde voor een heel ander soort spanning. Een grote nieuwsgierigheid die je dwingt door te lezen tot aan de epiloog. Dus een spanningsboog zou bij mij in hoofdstuk 1 omhooggaan en dan eigenlijk tot het einde op hetzelfde punt blijven tot aan de grote onthulling.
We zijn benieuwd naar het eindoordeel van onze lezers maar dat de volgende keer.