In samenwerking met uitgeverij De Crime Compagnie mogen wij een leesclub organiseren met Familiegeluk, het debuut van Barbara Sevenstern.
Samen met haar jeugdliefde Mark leidt Lisette een rustig bestaan in Den Haag. Hier komt echter een abrupt einde aan als haar moeder overlijdt. Ze bleek al vijftig jaar een geheim met zich mee te dragen. Wat is er toen precies gebeurd? Met als enige houvast een oud adresboek van haar moeder gaat Lisette op zoek naar de waarheid. Daarmee zet ze bestaande familieverhoudingen op scherp en wordt al snel duidelijk dat niets is wat het lijkt.
Erna Eikhoudt
Annette Overvoorde
Silvia van Elzelingen
Karin Hazendonk
Annemiek Kies-Klijnstra
Heidi Akkermans
Dini van Heumen
Corine Smans
Jitske Kingma Postma
Akke Froukje Kuipers
Na het voorstelrondje en het wachten op de aankomst van de boeken kunnen we alvast beginnen.
Wat is jullie mening over de cover en het binnenwerk?
Iedereen is enthousiast over de cover, mysterieus en tegelijk uitnodigend. Na het lezen van de achterflap gaat de cover nog meer leven. Karin denkt dat het opengeslagen adresboekje wellicht symbool staat voor de genoemde familiegeheimen die beter verborgen kunnen blijven. Ook de bloemen, de lelietjes-van-dalen, spreken tot de verbeelding omdat ze giftig zijn. Ook een symbool, voor iemand misschien wel denkt Erna. Corine herkent de lelietjes-van-dalen meteen, ze heeft ze zelf in de tuin gehad. Akke Froukje en Silvia vinden de cover niet direct iets thrillerachtigs hebben, het zou ook een roman kunnen zijn. Dat vindt Heidi ook, maar ze vindt de cover wel erg mooi. Maar ja, het is de Crime Compagnie, dan weet je het wel volgens Dini. Annemiek kijkt niet zo snel naar een cover, eerder naar de titel en de eventuele ondertitel. In dit geval spreekt de zin Hoe ver zou jij gaan? haar meer aan. Annette noemt ook de mooie binnenkant met het typerende CC papier en het mooie lettertype.
Wanneer dan eindelijk, voor sommigen lang wachten, alle boeken op de juiste plek zijn aanbeland kunnen we beginnen met lezen. Om de leesclub in die tijd actief te houden wordt alvast het topic vragen en quotes geopend.
Dit blijkt toch lastig te zijn, om met vragen en opmerkingen niet te veel te spoileren. Toch komen er wel wat kritische vragen aan Barbara over geografie en procedures rond kluisbezoek.
Een mooie quote komt van Annette: “ De stilte die valt, is zwanger van verwachting”.
Akke Froukje heeft er ook een paar: “Alsof de dood langs is geweest, maar mijn moeder niet kon vinden” en “Aan het verleden kun je niks veranderen, maar het bepaalt wel wie je bent.”
Wat vinden jullie van de uitwerking van de (hoofd)personages?
Annette vindt dat de personages prima worden uitgewerkt, hoewel ze soms Theo en Frits door elkaar heeft gehaald. Erna meent dat de personages een frame van karaktereigenschappen meekrijgen dat het hele boek overeind blijft. Verder worden de karakters niet echt uitgediept, het blijft wat oppervlakkig. Ook Dini vindt de uitwerking wat oppervlakkig, daar had meer in gezeten, zeker voor een verhaal als dit.
Akke Froukje en Jitske vinden daarentegen dat de verschillende karakters juist goed zijn uitgewerkt. Gedurende het verhaal kregen zij goed zicht op wat er in het hoofd omging van de hoofdpersoon. Voor Jitske komen de personages op het papier tot leven. Akke Froukje had, net als Annette, graag wat meer gelezen over de beweegredenen van Eline. Annemiek denkt zelfs dat meer informatie over de hoofdpersonen juist zou afleiden van het verhaal.
Karin kan echter geen enkel personage vinden in het boek dat haar echt heeft kunnen bekoren. De enige die ze interessant vindt en die ook iets te vertellen heeft, is voor haar Harrie, maar hij wordt niet verder uitgewerkt. De personages roepen in ieder geval wel emotie op bij de lezers. Zo wordt Lisette nogal eens als te naïef of te doordrammerig gezien en haar vriend Mark kan vooral rekenen op veel irritatie bij Corine en Heidi.
Barbara verrast ons allemaal door te noemen dat ze over enkele van haar hoofdpersonen nog een half boek op de plank heeft liggen, waar weliswaar nog wel een redactieronde overheen moet. Wat? Doen!
Wat vinden jullie van de opbouw van het verhaal en hoe de plot zich ontvouwt?
Erna vindt het boek fijn opgebouwd met de afwisselende delen over Lisette en Eline. De blik in het verleden geeft meer verdieping aan het verhaal in het heden, het zijn twee aparte verhaallijnen die toch mooi met elkaar samen vallen. Karin is van mening dat de verhaallijn van Eline interessanter is om te lezen dan die van Lisette, wat voor haar met name wordt veroorzaakt door het onderdanige karakter van Lisette. De plot vindt ze iets te voorspelbaar, de auteur had beter andere keuzes kunnen maken waarmee ze de lezers meer op het verkeerde been had kunnen zetten. Ook Dini vindt de plot wat voorspelbaar en mist vooral de spanning en de opbouw daarvan in het verhaal. Daarnaast heeft zij het idee dat de dader wat nadrukkelijker is uitgewerkt, waardoor het opvalt.
Annette noemt dat het verhaal heel rustig verloopt en dat daarmee de plot ook rustig wordt opgebouwd. Annemiek, Corine en Jitske hebben ook duidelijk genoten, zij hebben een mooi opgebouwd verhaal gelezen waarbij ze op het verkeerde been zijn gezet en de ontknoping niet hebben zien aankomen.
Inmiddels heeft zo'n beetje iedereen het boek uit, behalve misschien Silvia die ziek is geworden. Beterschap Silvia!