Suzanne Vermeer
Door: Astrid op 11 januari 2010

Tijdens de drukke decembermaand van 2009 kreeg onze recensente Astrid de kans om de onder pseudoniem schrijvende Suzanne Vermeer te interviewen... via de email uiteraard. Suzanne werd bekend door haar debuut All-inclusive en schreef daarna nog meer vrouwenthrillers die zich op zomerse vakantieoorden afspeelden. Dit jaar verschijnt haar eerste wintersport-thriller: Après-ski. Lees hieronder Suzannes antwoorden op onze vragen:

1. Al je boeken gaan over vakantie. Zomer- of wintervakantie. Haal je je inspiratie zelf ook uit de vakantie?

Suzanne:
Vaak wel, ik krijg een idee voor een verhaal en werk dit uit. Vooraf en soms tijdens het schrijven van de eerste hoofdstukken, doe ik research in het gebied waar het verhaal zich afspeelt. Een soort werkvakantie. Ik kam dan die omgeving uit op zoek naar details die ik in mijn boek kan gebruiken. Soms ben ik met vakantie op een bepaalde locatie die ik vooraf niet kende, maar zo interessant is dat ik het alsnog in mijn verhaal gebruik. Natuurlijk geniet ik van de vrije tijd en de omgeving, maar de schrijver in mij kijkt altijd mee of er ergens nog een element voor een verhaal uit te halen valt. Mezelf helemaal overgeven aan het vakantiegevoel is dus niet altijd mogelijk, maar dat hoort erbij. Het geeft ook wel een kick als je opeens weer op iets stuit dat je kunt gebruiken.

2. Je schrijft twee boeken per jaar, dat is best veel. Hoe blijf je gefocused om te schrijven?

Suzanne:
Focussen is me zo goed mogelijk inleven en dit gevoel niet meer loslaten. Ben ik eenmaal met een nieuw boek bezig, dan ben ik in gedachten constant aan het werk met zowel de verhaallijnen, de personages, dialogen en details. Dat kan zijn als ik boodschappen doe, als ik een film kijk of achter de computer als ik daadwerkelijk schrijf. Nu ik dit zo vertel, klinkt het heel vermoeiend, maar eigenlijk gaat het vanzelf en vaak ongemerkt :-)

3. Waarom schrijf je onder een andere naam?

Suzanne:
Die beslissing is genomen toen ik mijn debuut All inclusive schreef. Voor dit boek heb ik veel hulp gehad van mensen die in de reiswereld werken. Hun medewerking was gebaseerd op anonimiteit. Omdat ik niet wilde dat hun identiteit via mij was te herleiden, heb ik in overleg met mijn uitgever besloten onder een pseudoniem te schrijven. Dit hebben we zo gelaten.

4. Je woont in Barcelona. Is het zo'n heerlijke stad als het lijkt?

Suzanne:
Barcelona is een heerlijke stad. Het verveelt nooit, omdat er altijd van alles gebeurt op verschillende plekken in de stad. Het bruist en borrelt in Barcelona. Zelfs als je er woont, ontdek je steeds weer nieuwe dingen en door de geschiedenis heen heeft het zo’n duidelijk eigen karakter gekregen. En het is geweldig om in één stad parken, musea, goeie horeca, indrukwekkende architectuur én een strand te hebben. Maar ook buiten Barcelona is Spanje een fantastisch land, zoals bijvoorbeeld de provincie Andalucia, in het zuiden. Daar heb je prachtige steden, waar je bij wijze van spreken struikelt over het culturele erfgoed.

5. Wat vindt je ervan dat je boeken zo goed verkocht worden?

Suzanne:
De verkoopcijfers van mijn boeken overtreffen mijn stoutste verwachtingen. Inmiddels zijn er meer dan 300.000 exemplaren van mijn titels verkocht, wat een geweldig gevoel geeft! Ik moet eerlijk bekennen dat ik door deze cijfers af en toe wel eens druk voel. Maar dit duurt maar heel even, want ik realiseer me heel goed dat ik een bevoorrecht mens ben. En zo ga ik steeds weer vastbesloten aan het werk om voor deze lezers een boek te schrijven wat hen bevalt.

6. Wat voor boeken lees je zelf graag?

Suzanne:
Carlos Ruiz Záfon is mijn grote favoriet. Wat deze man met taal en zijn fantasie doet, daar kun je als auteur van leren. Hij is een rasverteller.

7. Heb je tips voor mensen die zelf graag een boek zouden willen schrijven?

Suzanne:
In mijn omgeving hoor ik mensen regelmatig zeggen dat ze graag een boek zouden willen schrijven. Vaak blijft het bij loze woorden. Mijn eerste tip is dus: begin er gewoon aan. Ben je talentvol en schrijf je over zaken die anderen interesseren, dan volgt de rest hopelijk vanzelf.

8. Hoe ga je om met slechte recensies? Uiteindelijk is het toch maar de mening van één persoon.

Suzanne:
Voor mij zijn recensies inmiddels een onderdeel van het schrijverschap geworden. Natuurlijk is het voor mij ook leuker om te lezen dat iemand plezier aan je boek heeft beleefd dan dat je wordt afgekraakt. Ik ben ook maar een mens, hoor. Of je het nu leuk vind of niet, kritiek doet altijd wat met je. Wel is het belangrijk dat het bij een recensie om inhoudelijke zaken gaat. En dan nog is geen enkele reactie doorslaggevend, want in principe draait alles, net zoals bijvoorbeeld in de muziek, om persoonlijke smaak. De een vindt Frans Bauer geweldig, terwijl de ander zweert bij U2.

Astrid



Bezoekersreacties:
Website Security Test