Marion Pauw
Door: Annette op 30 augustus 2008

Kortgeleden kwam het derde boek van Marion Pauw, Daglicht, uit. Het is dikker dan haar vorige twee boeken, maar ik had het toch binnen twee dagen uit. Een echte aanwinst voor lezers die gek zijn op vrouwenthrillers. Het was erg leuk dat ik haar, ook al was het per email, eindelijk 'ns mocht interviewen.

1. Je bent net op vakantie geweest. Heb je iets leuks gedaan om te vieren dat Daglicht afgerond was? Ga je direct aan een volgend boek beginnen of las je eerst een pauze in?

Marion:
Ik ben twee weken met mijn kinderen in Frankrijk geweest. We zaten in een chambre d’hote aan een riviertje en hebben alleen maar gezwommen en spelletjes gedaan. Ik ben inmiddels aan een nieuw boek begonnen dat hopelijk volgend jaar zomer zal verschijnen.

2. Ik heb werkelijk genoten van je nieuwe boek. Daglicht bevat meer humor dan je vorige boek, het lijkt wat dat betreft meer op Villa Serena dan op Drift. Heb je daar bewust voor gekozen?

Marion:
In Villa Serena zat dermate veel humor dat het soms ten koste ging van de spanning. Bij Drift heb ik daarom de grappen bewust een stukje teruggedraaid. Sowieso heb ik Drift in een vrij sombere periode van mijn leven geschreven. Bij Daglicht heb ik mezelf weer de vrije hand gegeven.

3. Eindelijk 'ns een boek van je dat wat dikker is. Ik denk dat je heel veel lezers daar heel blij mee maakt. Wilde je deze keer ook een dikker boek schrijven?

Marion:
Absoluut. Het verhaal van Daglicht vroeg ook om een dikker boek. Er zitten zoveel elementen in die goed tot hun recht moesten komen dat ik zo aan de 300 pagina’s zat.

4. Hoe was het om in de huid te kruipen van een autist? Moest je veel research doen om dit boek te kunnen schrijven?

Marion:
Het is makkelijker om in de huid van een autist te kruipen dan je denkt. Autisten hebben een hele rechtlijnige manier van denken en duidelijke do’s and don’ts. Ik heb voor de hoofdpersoon Ray een aantal regels opgesteld en kon me daar vervolgens aan vasthouden.

5. Hoe kom je op een onderwerp als zoutwater aquariums?

Marion:
Een zoutwateraquarium is zeer gecompliceerd. Het luistert zeer nauw om zo’n ding in stand te houden. Typisch iets wat een autist heerlijk zou vinden. Ik heb veel gelezen over zoutwateraquaria en heb een zoutwateraquariumspeciaalzaak bezocht.

6. Je bent een van de vele Nederlandse literaire thrillers-schrijfsters op dit moment. Kennen jullie elkaar? En is er concurrentie onderling of gunnen jullie elkaar al het succes?

Marion:
Ik ken een paar literaire thrillerschrijfsters via mijn uitgever Ambo Anthos. Met hen heb ik goed contact. Onze uitgever let erop dat onze boeken niet allemaal gelijktijdig uitkomen, dus van concurrentie hebben we niet zoveel last.

7. Wat vind jij van de trend literaire thrillers een soortgelijke kaft te geven waarop een gedeelte van een vrouw te zien is? Ook de titel bestaat in veel gevallen uit 1 woord. Heb je daar als schrijfster wel inspraak in?

Marion:
Als schrijfster bepaal je zelf de titel en heb je inspraak over de cover. Ambo Anthos heeft een trend gezet met de term literaire thrillers en een bepaalde stijl covers. Veel uitgevers hebben dit inmiddels geïmiteerd. Logisch, maar ook wel weer jammer. Nu zal Anthos weer iets nieuws moeten verzinnen.

8. Is het moeilijk om telkens nieuwe, originele onderwerpen te bedenken voor je boeken?

Marion:
Nee, ik heb daar geen moeite mee. Ik heb eerder moeite om genoeg tijd vrij te maken om te schrijven dan het bedenken van onderwerpen. Ik kan de eerstkomende vijftien jaar nog wel even vooruit qua ideeën.

Annette



Bezoekersreacties:
Website Security Test