Wie is Jacqueline Coppens?
Jacqueline is getrouwd, moeder van twee inmiddels volwassen kinderen en woont sinds 1999 in Hardenberg. Oorspronkelijk komt ze uit Nijmegen, waar ze ook geboren is. Jacqueline is opgeleid als bibliothecaris en zat dus altijd al met haar snufferd tussen de boeken. Haar laatste baan in haar vakgebied was in de medische bibliotheek van een ziekenhuis. Na de overstap naar een boekwinkel – lekker ronddabberen tussen fictie – is ze voor zichzelf begonnen als freelance tekstschrijver en dat doet ze nog steeds. Behalve haar eigen boeken schrijft ze ook in opdracht levensverhalen.
Wat doe je zoal naast het schrijven.
Naast het schrijven, lees ik, ik kijk graag crimeseries en dan heb ik natuurlijk mijn tekstbureau. Het aanbod van opdrachten varieert sterk, maar ik zorg altijd dat ik genoeg tijd overhoud voor mijn passie schrijven. Af en toe wandel en zwem ik en ben een kei in sporten. NOT.
Wanneer heb je besloten een boek te gaan schrijven?
Al heel lang geleden. Ik ben ooit begonnen met dichten. Graag had ik mijn schrijfsels in een bundel gezien. Dat ging door, maar de uitgever ging failliet. Kort daarna ging mijn tijd helemaal zitten in gezin en kinderen. Een drukke en leuke tijd! Op mijn vijftigste verjaardag ontdekte ik het fenomeen webloggen en opende een blog. Hier schreef ik alledaagse berichtjes op en later ook korte verhalen. De kriebels om de stap te maken naar een boek werden steeds heftiger. Het genre thriller sprak me het meest aan en op een dag ben ik gewoon begonnen.
Waarom een medische thriller? Wat is jouw inspiratie geweest?
Medisch is eigenlijk per ongeluk gekomen. Ik zag een documentaire op televisie over feeders. Ik schrok enorm van de zwaarlijvige vrouwen die zich met hun volle verstand lieten vetmesten. Vrouwen en eten vind ik een interessant onderwerp. Met name de psychologische kant ervan. Ik begon met een plot over een gezette vrouw die slachtoffer werd van een feeder, maar ik kwam niet verder. Toen las ik een artikel over een foute maagchirurg en plaatste mijn hoofdpersoon met overgewicht in de setting van een ziekenhuis. Aangezien ik zelf in een ziekenhuis heb gewerkt, was dit voor mij een prettige omgeving om te gebruiken.
Hoeveel van jezelf zit in het personage Marli? Zijn er overeenkomsten of juist helemaal niet?
Heel weinig. Het is meer mijn levenservaring – plus wat ik om me heen heb gezien, ik observeer graag – die ik heb gebruikt voor haar persoonlijkheid.
Had je de plot al van tevoren in je hoofd of is deze tijdens het schrijven ontstaan?
Ik ben een echte flow-er. Gaandeweg het schrijven krijgt het verhaal vormt zich een verhaal. Niet altijd even handig, omdat je achteraf dan toch structuur moet aanbrengen. Wel heb ik de grote lijnen grofweg in kaart, maar op het einde van een schrijfdag verras ik mezelf regelmatig met wat ik allemaal verzonnen heb.
Hoe voelde je je nadat je eerste boek was geschreven en deze daadwerkelijk ook werd uitgegeven?
Super! Eindelijk mijn eigen boek! Ik mocht in de etalage en op een tafel in de boekwinkel liggen. Een droom die uitkwam.
Ben je al bezig met het schrijven van een nieuw boek? Zo ja, kun je een tipje van de sluier oplichten?
Mijn tweede manuscript, Omdat ik je mis, is klaar. Het gaat over de vermissing van een vierjarig meisje, en wat dit voor impact heeft op moeder en gezin. Wanneer er na vier jaar een vermist meisje levend wordt teruggevonden, maar er ook weer een verdwijnt, leeft de familie tussen hoop en vrees als blijkt dat de zaken wel eens met elkaar verband kunnen houden.
Lees je zelf en zo ja, wat zijn jouw favoriete auteurs?
Ja, ik recenseer thrillers voor Hebban.nl en de Boekenkrant. Daardoor lees ik heel gevarieerd. Daarnaast laat ik me in de boekwinkel vaak leiden door wat er op dat moment ‘hot’ is. Tips van anderen vind ik ook waardevol. Ook pak ik regelmatig een nieuw boek van een Nederlandse collega. Voor de nodige afwisseling lees ik ook romans. Ik heb niet echt één favoriete auteur, hoewel ik in mijn jeugd alles van Agatha Christie heb gelezen. Ik heb wel een voorliefde voor bepaalde genres. Ik lees graag whodunits, psychologische thrillers en verhalen met een maatschappelijk thema.
Je mag 3 personen uitnodigen voor een diner. (geen gezinsleden, het mogen wel overledenen of beroemdheden zijn) Wie zou je uitnodigen en wat zouden jullie eten?
Gekke, leuke vraag! Als we gezellig en ontspannen willen eten: geen beroemdheden, ik zou geen hap door mijn keel krijgen. Dan houd ik het dicht bij huis. Ik zou drie van mijn oudste en dierbaarste vriendinnen uitnodigen. Lang tafelen met kleine hapjes en liters wijn.
Wil jezelf nog iets kwijt aan onze lezers?
Ja. Ik ben zwaar onder de indruk van alle lezers die ik ontmoet op social media. De liefde voor boeken spat eraf. Dat doet mij enorm goed en verwarmt mijn boekenhart.
Jacqueline, bedankt voor je openhartige antwoorden!