Kirstin:  Mijn thrillerserie (misdaad mag ook) gaat in de eerste twee delen over een groep broers en hun zus die totaal onverwacht het slachtoffer worden van een crimineel, die alles op alles zet om ze om het leven te brengen. De reden daarvoor is in eerste instantie omdat hij denkt dat zij informatie hebben die hem in een diskrediet kan brengen maar al gauw gaat het veel verder en begint een kat-en-muisspel. 

De titels moesten iets aparts hebben, losse woorden die bij de gedachte van het verhaal pasten. En daar ligt ook het verband. Op de covers van de boeken is die connectie ook mooi te zien door letters die net een slag gedraaid liggen.

Diane: Hoe kwam je op het idee om een boek te schrijven dat zich afspeelt in Australië, was de oorspronkelijke bedoeling om daar ook naar toe te gaan?

Kirstin: Dat stamt van heel lang geleden. Ik had een zwager (helaas is Herman in 2009 overleden) die uit Australië kwam. Daarmee was mijn interesse voor dit continent al gewekt. Bij toeval (nee heus) blijk ik Australische bands erg leuk te vinden. En ja, later als we groot zijn willen we nog wel graag naar Australië, nummer 1 op mijn bucketlist zelfs, maar tja… of er dat nog ooit van gaat komen? 

Diane: Hoe zag jouw onderzoek of research er uit voor deze boeken?

Kirstin: In de tijd dat ik begon te schrijven met de serie hadden we nog geen internet en computers of mobieltjes. Dat was op de fiets naar de bibliotheek en daar spitten op de thema’s die ik had opgeschreven om te onderzoeken. Toen later het internet voor iedereen beschikbaar werd, kon ik gaan graven. Tot aan de kleuren van de zittingen van de stoeltjes in de stadiums heb ik opgezocht 😊 Want ik wilde dat alles zoveel mogelijk klopte. Uren was ik in de weer met Google Streetview, heb ik menukaarten doorgespit, tramlijnen uitgezocht en vliegroutes bekeken. 

Diane: Je bent erg succesvol als roman- en kinderboekenauteur. Waarom heb je voor deze genres gekozen?

Kirstin: Dank je wel voor het compliment. Ik bloos er haast van 😊 Het schrijft makkelijk, het schrijft snel en je weet al hoe het af gaat lopen. Misdaad/thrillers hebben iets meer aandacht en tijd nodig. 

Diane: Voor welke genres zou je nog meer willen schrijven? En welk genre helemaal niet??

Kirstin: Ik denk dat het hier wel bij blijft. Meer smaken hoef ik niet. Ik zou zeker geen SF gaan schrijven, erotisch ook niet. 

Diane: In dit boek zit een grote verrassing, genaamd boek 2 . Ik zat op het puntje van mijn stoel en moest even terugbladeren om te zien wat ik gelezen had. Hoe kwam je op het idee?

Kirstin: Whahaha… dat moest gewoon, vooral omdat niemand het verwachtte. Dat is het leuke. Mijn hoofdpersonen verrassen me soms zelf ook wel hoor. Ik heb bijna nog geen boek geschreven - op de meeste kinderboeken na, want daar gaat het soms ook wel mis - waar niet iemand in dood gaat. 

Diane: Hoe ziet jouw leven eruit als je niet schrijft?

Kirstin: Razend druk en vanaf nu nog drukker, omdat ik na 25 jaar weer officieel aan het werk ga. Dus mijn dagen zijn straks volledig gevuld. Met werken, schrijven, het organiseren van festivals en alle werkzaamheden daaromheen, de hond en de kat en het huishouden. En ja, natuurlijk ook nog mijn man en de uit huis wonende kinderen. Dagen hebben immers 48 uur, toch? 

Diane: Je bent betrokken bij verschillende boekenfeesten of festivals. Kun je hier iets over vertellen? Wat vind je het leukste tijdens deze boekenfeestjes?

Kirstin: Samen met Han Peeters, Gerard Nanne en jou  hebben we de Valentijnprijs, de Hermes Thrilleraward en de Juno kinderboekenprijs. Dat zijn festivals waarin we de Nederlandstalige auteurs in het zonnetje zetten middels een leeswedstrijd en een schrijfwedstrijd. En aan het eind van de wedstrijden is er voor elk genre een grandioos Festival. Het allerleukste vind ik onze samenwerking en tijdens de festivals het contact met onze collega’s. 

Diane: Ben je al met een volgend boek bezig? Kun je hier wat over vertellen?

Kirstin: Ik ben wel met een volgende roman bezig, maar nog niet met een thriller. Ik moet nog loslaten na het laatste deel en dat ligt nog wat moeilijk na bijna dertig jaar, hahaha. Ik schrijf een roman over een moeder die opeens het huis voor zich alleen heeft als bijna alle kinderen tegelijk uitvliegen. Verder mag ik er nog niets over vertellen.

Diane: Stel je mag een feest organiseren en daarvoor mag je jouw lievelingsauteur en grote voorbeeld uitnodigen om te spreken over zijn of haar boek. Wie zal er op het podium staan? 

Kirstin: Hmm… Ik ben bang dat we dan een seance gaan houden met Thea Beckman, maar wellicht kan het samen met Cornelia Funke, de Duitse auteur van Inkheart. Beide auteurs schreven/schrijven grandioze boeken.