Copyright foto Mariette: Ilse Oosterkamp
Wie is Mariette Zweers in vijf steekwoorden?
Ongeduldig, kritisch en een doorzetter. Aardig maar niet heel fijnbesnaard. Behoorlijk gewoon eigenlijk. Heb ik er al vijf?
Wanneer besloot je om een boek te gaan schrijven? Waarom een thriller?
Dat was ongeveer twaalf jaar geleden, hoewel het nog een hele tijd duurde voor ik ook echt de gelegenheid vond om te gaan schrijven. Als manager was ik altijd bezig met aansturen, en ik wilde eens iets helemaal zelf maken, tot in de kleine details. Dat Maakbaar (mijn eerste boek) een thriller werd, was niet echt vooropgezet. Ik schreef wat ik zelf leuk vond. Er is natuurlijk een grote variëteit aan thrillers, maar in het literaire thrillergenre voel ik me goed thuis.
Je debuut Maakbaar werd genomineerd voor de Schaduwprijs 2017. Wat deed dat met je en wat doen recensies met je?
Die nominatie kwam bijna een jaar nadat Maakbaar was verschenen, en was een grote verrassing. Echt heel leuk. Schrijven is intensief, betrekkelijk ‘eenzaam’ werk en (zeker als je nog geen uitgever hebt) een investering met onzekere opbrengst. Als het dan goed blijkt uit te pakken is het gewoonweg kicken. Recensies lees ik zelf niet, dat leidt me teveel af. Flauw he? Het komt gewoon heel dichtbij.
Mama is hier is je tweede thriller en verschijnt drie jaar na je debuut. Wil je in het kort vertellen waarover het verhaal gaat?
Na een moeilijke jeugd heeft Olga eindelijk een stabiel leven, en een gezin waar ze altijd van droomde. Als blijkt dat haar man geheimen voor haar heeft, en haar kleine, veilige wereld onder vuur komt te liggen, besluit ze tegen alle adviezen in om het heft in eigen hand te nemen. Met desastreuze gevolgen.
Hoe ziet je schrijfproces eruit en is deze veranderd ten opzichte van je eerste boek? Waar haal je je inspiratie vandaan?
Na twee boeken kan ik nog niet echt spreken van een routine, maar het liefst bedenk ik een boek al kalkend op de achterzijde van een rol behang. Inspiratie haar ik daarbij uit alles wat ik zie, lees, hoor en zelf beleef. Ik schrijf vanuit de personages, over wat zij voelen en ervaren, waardoor ze nogal eens in situaties terechtkomen die ik niet had bedacht. De behang-exercitie helpt me om het verhaal dan niet uit het oog te verliezen. Als de eerste versie is geschreven ga ik er nog heel wat keren doorheen om te zien waar ik (toch nog) uit de bocht ben gevlogen, waar ik nog iets moet vertragen, waar juist versnellen. Alles om te zorgen dat het soepel leest.
Zou je zelf een vriendin willen zijn van Olga (de hoofdpersoon in Mama is hier)? Wat zijn haar plus- en minpunten?
In Mama is hier wilde ik beschrijven wat er gebeurt als je wereld heel klein is, en dat kleine wereldje onder druk komt te staan. De focus van Olga op haar gezin, op luxe en stabiliteit, lijkt ogenschijnlijk weinig ambitieus. Maar gaandeweg wordt duidelijk dat er meer achter zit, en uiteindelijk blijkt Olga een vrouw die niet terugschrikt om harde maatregelen te nemen. Niet per se sympathiek, maar het is de kant van haar karakter die mij absoluut het meeste aanspreekt.
Je wordt vergeleken met onder andere Saskia Noort, Esther Verhoef en Simone van der Vlugt. Wat vind jij hiervan?
Hartstikke leuk! Ik bewonder ze om wat ze hebben bereikt, dat is echt bijzonder.
Wat lees je zelf graag? Heb je bijvoorbeeld een favoriete auteur?
Ik lees alles wat los en vast zit, vaak wat me door anderen wordt aangeraden, of wat interessante recencies krijgt in de krant. Ik kan er zelf niet echt een logica in ontdekken. Een paar recente waar ik enorm van heb genoten: Parade van Dave Eggers (superspannend, begrijp niet dat dat niet als thriller te boek staat), Ons soort mensen van Juli Zeh (magnifieke personages, met een einde waarvan ik rechtop in bed zat), Moneyland van Oliver Bullough (over hoe stinkend rijke mensen boven de wet staan, ook om rechtop van in je bed te zitten), All Creatures Great and Small van James Herriot (vol liefde en humor geschreven, echt genieten) en Lethal White van Robert Galbraith/JK Rowling (vind haar engagement en personages geweldig).
Welk dier zou je willen zijn en waarom?
Ik ben wel blij als mens, maar als ik een dier zou moeten kiezen, dan liefst een aap, lekker zwaaien door de bomen, af en toe lanterfanteren, af en toe lekker schreeuwen en lawaai maken. Als ik maar geen eekhoorn word. Daar is het vrouwtje de hele dag voedsel aan het verzamelen en heen en weer aan het rennen en de man zit te niksen. Bah.
Als je één ding over mocht doen (of anders zou mogen doen), wat zou dat zijn?
Als kind van een jaar of elf, twaalf ben ik eens voorbij een oude man gefietst die met een zakdoek tegen zijn gezicht gedrukt stond en overduidelijk met zijn fiets was gevallen. Ik zwoegde net een tunneltje uit, en het ging te snel, of mijn hersenen werkten te traag, maar voor ik het wist was ik er voorbij en deed niets. Daar heb ik nog steeds spijt van. Na die keer heb ik het besluit genomen dat me dat niet meer gaat overkomen. Dat helpt. Als ik nu zie dat iemand misschien hulp nodig heeft, stop ik en keer ik om.
Heb je een droom?
Een gestructureerd en netjes huishouden. Maar dat zal wel een droom blijven.
Wil je zelf nog iets zeggen tegen de lezers van vrouwenthrillers?
Lekker blijven lezen en genieten!