Wie is Ivonne Wilken? Wil je jezelf voorstellen aan onze lezers
Ik ben een creatief en nieuwsgierig persoon die ervan houdt om de psyche van de mens te analyseren en een verhaal van alle kanten te doorgronden. Super geïnteresseerd in allerlei meningen, theorieën en onderzoeken. Hoe denken, voelen en reageren anderen? En ik ben een vastbijter; als ik een boek ga schrijven, dan schrijf ik ook een boek. Zelfs als dat niet altijd even makkelijk is met chronische pijn. Zelfs als anderen zeggen ‘ach, er zijn zoveel die een boek willen publiceren, dat lukt je nooit’.
Waar heb jij de inspiratie vandaag gehaald voor het schrijven van Instinct?
Mensen denken vaak zichzelf en anderen te kennen. Maar wat als de omstandigheden extreem worden? Of als we in situaties belanden waarin we ons liever niet bevinden? Verrassen we dan onszelf, of doen we precies wat we altijd al verwachtten?
Als klein meisje raakte ik geïntrigeerd door de keuzes van mijn opa en oma. Zij verstopten onderduikers met gevaar voor eigen leven. Dat ging zeuren in mijn hoofd: wat zou ik doen? Durf ik dat? Zou ik daar het lef voor hebben? Natuurlijk hoop je dat het antwoord ja is, maar is dat ook zo? Vanaf een comfortabele stoel is het makkelijk oordelen, maar wat als het leven van je gezin er vanaf hangt? Als je echt bang bent? Dat dilemma is me mateloos blijven fascineren. Rutger Bregman stelt terecht de vraag ‘Wat maakt een verzetsheld?’ Omgekeerd kun je natuurlijk ook vragen: wat maakt iemand een beul? Wat triggert iemand om over te gaan tot een gruwelijke daad? Welke mechanismes zijn nodig om het masker van beschaving af te rukken?
In Instinct speel ik met dat concept: hoe ver gaat een liefhebbende vader om zijn dochter te beschermen?
Hoe lang heb je erover gedaan voordat je tevreden was met het manuscript? En was het moeilijk om een uitgever te vinden? Heb je later nog veel moeten herschrijven?
Aan Instinct heb ik jaren gewerkt. En ook het vinden van een uitgever is een proces van de lange adem. Je moet een dikke huid hebben voor alle afwijzingen. Er was ook interesse van verschillende uitgevers, maar ik vond de contracten te summier. Het is bekend dat het inkomen van een schrijver geen vetpot is, maar tot ik de daadwerkelijke contracten zag, kwam ik niet verder dan het maken van grapjes hierover. Over de creatieveling die arm als een kerkrat op zijn zolderkamertje op een stuk droog brood zit te bijten. Maar als je het dan zo zwart-op-wit ziet staan, stuit het je toch tegen de borst. Een eergevoel dat gekrenkt wordt als je bedenkt hoeveel werk het is.
Het redigeren was een prettig proces. De veranderingen waren vooral taalkundig. Dagelijks ging het manuscript tussen mij en de redactrice heen en weer. Ik kreeg opmerkingen over wat niet werkte en welke zinnen veranderd moesten worden, zodat ik die in mijn eigen stijl kon aanpassen en terugsturen. Daardoor is het echt mijn boek gebleven.
Zijn er overeenkomsten tussen jou en de personages? Zo ja, welk personage en wat is of zijn de overeenkomsten?
Ik heb nooit de ambitie gehad om een gezinsleven met lieftallige nakomelingen te stichten, dus Alex valt af. En in tegenstelling tot T.’s moordlustige neigingen, word ik al misselijk bij het krijgen van een injectie. Voor Instinct ben ik dus echt in de huid de ander gekropen. En dat kan ik iedereen aanraden want het werkt bevrijdend.
Waarom een thriller schrijven? En is er ook de wens om in een ander genre te schrijven?
Het is vooral de psychologie in thrillers die mij aanspreekt. Hoe denkt de ander en waarom? Daarnaast ben ik gek op analyseren, het vinden van clous. Waarom handelt een karakter op die manier? Wat zijn zijn beweegredenen? Ik vind het helemaal te gek als een verhaal op een onverwachte manier op zijn plaats valt. Boem! Dat zag ik niet aankomen. Daardoor ga je even buiten je eigen kaders denken.
Maar ik sta zeker open voor andere genres. Ik heb niet zoveel met sciencefiction, en het was juist dit genre waartoe een deelnemer in een schrijfgroep me uitdaagde. Na een stellige afwijzing kwam ik daar toch op terug. Moest ik me als schrijver niet in verschillende genres kunnen verplaatsen? Ik ben de uitdaging aangegaan. Maar dan wel door er mijn eigen draai aan te geven. Ik heb het verhaal zo geschreven dat je het op twee manieren kunt interpreteren. Is er sprake van parallel universum of hebben we te maken een psychisch verward persoon? En zo kwam ik toch weer bij de psychologie uit;)
Vond je het niet gewaagd om je boek te lanceren terwijl hier de boekhandels dicht waren?
Zeker. ‘Dat is natuurlijk niet het ideale tijdstip om een boek uit te geven,’ sprak zij eufemistisch;) Niet alleen slecht voor de verkoop, maar ook de romantische aspecten van het schrijverschap vallen weg. Geen signeersessies, geen langverwachte ontmoetingen met lezers. Maar wat moet je? Je leven op pauze zetten en eindeloos wachten tot een situatie precies is zoals jij dat wilt? Dat was natuurlijk geen optie en dus hebben mijn uitgever en ik geroeid met de riemen die we hebben. De digitale wereld is daarbij onze redding.
Wat trekt jou aan in het duistere van de mens en hoe zit het met jouw duistere kant?
De duisternis roept vragen op. Tuurlijk is het prettig toeven in het licht, maar als het niet schuurt, valt er weinig te ontdekken. Ik ga op ontdekkingsreis in de donkere psyche van de mens om antwoorden te vinden.
Ik heb zeker een duistere kant. Vertrouwen in de mensheid heb ik niet, en toch ook weer wel. Terwijl mensen me vaak omschrijven als het zonnetje. Misschien helpt die dualiteit bij het schrijven.
Lees jezelf veel? Wat is jouw favoriete genre? Heb je ook een favoriete auteur?
Ik lees elke dag en mijn favoriete genre is natuurlijk, je raadt het al, de thriller. Ik vind het heerlijk om in een andere wereld te duiken en de beweegredenen of psychologische (on)mogelijkheden van de karakters te volgen. Verhalen zijn tegelijkertijd een mooie spiegel voor je eigen normen en waarden.
Mijn favoriete auteur? Daar waag ik mij niet aan. Ik lees veel en door vergetelheid zul je dan net zien dat ik niet mijn grote favoriet noem. Bovendien ben ik super slecht in het onthouden van namen.
Waar hoop je over vijf jaar te staan?
Als ik groots mag dromen, dan loop ik rond op de set van een boek van mij dat verfilmd wordt om te pas en te onpas met de regisseur tot de meest wilde en creatieve ideeën te komen;)
Ben je al bezig met een volgend boek? Zo ja, kun je een tipje van de sluier oplichten?
Over andere genres gesproken. Ik ben begonnen aan Verstrikt. Verstrikt wordt geen typische thriller. Eerder een kruising tussen een psychologische thriller en een filosofische zoektocht. Met een snufje van het bovennatuurlijke. En, mocht je het je afvragen, dit boek speelt zich wel in Noorwegen af. Op een eiland vlak voor de kust bij Oslo.
Wil jezelf nog iets kwijt aan onze lezers?
