Kun je jezelf omschrijven in vier woorden?
Introvert, gelijkmatig, serieus, onafhankelijk.
In 2014 verscheen Na Melanie en daarna werd het stil. Nu, zes jaar later verschijnt Hej Denemarken. Waarom heeft het zolang geduurd?
Ja, dat is een goede vraag, want eenmaal begonnen met Hej Denemarken, ging het schrijven weer als vanouds en beleefde ik er ook echt plezier aan. Misschien had ik die rustperiode nodig om los te komen van het ‘moeten schrijven’ dat ik mezelf had opgelegd. Ik zat vaak hele dagen achter de computer, en dat deed mijn gezondheid en mijn gewicht geen goed. Sinds tweeënhalf jaar ben ik behoorlijk fanatiek aan het sporten waardoor ik veel lekkerder in mijn vel zit en ik ook gewoon wel weer zin had in een nieuw boek.
Hoe kreeg je inspiratie voor Hej Denemarken en heb je veel research hiervoor gepleegd?
Mijn oorspronkelijke inspiratiebron was een medisch artikel in een tijdschrift. Dat zette mijn fantasie in gang en ik dacht precies te weten waar het boek over zou gaan. Het grappige is alleen dat het al schrijvende een heel ander verhaal is geworden. Van het medische artikel is in de uiteindelijke versie zelfs niets meer terug te vinden. Ik heb voor dit boek vooraf geen specifieke research hoeven doen. Tijdens het schrijven zoek ik dingen op internet op die ik op dat moment nodig heb in het verhaal. .
Is Hej Denemarken een heel ander soort thriller dan jouw voorgaande boeken of zijn er overeenkomsten?
Dat vind ik lastig om over mijn eigen werk te zeggen, maar voor mijn gevoel wijkt het niet erg af. Eva uit mijn eerste boek Alleen Eva vertrok voor een poosje in haar eentje naar Zweden en de hoofdpersonen uit Voor altijd Isa en Na Melanie verhuisden naar een ander deel van het land om daar een nieuw leven te beginnen.
Dit boek komt natuurlijk uit in de Vertrekthrillerreeks en ik heb wel geprobeerd om Denemarken voor de lezer zo goed mogelijk tot leven te laten komen. Dat is wel anders. Bij een thriller die zich in Nederland afspeelt gebruik ik bijvoorbeeld het liefst fictieve plaatsnamen, maar voor dit verhaal heb ik voor een bestaande Deense badplaats gekozen.
Om op voorgaande vraag door te gaan, wat mij in ieder geval opviel is dat Merel een sterke en doortastende vrouw is. Dit zien we ook terugkomen in jouw eerdere boeken. Is dit bewust gedaan of gaat dit gewoon automatisch tijdens de uitwerking van de personages?
Dat gaat eigenlijk vanzelf. Mijn hoofdpersonages hebben een aantal overeenkomsten. Ze zijn of enig kind of hun zus (broers bestaan bij mij geloof ik helemaal niet, ha ha) speelt een zeer beperkte rol in hun leven. Ze hebben geen of maar één vriendin en ook met de ouders is er wel iets waardoor die niet heel erg betrokken (kunnen) zijn. Ze zijn daardoor behoorlijk op zichzelf aangewezen en móeten wel zelf handelen om zichzelf of hun geliefden te redden.
Het verhaal speelt zich grotendeels af in Denemarken. Ben jijzelf weleens in Denemarken geweest? Zo ja, wat is voor jou de aantrekkingskracht van dit land?
In 2018 heb ik mijn vakantie in Denemarken doorgebracht. Ik wilde er al heel lang heen, maar mijn man en zoon trok het niet zo. In 2018 kreeg ik toch mijn zin en wat ik al dacht, klopte: Denemarken is een fijn land. Het wijkt niet heel veel af van Nederland, maar het is er zo veel rustiger en schoner. Ik zou er zeker kunnen wonen.
Wat vond je ervan dat je een thriller voor de Vertrekserie mocht schrijven? De andere Vertrekthrillers zijn allemaal door Marelle Boersma geschreven, was het niet moeilijk om in dezelfde trant te schrijven? Of had je genoeg eigen persoonlijke inbreng?
Ik was vereerd dat Marelle aan mij dacht toen de behoefte aan een tweede auteur voor de serie er was. Het lukt Marelle niet om twee Vertrekthrillers per jaar te schrijven, terwijl de wens om er twee uit te brengen er wel is. Vandaar dat er gezocht werd naar nog een schrijver, en mogelijk sluiten in de toekomst nog meer auteurs van De Crime Compagnie aan bij het concept, iets wat ik zeker zou toejuichen. Marelle heeft natuurlijk de kaders voor de serie neergezet, maar ik had de vrijheid om er verder mijn eigen invulling aan te geven. Dat moet ook wel. Ik kán - en wil - nou eenmaal niet hetzelfde schrijven als Marelle, we hebben ieder onze eigen stijl. Hopelijk vinden de lezers van de serie de afwisseling ook leuk.
Zou je vaker een thriller voor de Vertrekserie willen schrijven?
Ja hoor, dat wil ik best. Het is prettig om een vast uitgangspunt bij een verhaal te hebben waarbinnen je toch je fantasie los kunt laten gaan. Het enige struikelblok dat ik kan bedenken, is dat ik te snel door mijn vakantielanden heen ben. Ik ben niet zo’n reiziger en het is toch wel een must om zelf ergens geweest te zijn. In ieder geval ga ik, als we weer mogen reizen, mijn volgende bestemming met de ogen van een schrijver bekijken.
Lees jezelf graag? Zo ja, wat zijn jouw favoriete genres?
Lezen heeft niet mijn eerste prioriteit. Ik lees wel boeken, altijd thrillers, maar bij een stuk of zes per jaar houdt het meestal wel op.
Kunnen we in de toekomst weer vaker een boek van jou verwachten? Ben je misschien al met iets bezig? Zo ja, kun je dan al een tipje van de sluier oplichten?
Als de samenwerking met Marelle blijft, zal de volgende winterthriller waarschijnlijk weer van mij zijn. Ik heb wel al een idee hierover. Het gaat zich in Oostenrijk of Zwitserland afspelen en er voltrekt zich een drama tijdens een skiwedstrijd…
Heb jezelf nog iets toe te voegen aan dit interview?
Alleen dat ik hoop dat Hej Denemarken bij de lezers in de smaak zal vallen. Een nieuw boek uitbrengen blijft toch altijd spannend!
