Wie is Annemarie Snels? Wil je wat over jezelf vertellen? Hoe was je jeugd en las je zelf veel? 

Ik ben geboren op 8 mei 1971 in het dorp Wouw, in 2004 getrouwd met Koen (1968) en moeder van Joep (2006) en Lieke (2009). Samen met hen woon ik in het West-Brabantse Roosendaal. Mijn jeugd was prima, vrij zorgeloos. Ik ben een nakomertje, mijn twee broers zijn respectievelijk negen en zeven jaar ouder, dus ik kreeg genoeg aandacht 😉. Lezen deed ik in die tijd heel graag. Mijn favorieten: Pluk van de Petteflet, Met een kwartje de wereld rond, De Olijke Tweeling, Alleen op de wereld en Heidi. De verplichte literatuurlijst op de Havo heeft mijn liefde voor lezen tijdelijk bekoeld. Ik ben afgestudeerd aan de Academie voor Journalistiek (Tilburg) in de richting Schrijvende Pers. 

Op dit moment werk ik parttime als schrijvende communicatiemedewerker bij een communicatieadviesbureau. In mijn vrije tijd zing ik bij popkoor Akkoord. Ik omschrijf mezelf als een introvert met een sociaal randje. Ik vind het heerlijk om alleen (zelfstandig) mijn ding te doen. Op zijn tijd organiseer ik een feestje of een BBQ en dan omring ik me met vrienden en familie. Erg gezellig. Sporten is niets voor mij, liever ga ik wandelen of fietsen in de natuur en naar het theater. Ik ben verslaafd aan drop. 

In juni verschijnt jouw debuut, Waterval. Waar gaat het boek over? 

Anouck, een Nederlandse toneelspeelster, kan haar grote liefde Uwe maar niet vergeten. Al jarenlang kan ze aan niemand anders denken. Vastberaden om hem definitief voor zich te winnen vertrekt ze naar Zwitserland, waar ze als au pair voor Uwe en zijn vrouw Tanya gaat werken. Haar rivale zal niet lang een probleem vormen, zo neemt Anouck zich voor. Alles loopt op rolletjes, tot ze slachtoffer wordt van een ontvoering. Is Uwe inderdaad die droomman, of juist een nachtmerrie? Waterval gaat over het volgen van je droom tegen elke prijs en over de vraag of het doel de middelen heiligt. 

Mijn schrijfinspiratie haal ik uit de (ruige) natuur en uit stille momenten om me heen. De natuur leent zich, in mijn hoofd, supergoed voor thrillers. De Biesbosch, een gletsjerspleet of een waterval … ik zie overal lijken liggen of fantastische plekken om iemand gevangen te houden na een ontvoering. Het boek moest zich afspelen in een land waar veel watervallen zijn. Hoewel IJsland wat dat betreft mijn hart heeft gestolen, is mijn keuze toch gevallen op Zwitserland. Het mannelijke hoofdpersonage in Waterval is namelijk geïnspireerd op een Zwitser die ik jaren geleden heb ontmoet en die in positieve en negatieve zin indruk op me heeft gemaakt. De tegenstellingen in zijn karakter maken hem ongrijpbaar en daarmee een perfect boekpersonage. 

In oktober 2017 ben ik begonnen, in maart 2019 was het manuscript klaar om naar uitgeverijen te sturen. Ik heb er dus anderhalf jaar over gedaan waarbij ik gemiddeld één schrijfdag per week heb aangehouden. 

Eén verhaallijn had ik van tevoren uitgedacht, maar die was op zichzelf te mager voor een heel boek. Al schrijvende heb ik twee verhaallijnen en een aantal personages toegevoegd. Dat vind ik het leuke van schrijven, onder je typende vingers ontstaat een wereld die je vooraf niet had bedacht. De rode lijn staat vast, maar daaromheen kun je heel veel kneden. Het slot van het boek is ook niet gebleven zoals in het manuscript. In overleg met de redacteur heb ik de epiloog helemaal geschrapt. Dat was wel even slikken, maar het einde is krachtiger nu.

Wat ik vooral belangrijk vind is dat de lezers de spanning die de personages doormaken kunnen voelen en ervaren. Dat je als lezer het personage smeekt die ene deur niet open te doen omdat het dan niet goed met hem afloopt. Minimaal één personage moet op een niet-alledaagse manier doodgaan. En het mysterie van ‘wie is er verantwoordelijk’ of ‘hoe gaat dit in vredesnaam aflopen?’ moet ook aanwezig zijn. 

Mijn manuscript heb ik tegelijkertijd aan tien uitgevers gestuurd. Drie van hen kwamen al binnen drie weken met een positief bericht. Dat was echt kicken. Kabook Uitgevers vatte meteen de koe bij de horens. Die voortvarendheid gaf me veel vertrouwen, De uitgeefster Lydia en ik hebben elkaar ontmoet en na een prettig gesprek heb ik toen meteen het uitgeefcontract getekend. Het voelde goed. Tot op de dag van vandaag is het heel prettig samenwerken. 

Ja, ik denk dat de vrouwelijke hoofdpersonages allemaal wel wat van mij hebben meegekregen. Anouck is iemand die haar dromen najaagt. Dat heb ik ook. Als ik iets echt graag wil, zet ik me daar 100% voor in. Maar ik heb mijn grenzen, Anouck niet 😊. Tanya is iemand die je maar een keer pijn doet. Heel herkenbaar. 

Dan kijk ik graag Investigation Discovery of series als Homeland, Baantjer, Flikken Maastricht en Poirot. Ook lees ik graag. Carnaval, uitstapjes en vakantievieren met het hele gezin staan natuurlijk ook hoog op mijn lijstje.  

Nathalie Pagie. Ik hou van haar schrijfstijl. En we hebben een beetje hetzelfde levenspad. Eerst journalist, daarna tekstschrijver (bij dezelfde werkgever notabene) en nu auteur. Ze heeft de route sneller afgelegd dan ik, maar het voelt vertrouwd. En verder zou ik het schrijftempo van Agatha Christie en George Simenon willen hebben. Die laatste kon zichzelf in een kamer opsluiten en binnen drie dagen een compleet manuscript schrijven. Ook lees ik graag Annejet van der Zijl, Marelle Boersma, Linda van Rijn, Suzanne Vermeer, Angelique Haak, Jet van Vuuren en sinds kort Sophie Hannah. Inspiratie genoeg dus, maar ik hou het graag bij mijn eigen schrijfstijl. 

Over vijf jaar hoop ik meer tijd vrij te kunnen maken voor het schrijven van boeken. Ik wil dan dat lezers in ieder geval twee (liefst drie) thrillers en een of twee delen van een jeugddetectiveserie van mijn hand in de (online) boekenwinkel kunnen kopen. Ook wil ik dan workshops ‘verhalen schrijven’ geven aan basisschoolkinderen. Verder hoop ik net zo gezond en gezegend te zijn als ik nu ben. Ik prijs me gelukkig met mijn mooie gezin, fijne vriendengroep, hulpvaardige buren, flexibele werkgever en professionele uitgever (inclusief de beste redacteur). Stuk voor stuk ondersteunen ze me bij het najagen van mijn droom. Wat wil een mens nog meer? 

Ik hoop dat iedereen goed door de coronacrisis komt. Lezen is een fantastische manier om de tijd op een leuke manier door te komen. #lezen=tijdvoorjezelf. Natuurlijk vind ik het super als jullie allemaal Waterval lezen, van mijn debuut genieten en niet kunnen wachten op mijn tweede boek. Net als ik 😉 Dan maken jullie mijn droom compleet.