Diane: Wanneer bedacht je om een prequel over WP te schrijven en waarom nu na het verschijnen van drie thrillers waarin zij de hoofdrol speelt?
Martine: Het idee om een prequel te schrijven kwam niet van mijzelf, maar van De Verhalenfabriek en ik ben erg blij dat ze dat bedacht hebben. Het was een heerlijk verhaal om te schrijven, ik wilde al langer de boerderij van haar ouders als decor gebruiken. Tot nu toe was het er niet van gekomen om dat uit te werken, al speelden er wel allerlei ideeën door mijn hoofd. Eigenlijk was ik van plan ooit de draad op te pakken waar ik aan het einde van Zondebok gebleven was, schrijven over een jongere WP was niet in me opgekomen.
Diane: Komen er nog meer thrillers met WP in de hoofdrol? Kun je hier iets meer over vertellen?
Martine: WP komt zeker terug. Het schrijven van de prequel is me zo goed bevallen dat er misschien nog wel een verhaal komt dat zich voor Alibi afspeelt en in ieder geval is er al een idee voor een volgend avontuur voor de oudere WP.
Meer vertellen? Nee, dat kan echt niet 😉
Diane: Welke eigenschappen van WP herken je bij jezelf?
Martine: WP is eigenwijs, sommige mensen zeggen dat ik dat ook ben, zelf denk ik dat ze zich daarin vergissen.
WP kan zich vastbijten in dingen en windt zich op over onrecht, dat herken ik wel.
Diane: Welke ervaring heb je zelf met het strenge geloof en de tradities/gewoontes die mensen soms kunnen hebben?
Martine: Mijn grootvader groeide op in een strenggelovige familie in het Zuid-Hollandse Voorne Putten en in mijn werk heb ik meermaals nauw samengewerkt met mensen uit die omgeving. Met name via die contacten heb ik er veel over geleerd. Naast veel oprechte goedheid en medemenselijkheid tref je in strenggelovige kringen soms ook een dubbele moraal aan, waarbij wat aan de oppervlakte zichtbaar is niet overeenkomt met wat er achter gesloten deuren gebeurt.
Diane: Herken je je meer in de vrije wereld zoals die van Wynona en haar ouders of de meer strenge wereld maar wel met sociale controle en een sociaal netwerk zoals die van Sara? En waarom?
Martine: Het grootste deel van mijn volwassen leven heb ik doorgebracht in de mij dierbare wereld van de psychiatrie, wat ondanks alle regels die daar (terecht) gelden bepaald geen strenge wereld is. Mensen mogen uiteindelijk zijn wie ze willen zijn, iets wordt pas een stoornis als het lijden veroorzaakt.
Diane: Stel, je zit in een strandtent met een beroemde auteur die je erg bewondert en waar je alle boeken van gelezen hebt, wie zou dat zijn en wat zou hij of zij drinken tijdens jullie gesprek?
Martine: Mijn favoriete auteur is Anne Tyler, die prachtige boeken schrijft over heel gewone mensen, die meestal in Baltimore in de Verenigde Staten wonen. Ik denk dat we een kop thee zouden drinken.
Diane: Waar zou het gesprek over gaan?
Martine: Ik zou haar vragen wat schrijven voor haar betekent, en hoe het bij haar werkt, waar en wanneer ze schrijft en hoe ze met een verhaal begint.
Diane: Waar leer je als auteur het meeste van? Ik bedoel met betrekking tot schrijven van een of meerdere boeken. Van andere auteurs, proeflezers of recensenten?
Martine: Mijn favoriete proeflezer is mijn partner, Jeroen Thijssen, zelf ook schrijver en schrijfdocent. Hij combineert enthousiasme voor wat ik aan het doen ben met een scherp oog voor kleine en grote foutjes en moedigt me aan tot schrappen. Heel nuttig, want ik neig naar te veel uitleggen. Dat hoor ik overigens ook van mijn inmiddels volwassen kinderen.
Diane: In het verhaal komen de gevolgen van pesten heel mooi aan de orde, over welke maatschappelijke problemen zou je nog meer willen schrijven?
Martine: Van tevoren bedenk ik nooit dat ik over een bepaald thema wil schrijven, wel wil ik graag dat er iets meer in het boek zit dan alleen een spannend verhaal. De levensvragen en worstelingen die ik in mijn werk in de psychiatrie tegenkom, belanden vaak in mijn manuscripten. Ik hoop ook dat het soms lukt om via mijn verhalen iets meer begrip te kweken voor mensen die worstelen met psychische problemen.
