Wat een lastige vraag om mee te beginnen! Ik denk dat deze het beste bij me passen: creatief, loyaal, gedreven, doortastend, lief.

In 2018 begon ik met mijn eerste serieuze manuscript. Het was heel bijzonder om dat af te ronden, maar er moest nog veel te veel aan gebeuren en toen kwam het idee voor Lucy om de hoek kijken. Ik ben daar aan begonnen, maar er klopte iets niet helemaal. Daarom heb ik het even laten liggen en ben ik in 2021 verder gegaan. Het bleek dat het veel logischer was om het hoofdpersonage een vrouw te laten zijn! Toen vielen de puzzelstukjes in elkaar en heb ik Lucy afgeschreven.

Door de Uitgeversdag van Marelle Boersma ben ik na het afronden van Lucy bij De Verhalenfabriek terechtgekomen. Daar is Lucy in oktober 2022 verschenen, wat een avontuur! En nu is het tijd voor Hoog, mijn nieuwe spannende novelle.

Vroeger was niets me te gek. Bungeejumpen, attracties, pretparken, ik heb het allemaal gezien. Maar sinds een paar jaar heb ik hoogte- en dieptevrees, dus je zult me niet snel in een reuzenrad of booster vinden. Wellicht dat ik daardoor ook goed kon omschrijven hoe het zou kunnen voelen als je in die akelige situatie belandt.

Nee, dat niet, maar wel ben ik eens gaan abseilen van de Euromast. Dat was te gek! Maar als ik dat nu nog eens zou moeten doen, zou ik passen.

Hoog is eigenlijk heel geleidelijk aan ontstaan. Ik had in eerste instantie het idee van twee vriendinnen die in een hoge attractie vast kwamen te zitten. Om daar nog een extra dimensie aan te geven, kwam het feest in de Euromast erbij. Dat gaat heel organisch en ik weet eerlijk gezegd niet eens meer hoe ik daar op kwam. Wel weet ik nog dat ik de twee hoge locaties heel gaaf bij elkaar vond passen en daar heb ik op vooruit geborduurd. Ook vind ik het altijd heel leuk om de actualiteit mee te nemen in een boek. Dingen in het nieuws, of die spelen in de samenleving. Heerlijk om daar research voor te doen!

Jarenlang ben ik fotograaf geweest. Ik legde allerlei mooie momenten van mijn klanten vast. Daarna ben ik foto’s voor andere fotografen gaan bewerken. Bij fotografie ben je zo met beeld bezig, dat je weet hoe zo’n beeld mooi, emotioneel, verrassend, of sprankelend kan zijn. Een vriendin van me zei, nadat ze Lucy had gelezen: ‘Jij hebt jouw fotografietalent gebruikt om te omschrijven wat er in je verhaal gebeurt.’ Ik denk dat daar mijn kracht ligt.

Ik had nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik ben nu bezig met een feelgood verhaal! Het staat nog in de kinderschoenen, maar het is verrassend leuk om te schrijven. 

Nee, nog niet. Dat zou uiteraard heel erg leuk zijn!

Haha, ik ga er niet van uit dat dat gaat gebeuren. Daarbij heb ik ook geen ambitie om kinderverhalen te gaan schrijven. Laat mij maar lekker spannende verhalen bedenken (en goed, een feelgood), en dan ben ik een gelukkig mens!

Dank je wel Diane voor dit leuke interview!