Hoi Ellen, Allereerst mijn complimenten: wat een gave thriller heb je geschreven! Ik heb je boek verslonden en nu ben ik heel benieuwd naar je boeken en naar de schrijfster zelf. Hoe kun je je het beste voorstellen aan de lezers die je nog niet kennen?
Wauw dank je wel! Dat is goed om te horen en ik ben blij dat een collega auteur zo enthousiast is. Dat zegt wel wat, denk ik dan 😊
Ik ben Ellen Lina, 37 jaar en moeder van 2 jongens; Lewis en Miles. Ik ben getrouwd met Jeroen, die normaal gesproken piloot is, maar nu helaas even niet. Stomme corona … Wij wonen in Huissen, een mooi klein stadje naast Arnhem. Ik werk als leerkracht in het voortgezet speciaal onderwijs, cluster 4 met LVB leerlingen. Dat zijn licht verstandelijk beperkte leerlingen met ernstige leer- en gedragsproblemen. Zeer uitdagend dus, haha! Het schrijven is daarnaast echt ontspanning voor mij. Heerlijk om me even in een andere wereld te begeven.
Je hebt al meerdere boeken geschreven. Welke titel zou je aanraden als de beste kennismaking met je werk?
Ik heb vanaf mijn tweede boek mijn hoofdpersonages laten terugkomen in het opvolgende boek. Als kleine sneakpeak; hoe is het met de personages uit het vorige boek? Het zou daarom leuk zijn als lezers beginnen met Ooit zal ik je weer zien. Daarna volgen Sky, Crash, Koningslaan en Gefaald en Semper Fi is de laatste. Het zijn wel boeken in verschillende genres. Ik heb toen ik jong was Vasthouden! geschreven, dat was mijn eerste boek en die tel ik eigenlijk nooit mee, aangezien mijn stijl daarna zo is veranderd. Vasthouden! is een echte chicklit en daar ben ik vanaf gestapt. Ooit zal ik je weer zien en Sky zijn romans. Crash en Koningslaan zijn spannende romans. Gefaald en Semper Fi zijn thrillers. Vanaf Gefaald lukte het me alleen niet meer om personages te laten terugkomen. Ik kreeg ze er niet meer ingeschreven, jammer genoeg… Dus, antwoord op je vraag: afhankelijk van genre-voorkeur, maar als dat niet uitmaakt dan is Ooit zal ik je weer zien leuk om mee te beginnen.
Ik ben altijd heel benieuwd hoe een boek tot stand is gekomen. Hoe kwam je op het idee van Semper Fi? Weet je nog het moment waarop alles op zijn plekje viel?
Semper Fi zou eigenlijk in eerste instantie gaan om een vrouw die na een traumatische ervaring in haar studententijd (dat blijft wel in Semper Fi) wraak gaat nemen. Toen ik begon met schrijven veranderde dat idee. Ik leerde hoofdpersonage Helena kennen en kwam erachter dat zij geen type is voor wraak. Het idee begon te verschuiven. Helena is een schrijfster, waarom zet zij haar ervaringen niet om in een boek? En wat als dat boek nou niet gewaardeerd gaat worden door bepaalde mensen uit haar verleden? Dat werd de kern van Semper Fi en toen viel alles op z’n plekje, zoals jij dat zo leuk zegt.
Semper Fi is een knaller van een titel, vind ik. Wat was er eerst: de titel of het verhaal?
Thanks! Nee, het verhaal was er eerst! Ik had meerdere titels in gedachten, maar Semper Fi was de sterkste. Ik hoopte wel (en nog steeds) dat mensen het juist uitspreken. Het is een Latijnse uitdrukking en het betekent ‘immer trouw’ - zoals ook wordt aangegeven in het boek. Ik heb de Engelse afkorting gebruikt, je spreekt het uit als Semper Fai, en niet als Semper Fie.
Een deel van het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Ken je de stad goed? Ben je er tijdens het schrijven geweest om de omgeving te bekijken?
Ik ken Amsterdam redelijk. Ik wist dat ik Helena en Kim daar naartoe wilde sturen als jonge meiden. Amsterdam is het Walhalla voor jongeren uit de provincie. Ik ben tijdens het schrijven niet gaan kijken, ik heb heel veel gebruik gemaakt van Google Earth en bewandelde virtueel de grachten. Het idee om een pand aan de gracht te gebruiken (de Oudezijds Voorburgwal, waar de jongens van dispuut Semper Fi wonen) ontstond overigens wel tijdens een rondvaarttour in de herfstvakantie vorig jaar. Ik kan me alleen niet herinneren of we echt door de gracht aan de Oudezijds Voorburgwal zijn gevaren…
Leuk weetje! Ik moet zeggen dat ik alle plekken heel levendig voor me zag tijdens het lezen, dat heb je heel knap gedaan. Semper Fi is een nogal dubieuze studentenvereniging. Wat heb je zelf gestudeerd? Wat voor herinneringen heb je aan jouw studentenleven?
True. Heel dubieus. Ik heb zelf meerdere studies geprobeerd tot ik uiteindelijk (volgens mij een beetje ten einde raad) begon aan de pabo.
Ik wilde altijd bij de politie dus ben ik daar gestart met de testen. Helaas viel ik op het einde af want ik was ‘te assertief’… Ben ik overigens nog steeds. Toen begon ik met Facilitair Management in Wageningen met een vriendin. We haakten al af na 3 weken. Was geen goede keuze. Ik besloot naar Noordwijk te vertrekken. Daar werkte ik bij Grand Hotel Huis Ter Duin en ging ik naar Hogeschool InHolland in Diemen om deeltijd Communicatie te studeren. Een strak plan, maar iets te veel voor een 18-jarige met heimwee. Na een half jaar hield ik het voor gezien en vertrok ik weer naar Huissen. Mijn tijd bij Huis Ter Duin heeft trouwens voor voldoende inspiratie gezorgd voor het schrijven van een serie onder pseudoniem … Wie daar meer over wil weten stuurt me maar een PM, haha!
Eindstand: ik ging dus de pabo doen. Zo ongeveer dan, ik bleek een goede student maar niet zo gemotiveerd. Gelukkig (of helaas) stond er een studentencafé midden op de campus en daar heb ik erg veel gezeten. Dat was mijn studie.
Eigenlijk is het je gelukt om je interesse voor het politiewerk te benutten: je bent tenslotte thrillerschrijfster geworden. En over die serie onder pseudoniem heb je mij in elk geval heel nieuwsgierig gemaakt! Waarom heb je die boeken onder pseudoniem geschreven?
Ja en gelukkig heb ik een zwager bij de politie. Hij heeft me goed geholpen met Semper Fi en hielp met bepaalde plotlijntjes. En de serie onder pseudoniem, die schrijf ik onder pseudoniem vanwege mijn werk in het onderwijs. Zegt genoeg, denk ik 😉
Semper Fi zit structureel goed in elkaar: het heden en het verleden wisselen zich af. Was het makkelijk om te schrijven? Had je alle hoofdstukken van tevoren gepland?
Nee! Eerst schreef ik alle hoofdstukken in de verleden tijd en daarna schreef ik de hoofdstukken in het ‘nu’. Dat bleek een heel vlotte methode want ik schreef Semper Fi in een krappe 5 maanden. Ik gebruik de heden-verleden methode vaker. Ook in Crash en Sky heb ik dat toegepast. Ik vind zelf altijd dat je de hoofdpersonages dan beter leert kennen en niet onbelangrijk; je gaat begrijpen waarom ze zijn zoals ze zijn of waarom ze bepaalde keuzes hebben gemaakt. Vaak is het fijn voor de verdieping in een verhaal.
Mee eens. Maar hoe leer je je personage kennen? Onthullen ze je hun persoonlijkheid tijdens het schrijven of heb je vragenlijsten over je personages om in te vullen? Dat zie ik vaak als tip in schrijfboeken. Heb je eigenlijk veel schrijfboeken gelezen?
Nooit! Ik wist eigenlijk niet eens dat die bestonden. Ik maak geen vragenlijstjes en denk er eigenlijk van tevoren niet zo heel erg over na. Een personage vormt zich tijdens het schrijven. Ik weet meestal wel van tevoren wat voor type een personage is. Is hij of zij heel extravert of juist niet, bedachtzaam of wat assertiever, direct of niet, verlegen, druk, rustig, lief, agressief etc. Het zijn wel eigenschappen waar ik over nadenk. Maar juist omdat zo’n personage echt gaat leven heb ik geen lijstjes nodig. Zo’n persoon wordt dan heel echt voor me, hij of zij is als een goede bekende in mijn hoofd. Beetje creepy klinkt dat, maar daardoor kan ik op een gegeven moment denken: nee, dit zou hij of zij niet zeggen. Dit klopt niet. En dan haal ik de geschreven tekst (vaak de dialoog) weer weg en verander ik het.
Je hebt alle personages goed neergezet: als lezer zie je ze gewoon voor je, zelfs als ze maar een kleine rol in het verhaal hebben gespeeld. Welk personage was het leukst om te schrijven, misschien wel je favoriet?
Mijn uitdaging was James. Ik kan er niet te veel over uitweiden zonder te spoileren, maar ik wilde hem integer neerzetten, terwijl hij heel wat op zijn kerfstok heeft. De lezer weet uiteindelijk – denk ik – wel redelijk wat sympathie voor hem op te brengen. Dat was moeilijk, maar door de verdieping niet onmogelijk. Hoop ik…
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het personage James heel interessant vond, het leukste misschien wel. Best een bijzondere naam voor een Nederlands boek trouwens. Hoe kwam je erbij?
Ah! Daar hebben we hem weer. Onze James. Ja, hij is een interessant personage. Ik heb hem James genoemd omdat ik hou van internationale namen. Ik gebruik ook vaak Hollandse namen, maar … tsja. Ik vond hem gewoon een echte James!
De manier waarop de mannen en jongens in je boek praten is heel natuurlijk. Hoe is het je gelukt om ze zo goed neer te zetten als vrouw zijnde?
Ehm… Ja. Goeie vraag. Ik heb altijd veel lesgegeven aan jongens van die leeftijd. Wellicht daardoor. Ik kan het anders ook niet verklaren!
Er zijn best heftige scènes in Semper Fi. Heeft het je veel moeite gekost om die te schrijven?
Ja uiteraard, maar het is niet zo dat het in mijn hoofd blijft rondspoken als ik het opgeschreven heb. Het is natuurlijk wel ingewikkeld om het te omschrijven. Wat voelt de hoofdpersoon, wat ziet ze, wat doet ze? Vooral omdat ik schrijf vanuit de ik-persoon. Ik was met die scenes wel langer bezig dan met andere scenes. Je wil het toch integer op papier zetten, aangezien het iets is waar veel vrouwen mee rondlopen.
Je zei dat je al in meerdere genres hebt geschreven. Zijn er nog genres die je wilt uitproberen?
Nee! Ik heb – behalve jeugdboeken – alle genres wel geprobeerd waar ik in kán en wíl schrijven. Horror, fantasy en Sci-Fi is aan mij niet besteed. Ik heb met de klas van mijn oudste zoon (toen groep 4) een kinder/prentenboek geschreven en verder onder mijn eigen naam romans, spannende romans en thrillers. Ik schreef de serie natuurlijk niet voor niets onder pseudoniem, dus daar ga ik verder niets over loslaten 😉 Het is wel weer een ander genre.
Wat is je sterke kant als schrijver en wat zou je willen verbeteren?
Ik denk dat mijn sterke kant is; het overbrengen van emoties en karakters neerzetten. Ik blijf altijd kritisch dus er zijn vast honderd verbeterpunten. Mijn zus is nu hier en ze zegt dat ik heel dramatisch kan schrijven. HAHAHA Dat klopt wel, ik hou erg van drama. Misschien kan dat soms wat minder.
In deze tijd kan ik er haast niet omheen: heeft de ellende om ons heen je stemming en je creativiteit beïnvloed?
Nee, het heeft me wel extra schrijftijd gegeven omdat we natuurlijk een periode niet naar school mochten voor de zomervakantie. Verder probeer ik me tijdens het schrijven echt in een andere wereld te verplaatsen, dus ik laat me niet of nauwelijks beïnvloeden door wat er om me heen gebeurt.
Dat herken ik, als schrijver kunnen wij ons afsluiten van alles om ons heen. Ben je al bezig met een nieuw boek, want dan zet ik het alvast op mijn lijst!
Jazeker! 2 zelfs! Stay tuned…
Doe ik zeker! Dank je wel voor je antwoorden, Ellen
