1. Je naam klinkt Nederlands. Heb je Nederlandse "roots"?
Tess: Ik ben getrouwd met een Nederlander. Toen we nog aan het daten waren, vertelde hij me dat "Nederlandse mannen de beste echtgenoten zijn" en ik geloofde hem. We zijn nu 33 jaar getrouwd, dus dat betekent dat het heeft gewerkt! Ik ben zelf een Chinese Amerikaanse, geboren in Californie. En hoewel ik een paar simpele Nederlandse zinnen versta, spreek ik geen Nederlands. Mijn man (net als veel andere Nederlandse mannen) spreekt perfect Engels, dus ik heb nooit echt de behoefte gehad om Nederlands te leren.
2. Kan je de Nederlandse G uitspreken? ;-)
Tess: Ja! Zeker! Maar hier in de Verenigde Staten is het moeilijk voor de meeste Amerikanen om de keelklank van de Nederlandse G uit te spreken. Dus ik zeg tegen de meeste mensen hier dat ze mijn naam met een "harde G" moeten uitspreken.
3. Je boeken gaan over heel verschillende onderwerpen. Van "de ruimte" tot "medische studenten in de 18de eeuw" tot "archeologie". Hoe kies je je onderwerpen?
Tess: Ik schrijf over onderwerpen die mij interesseren. Ikzelf ben geinteresseerd in de ruimte (Alarmfase rood), in de geschiedenis van medicijnen (Koud hart) en in archeologie (Het aandenken). Wat mijn nieuwsgierigheid prikkelt is een goed onderwerp voor een boek. Ik denk dat een van de belangrijkste kwaliteiten van een schrijver nieuwsgierigheid is. Als we niet zo geinteresseerd waren in bijzondere onderwerpen, hoe saai zou het leven dan zijn?! Dus wanneer ik geinteresseerd raak in iets - zeg Egyptische mummies - dan wil ik het onderwerp onderzoeken. En er een boek over schrijven is een mooie manier om er meer over te leren.
4. Het aandenken gaat over archeologie. Heb je dit onderwerp gekozen omdat je zelf al in archeologie geinteresseerd bent, of moest je nog veel research doen?
Tess: Toen ik studeerde bij de Stanford Universiteit, studeerde ik af in antropologie. Mijn interesse in de cultuur van de oudheden bestaat al heel lang. Vooral Egyptologie fascineerde me, en ben een keer of drie naar Egypte geweest. Is er iemand die niet geinteresseerd is het oude Egypte? Ik wilde al heel lang een boek schrijven over Egyptische mummies, maar het duurde jaren voor ik een goed plot verzon. Dat verhaal werd uiteindelijk Het aandenken. De research vond ik erg leuk om te doen. Ik werd uitgenodigd om een CT scan van een mummie te bezoeken. De eerste scene van het boek, waarin de mummie in het CT apparaat gaat en het lichaam verschijnt op het scherm, heb ik ook echt gezien.
5. Je was arts, maar hebt ervoor gekozen om fulltime te gaan schrijven. Was dit een moeilijke keuze om te maken?
Tess: Mijn beslissing om de medische wereld te verlaten was vooral een persoonlijke keuze, en het had alles met het moederschap te maken. Ik had twee jonge zoons, en ik vond het echt heel moeilijk om de medische wereld te combineren met het moederschap. Mijn man is ook een dokter en onze schema's waren zo volgeboekt dat ik het gevoel had dat ik niet genoeg tijd aan mijn kinderen besteedde. Dus ik heb de medische wereld in principe voor mijn zoons verlaten. Toen heb ik mijn eerste boek geschreven en dat werd al snel gepubliceerd. Daarna vond ik het vooral geweldig dat ik een carriere kon hebben terwijl ik ook thuis met mijn kinderen was.
6. Mijn moeder, die anatomie-lerares is, is ook een echte fan van je. Alles wat je schrijft over het menselijk lichaam klopt. Sommige andere schrijvers maken veel fouten. Heb je veel fans in het medische circuit?
Tess: Ik weet dat veel verpleegkundigen en studenten medicijnen mijn boeken lezen. Maar ik maak soms ook fouten hoor, en zij laten het mij dan snel weten! Het grootste deel van de mensen die een medisch beroep uitoefenen snapt welke uitdagingen daar liggen, en ik kan er realistisch over schrijven. Het stoort mij ook als in een boek de medische details niet kloppen. Dat verpest het boek voor me, dus ik ben blij dat ik de medische details goed kan beschrijven, meestal dan...
7. Kan je ons alvast iets vertellen over je volgende boek?
Tess: Het is weer een Jane en Maura boek. In de Verenigde Staten is de titel Ice Cold. Maura reist naar Wyoming (een staat in het westen van Amerika) voor een medische conferentie en strandt tijdens een sneeuwstorm in een mysterieus dorpje waar alle bewoners verdwenen zijn. Zijn ze vermoord? Waar is iedereen? Jane moet er naar toe om haar verdwenen vriendin te vinden. Eindelijk komen mijn lezers te weten wat er gebeurt tussen Maura en haar minnaar, vader Daniel Brophy.
En nog een nieuwtje: ze zijn net klaar met het filmen van een TV-pilotaflevering over Jane Rizzoli en Maura Isles. In februari weten we of de pilot wordt vervolgd door een serie. Ik hoop zeker dat deze serie ook in Nederland op TV komt! Natasja en Annette
Bezoekersreacties:
|