Wat is de aanleiding voor deze losstaande thriller geweest?
In onschuld bestaat eigenlijk al een lange tijd. Ik schreef eerder over Yara dan over Sanne en Luca. Ik had het verhaal wel rond en zelfs gebundeld, maar het was niet goed genoeg. Er moesten wijzigingen komen en karakters en gebeurtenissen bij. Omdat uiteindelijk al mijn aandacht uitging naar de VT-reeks en Jeremy Jago, bleef Yara een lange tijd wachten. Toen ik Jeremy Jago had afgerond en er een pauze was tussen de VT-delen, wilde ik dolgraag met In onschuld verder. Eenmaal tevreden, stuurde ik het manuscript naar uitgeverij LetterRijn en die waren, tot mijn grote blijdschap, heel enthousiast.
Hoe ben je op het idee van de plot gekomen?
Op een verjaardag van een vriendin vertelde haar moeder een echt heel bizar waargebeurd verhaal. Ze zat zo smakelijk te vertellen dat ik aan haar lippen hing. Zo vergezocht dat ik dacht: dit kan niet waar zijn! Toch was het dat wel. Yara werd bont en blauw wakker in haar eigen achtertuin en was vier dagen kwijt, de vrouw uit het verhaal was niet alleen ouder, zij verdween tijdens het uitlaten van haar hond! Ze was met vriendinnen uit eten geweest en dronken bij haar thuis koffie. Tussendoor even de hond uitlaten, maar ze kwam niet meer terug. Paniek, grote zoektocht. De hond werd langs de snelweg teruggevonden, de vrouw uren later in haar tuin. Ze is er nooit achtergekomen wat er was gebeurd, ze had een black-out. Dat blijft een mysterie. In het geval van Yara wilde ik het plaatje wel graag compleet maken.
Hoe ziet je schrijfproces eruit? Hoe wordt een idee uit je hoofd vertaald naar een boek?
Jaren geleden schreef ik doodleuk midden in de nacht omdat ik dan stilte om me heen had en elke gedachte los kon laten. Dat is geen doen als je een gezin hebt en op tijd op moet staan. Dus nu schrijf ik overdag, net zo rustig trouwens. Koffie erbij en alles wat in mijn hoofd zit laat ik via mijn vingers los op het toetsenbord. Ik denk en schrijf tegelijk, soms ben ik in gedachten al veel verder dan het gedeelte waaraan ik werk. Dan open ik een nieuw bestand, schrijf een hoofdstuk of wat ik kwijt moet en ga vervolgens weer terug naar waar ik was gebleven.
Hoelang ben je met In onschuld bezig geweest?
Met tussenpozen van jaren! Ik begon ergens in 2007 en het boek verscheen in 2017.
Welk personage is jouw favoriet en waarom?
Eva, de vriendin van Yara, is een persoon die iedereen als vriendin zou willen hebben. Een heel goed hart, beetje naïef soms, maar een schatje. Toch is Yara degene die het meest onder mijn huid is gekropen, na al die tijd van schrijven is het alsof ik haar in het ware leven ken en ik haar wel even kan appen of bellen.
Ben jezelf al eens onder hypnose geweest, of heb je een sessie meegemaakt?
Nee, nog nooit. Maar ik zou het graag eens ervaren.
Hoe heb je je research gedaan?
Ik vond informatie op diverse websites. Neem de reden waarom je een hypnotherapeut bezoekt. Ik schrijf ook uit oogpunt van Kyle en wilde ervaringen van cliënten beschrijven. Ook heb ik bepaalde passages aan een hypnotherapeut laten lezen. Ik schreef op gevoel, maar wist niet of een en ander werkelijkheid was. Of sessies gaan zoals ik ze beschrijf.
Dit jaar komt het vierde deel van de VT-serie uit. Ben je van plan om naast deze serie vaker stand-alones te schrijven? Of zit er misschien al wat in de pen?
Op dit moment werk ik samen met J Sharpe aan een thriller. Daarnaast aan deel 5 van de reeks. Het ontbreekt me aan tijd om nu nog een standalone te schrijven. Ik heb wel wat beginnetjes hoor, veilig in een mapje. Voor ooit. Ik kijk in ieder geval uit naar november, de maand dat Verminkte toekomst verschijnt.
Wat lees je zelf graag? Heb je een favoriete auteur?
The Green Mile en 22-11-1963 van Stephen King. De reizigerreeks van Diana Gabaldon, de thrillers van Harlan Coben, Michael Robotham en Tess Gerritsen, om maar wat te noemen. Ik bewonder veel auteurs en heb dus niet echt een favoriet. Ik heb wel heel veel respect voor Diana Gabaldon die dikke pillen schrijft en zo’n 3 jaar over een deel doet. Veel moet waarheidsgetrouw zijn, ze vliegt de hele wereld rond, dus over research gesproken!
Waar zie jij jezelf over vijf jaar?
Eens denken. Dan ben ik 50 (hoeiii) zijn er acht delen van de VT-reeks, een thriller van Sharpe & Skaye en twee standalone erbij (zei ze heel enthousiast) Ik zal vast nog steeds rode krullen hebben omdat ik dat rode leuk blijf vinden en me er prettig bij voel. Nog steeds gelukkig getrouwd met mijn allergrootste vriend – over vijf jaar zal dat 28 jaar zijn – en of tegen die tijd mijn zoon en dochter nog thuiswonen? Dat durf ik niet te zeggen. Mijn familie, vrienden en katten Toby en Bobby zijn nog gezond en gelukkig om me heen, alleen vijf jaartjes ouder. Nog steeds zullen mijn familie en vrienden op elke boekpresentatie komen en dat, net als ik, nog even spannend vinden.
Bedankt voor de leuke vragen, meiden! Groetjes en liefs, Melissa
