Mijn naam is Natasza, ik ben moeder van twee jongens, al 30 jaar getrouwd, ben dol op schrijven, vioolspelen. Ik vind het belangrijk hoe andere mensen zich voelen en probeer er voor hen te zijn als ze me nodig hebben. Maar ben ook ongrijpbaar en vind het vervelend als mensen me gaan claimen. 

Dit levert het verrassende antwoord op: Ik ben begonnen met schrijven toen ik nog niet kon schrijven. Ik ben geen schrijver maar een verhalenverteller. Voordat ik kon schrijven, vertelde ik verhalen. Ik nam een boek en deed alsof ik al kon lezen maar verzon zelf een heel verhaal. Ik ben dus een verhalenverteller die heeft leren schrijven. De taal is mijn instrument. De verhalen zitten in mijn hoofd en als ik niet meer zou kunnen schrijven, zou ik nog steeds verhalen vertellen. 

Waarom heb je ervoor gekozen om een spin off van Moordvrienden te schrijven?  

Ik kreeg veel vragen over hoe het verder ging met Milo. Dat was de reden dat ik besloot een spin off te schrijven. Geen vervolg want het moest een zelfstandig te lezen verhaal zijn. 

Direct komt daar het stellige antwoord: voor jongeren. Jongeren zijn een totaal andere soort lezers. Voorbeeld als volwassenen iets niet begrijpen, is het een slecht boek. Als jongeren iets niet begrijpen, krijg ik een mail met een vraag om uitleg. Jongeren zeggen dan: het is een goed boek maar ik begrijp iets niet. Jongeren zijn bloedeerlijk en denken echt na over een verhaal. 

Ja, ik ben gegroeid in mijn schrijven. Haha, ik ben net een Pokémon die evolueert. 

Daar hoeft Natasza niet over na te denken. Stephen King en Roald Dahl. Ik las als kind veel boeken geschreven door Roald Dahl. Ik vind het gaaf als aan het einde van het verhaal een verrassend element zit. Dat doe ik zelf ook. 

Ik ben benaderd door een regisseur. Hij had net een musical afgerond en was op zoek naar een ander verhaal. Via via is hij bij mij gekomen. Het was ontzettend gaaf om mijn verhaal tot leven te zien komen. Wel heb ik me bemoeid met het schrijven van het script en zo vinger aan de pols gehouden. We zijn een jaar bezig geweest en de cast een half jaar. Zij hebben een half jaar lang iedere week gerepeteerd. De jongeren zijn echt geweldig en ze kunnen zo goed zingen. Heel gaaf! De bedoeling is dat de musical het land in gaat. 

Ja inderdaad, ik schrijf, bezoek scholen, doe aan projecten. Dat doe ik overigens wel heel selectief. Ik schrijf ook familieverhalen van personen. Ik ben onderzoeksjournalist en vind het leuk om in een familiegeschiedenis te duiken en doe ik nog wat andere schrijfgerelateerde projecten. Verder speel ik viool.  

Ja, soms treed ik op. Toevallig in juni weer. Maar mijn viool ligt nu bij de vioolbouwer omdat hij stuk is. Daar ben ik echt ziek van. Ik heb nu een vervangend viool maar dit klinkt toch anders. Weet je, als ik moest kiezen tussen nooit meer schrijven of nooit meer viool spelen, dan geef ik het schrijven op. Zo belangrijk is de viool voor me. Tot mijn eenendertigste heb ik in mijn hoofd geschreven. Ik blijf altijd een verhalenverteller, of ik nu wel of niet publiceer. Maar ik moet er niet aan denken om niet meer te kunnen of mogen spelen. 

Ik heb ooit, inmiddels alweer zo’n 33 jaar geleden, een vooropleiding gedaan aan het conservatorium. Ik speel naast de viool bijvoorbeeld dwarsfluit en ook nog een beetje gitaar.. Ik zeg niet dat ik schrijven minder belangrijk vind, want dat is het absoluut niet. Ik vind publiceren minder belangrijk. Ik kan altijd de verhalen vertellen die in mijn hoofd zitten, of zelfs niet vertellen, maar ik kan geen viool spelen in mijn hoofd. 

Alweer een verrassend antwoord: Een orka omdat het een intelligent en prachtig dier is. Ze bewegen zich vrij door de oceanen, ze hebben niet echt een natuurlijke vijand, behalve de mens dan. Dit dier is kwetsbaar en als er geen mensen zouden zijn, zouden ze nergens last van hebben. 

Wat doen recensies met je? 

Ik mag me een gelukkig mens prijzen dat ik weinig slechte recensies krijg. Wat betreft goede recensies, die doen me nu meer dan vroeger. Ze geven me het gevoel dat ik blijkbaar iets goeds gedaan heb en blijkbaar toch wel iets kan. ;-) Ik word niet gekwetst door slechte recensie. Meestal doet het me pas wat als het rechtvaardig en goed onderbouwd is.

Joh, dit is een moeilijke vraag. Eerlijk gezegd zou ik met niemand willen ruilen. Ik zou wel willen ruilen met iemand die een totaal ander leven heeft. Er valt een stilte. Ze denkt na. Tja, als ik toch iemand moet kiezen dan zou dat Nemaja Radulovic zijn. Een zeer getalenteerde violist. Misschien op de dag dat hij in het concertgebouw moet spelen. ;-) 

Ik wil heel graag meer werken met jongeren. Daar wil ik iets mee gaan doen. Heb ik verder nog een droom? Ja, dat mijn kinderen goed terecht komen. 

Ik zou wel een prijs willen winnen met een boek dat echt iets betekent. Ik ben heel dankbaar dat ik al zoveel boeken heb geschreven en bijvoorbeeld de Jonge Jury Debuutprijs heb gewonnen. In een paar jaar ben ik bekend geworden, daar ben ik ook dankbaar voor. Ik vind dat toch iets heel bijzonders. Nee, eigenlijk heb ik geen dringende droom. O, misschien is het wel leuk als een boek van me wordt verfilmd. Dat zou dan leuk zijn als de verfilming van Moordvrienden zou zijn. 

Het is leuk als iemand anders zijn of haar debuut heeft uitgebracht. Het is hard werken.  

Ja, momenteel ben ik bezig met twee boeken: een roman en een Young Adult. 

Ik lees zelf heel veel, verschillende genres. Bijvoorbeeld ook non-fictie. Momenteel lees ik bijvoorbeeld over Het ontstaan van het gen. Verder ligt een herlezing van Ik Jan Cremer op mijn nachtkastje naast een boek van Stephen King, The eye of the dragon. Ik hou van verschillende auteurs zoals Stephen King, Dean Koontz, James Jones, etc. 

Ja, ik ben ontzettend dankbaar en blij dat mijn boeken worden gelezen. En heel fijn dat mijn boek in de spotlight staat. Ik ben heel dankbaar voor mijn lezers en vooral omdat ze de moeite nemen om mijn boeken te lezen en te begrijpen. Dat geldt dus zeker ook voor de lezers en volgers van Vrouwenthrillers. Uiteindelijk is alles wat van mij gepubliceerd wordt voor mijn lezers bestemd. 

Het was een super leuk, ontspannen en openhartig gesprek en daarvoor wil ik Natasza heel erg bedanken.