Foto Nadine ©Willemijn Wahl
Wie is Nadine? Vertel eens iets over jezelf, je hobby’s en waarom je bent gaan schrijven.
Ik ben dertig jaar en ik woon samen met mijn vriendin en onze huisdieren in een dorpje in de kop van Noord-Holland. Ik ben gedreven, optimistisch, dol op dieren en witte chocolade (in die volgorde), en ik ben het liefst buiten, in de natuur, met mijn hond. Als klein meisje was ik dol op het lezen, schrijven en bekijken van verhalen. Daar is niets aan veranderd. Ik ben gaan schrijven omdat ik dat het leukste vind wat er is.
Je hebt twee keer in de finale van schrijfwedstrijden gestaan maar helaas toen niet gewonnen. Nu ligt je tweede YA in de winkels en won je met je eerste YA (Één waarheid) zelfs de Jonge Jury Debuutprijs 2019. Wil je vertellen hoe je deze weg hebt bewandeld?
Na het meedoen aan de laatste schrijfwedstrijd heb ik mijn manuscript naar een aantal uitgeverijen gestuurd. Ik kreeg van allemaal een afwijzing terug. Dat was wel echt even slikken. Ik heb daarna veel tijd gestoken in het verbeteren van mijn manuscript. Uiteindelijk heb ik het, met het angstzweet op mijn rug, naar Uitgeverij Kluitman gestuurd, omdat ik hoopte dat het binnen hun fonds zou passen. Ik kreeg een positieve reactie terug en niet veel later kreeg ik een boekcontract aangeboden. Dat was voor mij echt een droom die uitkwam. En ik had nooit durven dromen dat ik met Eén waarheid de Jonge Jury Debuutprijs zou winnen.
Waarover gaat Maar ik ben jou niet en zijn er overeenkomsten tussen jou en de hoofdpersoon Jamie?
Maar ik ben jou niet gaat over de 16-jarige Jamie, die door omstandigheden uit huis geplaatst wordt en in een pleeggezin terechtkomt. En terwijl ze daar probeert haar draai te vinden en haar verleden een plekje te geven, gebeuren er dingen die haar doen afvragen of ze daar wel veilig is. Buiten het feit dat we allebei blond haar hebben, hebben Jamie en ik eigenlijk vrij weinig met elkaar gemeen.
Waar haalde je de inspiratie vandaan om dit verhaal te schrijven?
Ik wilde graag een verhaal schrijven over een onveilig thuissituatie en toen ik daaraan begon, ontstond het verhaal eigenlijk een beetje als vanzelf.
Zit er een boodschap in het verhaal?
Ja, meerdere wel. Een van de belangrijkste boodschappen is, denk ik, dat je niet kunt kiezen waar je vandaan komt en dat je geen controle hebt over de dingen die je (zijn) overkomen, maar dat je wel kunt kiezen wie je wilt zijn, waar je naartoe wilt en hoe je met dingen omgaat.
Een van de aspecten die me opviel tijdens het lezen was dat er geblowd wordt. Dit wordt als positief beschreven. Wat is jouw mening hierover?
Het blowen zelf wordt niet zozeer als positief beschreven. Je leest wat het voor Jamie doet en hoe zij het verheerlijkt. Het is de gedachtegang van iemand die verslaafd/afhankelijk is en niet zozeer een positieve beschrijving van het blowen zelf. Ik vond het redelijk lastig om een personage dat zo jong is op die manier met drugs om te zien/laten gaan. Maar ik weet ook dat er heel veel jongeren zijn die veel blowen en dat het dus (helaas) een realistische weerspiegeling van de werkelijkheid is. Dat maakte dat ik het belangrijk vond om erover te schrijven.
Hoe ziet je schrijfproces eruit en hoelang duurde het voordat je het verhaal helemaal af had?
Eigenlijk heb ik Maar ik ben jou niet geschreven door me door het verhaal en de personages te laten leiden. Ik had bij voorbaat niet echt een idee waar het heen zou gaan en wat het zou worden. Dat was bij Eén waarheid heel anders, want daar dacht ik alles tot in de puntjes uit. Ik weet niet hoelang het precies duurde om Maar ik ben jou niet te schrijven. Een paar maanden.
Wat is je valkuil?
Ik ben behoorlijk perfectionistisch en dat werkt vaker tegen dan voor je.
Je hebt nu twee keer een YA geschreven. Heb je ambitie om ook voor een ander publiek te schrijven, b.v. voor volwassenen?
Ik zou ooit wel graag een kinderboek willen schrijven. Dat lijkt me erg leuk om te doen.
Wie is je favoriete auteur en waarom?
Eigenlijk heb ik niet echt een favoriete auteur, maar ik vind het werk van Judith Visser wel altijd erg goed.
Je mag één dag met een van je personages op pad. Wie zal dit zijn en wat gaan jullie doen?
Ik denk dat ik dan voor Jamie zou kiezen. Ik zou haar wel mee willen nemen naar het strand of het bos. Gewoon wandelen. Met de hond. Even het hoofd legen en weg zijn van alles.
Wil je zelf nog iets zeggen tegen onze lezers?
Ik vind het heel fijn om te zien dat niet alleen thrillers voor volwassenen een kans krijgen van zowel de recensenten als de lezers, maar dat boeken voor jongvolwassenen ook besproken en gelezen worden. Aangezien YA boeken vaak toch een beetje buiten de boot vallen, vind ik het leuk dat dat bij VrouwenThrillers niet het geval is.
