Wie is Joop van Riessen? Wil je wat meer over jezelf vertellen?
Wie is Joop van Riessen. De neiging om over mijzelf iets te roepen is niet groot. Ik hoorde mijn dochter een keer zeggen dat haar vader vroeger nooit op haar verjaardag was. Dat raakte me wel, vooral omdat het waar was. Ik was zo’n jaar of dertig, toen ik chef recherche werd aan het beruchte bureau Warmoesstraat. De chaotische jaren ’70, heroïne, dodelijke verslaving, veel geweld, corruptiebestrijding…toen ik zag dat er veel misging, begon ik een eigen onderzoek naar de misstanden, waardoor uiteindelijk zo’n tien politiemensen zich voor de rechter moesten verantwoorden. Dan ben je niet de aardige chef, je wordt door je eigen mensen gehaat. De pers schreef daarna dat de Amsterdamse politie corrupt was, de korpsleiding vond dat ik het korps zwart gemaakt had. Het waren bijzondere jaren.
Wanneer en waarom besloot je boeken te gaan schrijven?
Ik ben gaan schrijven toen ik weg was bij de politie. Journalisten daagden mij uit om mijn ervaringen van die jaren op te schrijven. En als ik niet zelf wilde schrijven zouden zij een ghostwriter regelen. Dat wilde ik niet, ik schreef toen het non fictie boek “ In naam der wet “ en dacht dat ik daarna wel klaar was. De uitgeefster Marie-Anne van Wijnen sprak mij nogal dwingend toe dat ik fictie moest gaan schrijven. Het voelde alsof mijn juf van de lagere school mij toesprak, je kunt dan moeilijk nee zeggen. Ik twijfelde, thuis zeiden ze dat ik gek was, wie krijgt er nou zo’n kans, tja en nu liggen er zo’n 14 boeken. Als ik dit zo opschrijf komt het mij voor dat ik pas in beweging kom als ik uitgedaagd word, grappig.
Haal je de inspiratie uit waargebeurde zaken of uit het dagelijks leven?
Ik begin een nieuw boek altijd eerst met een idee, het onderwerp of iets wat gebeurd is. Pas daarna ga ik schrijven en gebruik ik uiteraard mijn ervaringen. Soms is een boek gebaseerd op een echte gebeurtenis, zoals ‘ Paniek op de Haarlemmerdijk’. Een zaak uit 1974, waarbij twee jonge kinderen vermoord zijn.
Meedogenloos is inmiddels het dertiende deel in de reeks met hoofdpersonage Anne Kramer. Waarom is er bij de start van de reeks gekozen voor een vrouwelijke hoofdpersoon? Wat voor iemand is Anne Kramer? Heeft ze bepaalde karaktertrekken die in elk boek weer terugkomen?
Bij de start van de eerste politieroman zat ik voor de computer en vroeg mij af wat ik nou moest gaan doen. Nou dacht ik, eerst maar een hoofdpersoon bedenken. Ik wilde niet Joop van Riessen nemen of een naam die op de mijne lijkt. Daarom koos ik een vrouw, en bedacht de naam Anne Kramer, ver bij mijzelf vandaan. Tijdens het schrijven merkte ik dat Anne Kramer als vanzelf een beetje Joop van Riessen werd, ze had mijn karakter, een behoorlijke dwarskop, eigenwijs, sterk rechtvaardigheidsgevoel. Journalisten vroegen mij vaak hoe ik als man nou over een vrouw kon schrijven, haar leven, haar gevoelens, haar liefdes……mijn antwoord is: lees maar en kijk maar naar die vrouw Anne Kramer. Dat is me er wel eentje, in de laatste boeken is ze verliefd geworden op een crimineel...liefde hou je niet tegen, een onmogelijke situatie.
Waar gaat Meedogenloos over?
Meedogenloos gaat over de vraag of de rechtsstaat bestand is tegen de harde misdaad….in dit boek wordt de 18 jarige Mariska, dochter van de president van de rechtbank vermoord. Nederland blijft in shock achter.
Zou je ook een true crime willen schrijven?
True crime komt misschien nog, ik vind het nu nog leuker om mijn fantasie te gebruiken.
Wat zou je willen dat onze lezers over jouw boeken zeggen?
Als ik hoor dat lezers een aantal uren met plezier en een beetje spanning mijn boek hebben gelezen vind ik dat al mooi.
Lees jezelf graag? Zo ja, zijn er favoriete genres of een favoriete auteur?
Door het schrijven is het lezen van boeken minder leuk geworden. Ik lees dan meer technisch, kijk naar de manier waarop geschreven wordt. Altijd wel veel boeken gelezen over historie, Romeinse tijd.
