|
1. Op je website is te lezen hoe je 8 jaar geleden koos om te gaan schrijven. Twee jaar schreef je over je reizen en in de twee jaar daarna schreef je het boek dat nu uitgegeven is: Tot de bodem. Wat heb je in de andere 4 jaar gedaan?
Violet: In 2003 ben ik aan het verhaal begonnen. Ik heb eerst research gedaan, (San Clemente, De Stones, pedofilie, VOC) en nagedacht over hoe ik het verhaal zou opschrijven. Al met al, schrijven, herschrijven, was het al weer 2006 toen het klaar was. Daarna moest ik het verhaal uit mijn hoofd zetten en ben ik gaan nadenken over een nieuw verhaal en heb ik daarvoor research gedaan. Begin 2007 kreeg ik een nieuw huis waar het nodige aan verbouwd moest worden en stond de rest van mijn leven stil.
2. Heb je je manuscript naar veel uitgevers moeten sturen voordat Leonon Media het wilde uitgeven?
Violet: Ik heb het manuscript naar vijf uitgevers gestuurd. Unieboek (redacteur Sander Verheijen) was geïnteresseerd. Verheijen was van plan een thrillerfonds van Nederlandstalige auteurs te beginnen maar kreeg dat niet rond. Via via ontmoette ik Lenard Wolters en die gaf het uit.
3. Hoe was het om vanuit het ik-perspectief van een man te schrijven? Hoe kon je je inleven?
Violet: Tijdens het voorbereiden van de persoon Tim Howard stelde ik voortdurend de vraag hoe hij als man met bepaalde zaken om zou gaan. Hoe is het om als jongen slachtoffer van een pedofiel te zijn? Hoe vormt dat je karakter als man? Ik heb ook veel voetbalbladen gelezen om te zien hoe voetballers denken. En gewoon gevraagd aan de mannen in mijn omgeving: hoe zou jij daar op reageren? Al lezend in de research krijgt zo’n karakter steeds meer vorm wat betreft doen en laten en dingen die hij wel en niet zal zeggen. Ik heb eerder een verhaal vanuit een vrouwelijke hoofdpersoon geschreven, dat is makkelijker qua inleving. Vanuit een mannelijke hoofdpersoon schrijven vergt meer discipline omdat ik me steeds bewust moest blijven van het feit dat ik vrouw ben en echt anders denk en doe dan mannen.
4. Waar komen al die gruwelijke gebeurtenissen en alle 'scenes' (voetbal-scene, Londense scene, enz.) in je boek vandaan, en alle details eromheen? Research? Autobiografisch?
Violet: Ik heb een levendige fantasie en ik heb veel research gedaan. In Amsterdam ben ik opgegroeid, heb ik lang gewoond en gewerkt. Een vriendin van me woonde in het appartement op de Gabriël Metsustraat. Ik vond dat een geweldig punt. In Londen kom ik regelmatig. Een kennis bewoont het appartement op Wardour Street waar vroeger de Stones hebben gespeeld, toen het nog oude pakhuizen waren. Texel is (naast Schier) mijn favoriete Waddeneiland. Ik kom er al eeuwen. Soms vallen zaken mooi, maar toevallig op hun plek. Zoals De Krimweg op Texel. Dat paste mooi bij het verhaal van San Clemente. Zo kwam ik erop dat waterreservoir daar te plaatsen. Wat een mooie analogie bood met het verdrinken van San Clemente op De Krim. En daarom noemde ik Clem Clemens. Naar Rome ben ik speciaal toe gegaan om de basiliek van San Clemente te bezoeken. Het onderwerp kindermisbruik is niet autobiografisch. Ik ben me erin gaan verdiepen n.a.v. een bericht in de krant. Ik dacht bij kinderverkrachters aan expliciet geweld maar ‘het verleidingsproces’ kan ook angstaanjagend subtiel zijn, op het eerste gezicht vriendelijk maar in werkelijkheid oneindig wreed.
5. Hoe zou jij je eigen boek omschrijven? Het is zeker niet alleen maar een 'literaire psychologische thriller' zoals op de kaft staat…
Violet: Hoe ik mijn boek zou omschrijven? Het is een literair psychologische thriller. Echt! Maar het accent ligt op de psyche van Tim Howard. Ik zie het schrijven als het maken van een puzzel. Veel losse stukken die uiteindelijk een totaalbeeld geven.
6. Welke boeken lees je zelf?
Violet: Ik lees Robert Goddard, Elizabeth George, Fred Vargas, Minette Walters, P.D.James, Jonathan Kellerman en Harlan Coben. (Ik moet vreselijk lachen om Myron en zijn vrienden!).
7. Wat heb je met Texel? Wat is je favoriete plekje op Texel?
Violet: Ik kom al heel lang op Texel. Meestal in de wintermaanden. In ieder geval buiten het seizoen. Heb het er altijd naar mijn zin. Ik logeer meestal in De Koog maar ook wel in de Cocksdorp. Heb niet een speciale plek, vind juist de diversiteit aantrekkelijk. Nu eens loop je langs de Waddenzee die weer heel anders is dan de Noordzee, dan weer loop je door bos, duin of weidelandschap.
8. Wanneer kunnen we je volgende boek verwachten?
Violet: Het grootste deel van de research heb ik gedaan. Om te kunnen schrijven heb ik een half jaar afzondering nodig. 100 % concentratie want anders raak ik mijn overzicht kwijt. Na het schrijven ga ik altijd nog weer herschrijven. Annette
Bezoekersreacties:
|
