Hoi Liesbeth, ik heb met veel plezier de eerste twee delen van Moorden in het noorden gelezen. Wat heb ik genoten van de boeken en wat fijn dat ze nu per twee in een paperback te krijgen zijn. Gaat dat ook met de volgende delen gebeuren?

Wat fijn dat je genoten hebt van de eerste twee delen van Moorden in het noorden, Diane! De moord in het Hertenkamp en De moord op het dorpsfeest zijn inderdaad gebundeld in een paperback, genaamd De eerste moorden in het noorden. En jawel, er zal nog een tweede én derde paperback verschijnen met elk twee gebundelde delen! Wanneer weet ik nog niet, maar ik houd je op de hoogte.

Ik las dat je vanuit “het westen” naar Friesland bent verhuisd en dat dit jou inspireerde tot het schrijven van deze nieuwe cosy crime serie. Wat is het eerste Friese gerecht dat je hebt gegeten sinds jouw verhuizing naar het Noorden?

Een typisch Fries gerecht is uiensoep en aangezien je mij daarmee “het huis uit kan jagen”, heb ik me daar niet aan gewaagd. Wel aan een typisch Friese zoetigheid: oranjekoek. Voor de zoetekauwen onder ons: dit is een stevige koek gemaakt van een deeg met onder andere amandelen en sinaasappelsnippers (vandaar de naam), met daarbovenop een dikke laag roze glazuur. 

Spreek je al een paar woorden in deze taal?

Hoewel ik een geboren en getogen Amersfoortse ben, heb ik Fries bloed; mijn moeder was een Friezin en trots op haar roots. Als kind kwam ik daardoor vaak in Friesland en de taal heb ik op die manier geleerd. Het Fries verstaan is voor mij dus geen probleem maar aan de uitspraak waag ik me niet, laat staan aan het schrijven ervan; het is namelijk best wel een moeilijke taal om onder de knie te krijgen.

Zijn de dorpsgenoten van Roggedorp herkenbaar voor enkele mensen die meespelen in het boek?

Roggedorp is een niet-bestaand dorpje, en net als al haar inwoners fictief. De personages in mijn boeken zijn dat sowieso altijd omdat ik het veel leuker en uitdagender vind om ze zelf te creëren. Zie het als een grote soeppan, waarin ik een mengsel maak van iedereen die ik ken of heb gekend. Door dat goed door elkaar te roeren, ontstaan er (fictieve) personages.  

Ik las eerder deze maand een andere cosy crime serie: De cocktailmoorden gebundeld. Daar heb jij ook aan meegewerkt, begrijp ik. Hoe was het voor jou om twee totaal verschillende series in hetzelfde genre te schrijven?

Vooral inspirerend, omdat we er met z’n vieren aan schrijven. Het genre cosy crime ligt mij goed, dus ik werk met veel plezier aan beide series. Voor wat betreft setting en personages zijn ze totaal verschillend, en dat maakt het voor mij een leuke uitdaging.  

De cocktailmoorden schrijf je samen met Ingrid Oonincx, Marlen Visser en Isa Maron, samen vormen jullie De moordwijven. Hoe is dat om nu weer een serie alleen te schrijven of helpen de anderen achter de schermen ook een beetje mee?

Nee, de series staan helemaal los van elkaar. De cocktailmoorden schrijven we gezamenlijk, Moorden in het noorden is mijn project, dus dat schrijf ik alleen. Ingrid, Marlen en Isa hebben daarnaast ook hun eigen projecten.  

Hoe houd je als je met anderen samen schrijft toch je eigen schrijfstijl vast?

We maken van te voren een opzet van de verhaallijn en schrijven vervolgens ieder een deel van het verhaal, waarbij diegene verder gaat waar de ander gebleven is. Hoewel we alle vier inderdaad een eigen schrijfstijl hebben, vloeit het toch vanzelf mooi in elkaar over. Onze uitgever zegt het verschil er niet in te kunnen lezen. 

Dat doet me denken aan proeflezers, maak je gebruik van proeflezers of mensen uit jouw omgeving die het verhaal lezen voor je het naar de uitgever stuurt?

Ik maak geen gebruik van proef- of meelezers, omdat dat voor mij niet werkt. Mijn uitgever is altijd de eerste die het leest. Al jaren werk ik samen met een vaste redacteur en ik vertrouw op haar oordeel en kan me meestal vinden in haar op- en aanmerkingen.

En hoe ga je om met recensies?

Zoals denk ik iedere auteur ben ik benieuwd wat de lezers van mijn boeken vinden. Door de jaren heen heb ik echter geleerd dat een recensie – goed of slecht - de mening is van één persoon, daarom beïnvloeden ze mijn schrijven niet. 

Wat is het laatste cosy crime boek dat je zelf hebt gelezen?

De laatste duivel die sterft uit de serie De moordclub op donderdag van Richard Osman. Een heerlijke cosy crime over een stel enigszins losgeslagen bejaarden waar nog veel pit in zit. Ik heb alle delen gelezen en ben fan! 

Moorden in het noorden is een serie, is het al bekend hoeveel delen er zullen komen? En wanneer? Ik lees namelijk dat er veel mensen naar uitkijken (waaronder ik)

Wat ontzettend fijn dat jij en veel anderen naar een volgend deel uitkijken! Er zijn nu drie delen verkrijgbaar: De moord in het hertenkamp, De moord op het dorpsfeest en De moord op de Mollenman. Ik kan nu al verklappen dat deel vier (De moord op de tennisbaan) op 19 juni als e-book en luisterboek zal verschijnen. Daarna volgt er nog een deel vijf en zes. Deel drie en vier zullen later dit jaar gebundeld als paperback verschijnen, net als deel 5 en 6 volgend jaar. Het is een heel fijne serie om te schrijven, ik geniet er echt van en ga helemaal los. Dus wie weet hoe lang ik er nog mee doorga. 😉 

Waar zou je nog een totaal andere serie over willen schrijven en zijn er dan weer vrouwen in de hoofdrol?

Op zich kijk ik niet zo ver vooruit en voorlopig heb ik mijn handen vol aan deze serie en De cocktailmoorden. Maar wie weet borrelt er na verloop van tijd iets heel anders bij me op. Vrouwen zullen daarin wederom een hoofdrol krijgen. 

Heel erg bedankt voor het beantwoorden van de vragen en misschien tot een volgende keer!

Dank je wel voor dit leuke interview!