Sinds jouw eerste boek in 2011 is er in jouw leven, het leven van de lezers, maar eigenlijk in de hele wereld behoorlijk wat veranderd. Heeft dit invloed op jouw manier van schrijven?
Ik denk het niet. Ik weet dat men tegenwoordig wat voorzichtiger is geworden en dat volgens sommigen bepaalde dingen ‘niet meer kunnen’. Ik let daar niet op. Mijn boeken gaan vaak over alledaagse personen die in ongewone situaties terecht komen. Ik probeer om daarbij niemand te veroordelen en niet met mijn vinger te wijzen als beschuldiging. De ‘slechte’ personages in mijn verhalen probeer ik zo menselijk mogelijk neer te zetten. Tenslotte is voor elk gedrag vaak een reden en die benoem ik als dat kan.
Aan welk boek heb je de mooiste herinneringen van het schrijfproces?
Dat is Schuilplaats. Dat speelt zich af in het geboortedorp van mijn vader en we zijn daar heel vaak geweest tijdens het schrijven. Mijn vader is inmiddels overleden, maar aan onze tripjes naar Holwerd denk ik met heel veel liefde en plezier terug. Daarnaast heb ik voor het schrijven ervan contact gehad met pleegouders die in grote lijnen model hebben gestaan voor het gezin in Schuilplaats. Dat contact is er nog steeds en dat is zo leuk!
Waardoor raakte je geïnspireerd tot het schrijven van Onderstroom?
Ik woon in een uithoekje van Friesland, heel dicht bij het IJsselmeer en altijd als ik ergens met de auto naar toe moet, rijd ik een flink stuk naar de dichtstbijzijnde snelweg. En dan rijd ik ook langs een zeilschool. Dat is zo leuk, vooral in de zomer. Die bootjes, de kinderen die les krijgen op het meertje naast de school. Ik kreeg en krijg daar altijd een blij gevoel bij en zei (toen nog tegen mijn vader) dat ik ooit een boek wilde schrijven die zich op een zeilschool afspeelde. En dat is dus uiteindelijk Onderstroom geworden.
Wat doe je naast het schrijven? Heb je bepaalde schrijfgewoontes?
In principe ben ik fulltime auteur. Maar dat is behoorlijk saai, al zullen veel mensen dat niet geloven. Ik werk altijd alleen, spreek zelden iemand en zie ook niet vaak iemand, vooral niet als ik midden in het schrijfproces zit. Ik ben dus een manuscriptanalysebureau begonnen. Dat bestond al, maar ik deed daar niet zo veel mee. Maar sinds een aantal weken heb ik het weer van stal gehaald. Niet dat ik dan veel mensen ga zien, maar spreken wel en het is een mooie afwisseling. Ik ben er na een gedegen cursus ook redactie bij gaan doen.
Ik heb geen schrijfgewoontes. Behalve misschien dat ik altijd eerst een titel moet hebben voordat ik begin, en dat ik dagelijks de hoeveelheid woorden die ik schrijf afstreep.
Wat is jouw ervaring met zeilen?
Mijn eerste kennismaking met zeilen was bij de zeeverkenners waar ik als kind lid van was. Daar heb ik het ook geleerd, maar zoals vaak met alles uit je jeugd, worden dergelijke dingen vervangen door andere hobby’s. Het zeilen zakte dus weg, maar de liefde voor boten en water ben ik blijven behouden. Dat heb ik van mijn vader, die ook gek op boten was. Ik heb hier zelfs vier modelboten staan die hij gebouwd heeft. Een mooie herinnering.
Als mensen jou spontaan aanspreken of schrijven omdat ze jouw boeken hebben gelezen, hoe reageer je dan? En hoe ga je om met recensies/reacties op sociale media?
Ik vind het leuk als mensen me aanspreken of schrijven en zal altijd de tijd voor hen nemen om een gesprek met hen te voeren.
In tegenstelling tot bij mijn eerste vier, vijf boeken, lees ik tegenwoordig recensies en reacties alleen als er bijvoorbeeld een blogtour wordt gehouden, tijdens leesclubs of als iemand mij persoonlijk tagt. Daarbuiten eigenlijk nooit. Na zeventien boeken wordt het zo ongeveer een dagtaak om alles bij te houden. En er moet natuurlijk wel geschreven worden.
Ik heb even gekeken en het zijn met name 4 en 5 sterren recensies dus volgens mij valt jouw boek goed bij de lezers. Geeft dit ook enige druk voor het schrijven van een nieuw boek?
In het begin was dat wel een puntje. Voornamelijk bij mijn tweede boek Tweestrijd was een doffe ellende, vooral omdat mijn debuut natuurlijk zo enorm goed werd ontvangen en zelfs prijzen won. Maar inmiddels ben ik daar wel overheen. Als auteur kun je nooit iedereen tevreden stellen – smaken verschillen nu eenmaal. En wat de één een geweldig boek vindt, kan de ander helemaal niks vinden, en omgekeerd. Dus ik schrijf gewoon mijn boeken en hoop maar dat het bij veel mensen in de smaak valt.
Je hebt ondertussen ook enkele verhalen in het feelgood genre geschreven. Is dit goed bevallen?
Het was erg leuk om feelgood te schrijven. Het is iets heel anders dan een thriller, veel relaxter, en als afwisseling is leuk voor tussendoor. Er komen er vast nog meer.
Voelt het schrijfproces anders als je een feelgood schrijft of een thriller schrijft?
Wat ik hierboven ook al schreef, is het veel relaxter. Naar mijn gevoel is er minder denkwerk nodig. Tenslotte hoef je geen dwaalsporen uit te zetten, of mensen verdacht te maken zonder veel weg te geven. En voor mij is dat heerlijk schrijven.
Ben je al bezig met een nieuw boek?
Ja hoor, ik ben inmiddels alweer een eindje op weg met de volgende. Ik vind het zelf een heel gaaf verhaal! Er zit wel wat research aan, maar daar kan ik niet te veel over zeggen; dat zou te veel weggeven. Maar spannend is het in ieder geval!
Bedankt voor de antwoorden en wij kijken uit naar een volgend boek!
