Hoi Annet,
Hoe is het met je? We hebben elkaar in 2021 voor het laatst gesproken. Toen over jouw boek Bloedheet dat zich in de sauna afspeelt. Hoe is het sindsdien met je gegaan?
Dat is inderdaad alweer 3 jaar geleden. Ik heb een paar heftige jaren achter de rug. Begin 2023 is mijn zusje overleden wat een enorme impact had (en heeft) op mij en onze familie. Een lange tijd lukte schrijven me helemaal niet meer. Gelukkig kwamen de schrijfkriebels begin dit jaar weer terug en schreef ik als tussendoortje de cosy crime Kat in het nauw.
Ik heb heel erg genoten van het boek Kat in het nauw, dat kun je wel lezen in mijn recensie. Ons gezin is sinds vorig jaar uitgebreid met een zwarte poes, Amiri en ik herken veel van Flip qua gedrag en hoe snel je kunt wennen aan een kat. We konden na een week niet meer zonder haar. Heb jij zelf ook huisdieren? Waar komt het idee van dit boek vandaan?
Wat leuk dat je een echte kattenliefhebber bent. En wat een mooie naam is Amiri! Ik ben opgegroeid met vier katten in huis, die soms ook nog nestjes kregen (we hadden ook nog drie konijnen, een cavia en heel veel hamsters, muizen en ratten). Op dit moment heb ik geen huisdieren. Vorige zomer zat er opeens een egel in onze tuin. Ik heb toen kattenbrokjes voor hem gekocht, maar die bleken te worden opgegeten door een kat uit de wijk…
Je begrijpt het al: mijn fantasie heeft hier een verhaal omheen bedacht en dat is Kat in het nauw geworden.
In het vorige interview gaf je aan dat je, sinds je zelf schrijft, weet hoe het voelt om recensies te ontvangen. Heb je al leuke reacties ontvangen naar het uitkomen van Kat in het nauw?
Ik heb erg leuke reacties op Kat in het nauw ontvangen en ben blij met elke glimlach die het verhaal uitlokt bij lezers. Ik heb zelf ook veel gelachen tijdens het schrijven. Recensies ontvangen blijft iets heel spannends, maar ik ben blij met alle feedback die ik krijg van lezers omdat ik er altijd weer iets van leer.
In Kat in het nauw hebben de buren, mede door de organisatie van de buurtbarbecue, best veel contact met elkaar. Heb je zelf ook veel contact met jouw buren en welke rol zou jij hebben in de organisatie van bv een buurtbarbecue?
Ik woon in een gezellige wijk met best veel contact tussen bewoners onderling. Zelf ga ik regelmatig ’s avonds nog even wandelen met buurvriendin Sylvie, aan wie ik Kat in het nauw heb opgedragen. Een buurtbarbecue lijkt me overigens niks. Al dat halfgare en half aangebrande vlees! Ik beperk me op barbecues meestal tot een stokbroodje en de salade. Uiteraard wil ik best helpen met opruimen, maar ik zou zo’n evenement nooit organiseren.
Hoe heb je het schrijven van een tussendoortje ervaren? Is het totaal anders dan een boek van 300 pagina’s? En zo ja wat ervaar je dan anders?
Een volledig boek vraagt meer concentratie, meer denkwerk en meer verhaallijnen die op elkaar aan moeten sluiten. Ik vond het heerlijk om een tussendoortje te schrijven waar je in feite maar één verhaallijn hebt waarop je je volledig kunt focussen en wat ook minder tijd vraagt. De verhalen van tussendoortjes hebben wel minder diepgang, dus ik blijf ook nog volledige thrillers schrijven.
Hoe ben je bij De verhalenfabriek terecht gekomen?
Door mijn werk als docent bij de Online Schrijfschool was ik als jurylid betrokken bij een van de schrijfwedstrijden van de Verhalenfabriek. Ik raakte daar zo door geïnspireerd, dat de schrijfkriebels weer terugkwamen. Toen mijn verhaal op papier stond heb ik simpelweg een mailtje gestuurd naar De Verhalenfabriek.
In jouw boek is een kleine rol voor het onderwerp lezen. De hoofdpersoon leest graag en ik vond de knipoogjes naar jouw andere thrillers erg goed gevonden. Op welke van jouw boeken ben je het meest trots?
Ik kan niet kiezen! Ik ben op elk van mijn boeken en verhalen op een andere manier heel erg trots. Op mijn eerste boek omdat ik heb doorgezet, op mijn tweede boek omdat het zo goed werd ontvangen en deze zomer ben ik trots op Kat in het nauw omdat ik door dit verhaal weer ben gaan schrijven.
Heb je al plannen voor een nieuw boek? Kun je daar al iets over vertellen? Wordt dat weer een tussendoortje of een dikke pageturner?
Ja, ik heb plannen! Direct na Bloedheet schreef ik al een volgende thriller, maar toen mijn zus ziek werd heb ik dat manuscript weer in een hoek gegooid. Nu komt deze thriller er toch nog, en ik vind het een fijn idee dat mijn zus een eerste versie van het verhaal nog heeft gelezen. Over de details van die publicatie kan ik nog niets zeggen.
Daarnaast ben ik begonnen aan een tweede cosy crime. Weer met een huisdier in de hoofdrol, een hond deze keer. Ik heb het schrijfvirus dus weer helemaal te pakken.
