Natuurlijk. Ik ben moeder van twee volwassen dochters en woon samen mijn man in Leiden, waar Onder water zich afspeelt. Al mijn hele leven droom ik ervan om schrijver te worden, maar ik stelde het steeds uit omdat ik dacht dat ik meteen een bestseller moest schrijven. Pas toen ik dat had losgelaten begonnen de woorden te stromen. 

Om mijn eerste verhaal op papier te krijgen heb ik meer dan 13 jaar geworsteld. Eerst moest ik leren schrijven, ik moest leren mijn perfectionisme opzij te zetten, ik moest ontdekken hoe ik tijd kon maken om te schrijven en ik moest leren geloven dat ik het kon. Toen ik die hobbels allemaal had genomen, lukte het. En elk boek daarna was ietsje makkelijker (niet makkelijk, maar iets makkelijker 😉)

De inspiratie voor Onder water kwam door een online artikeltje over Google Maps en Google Streetview. De foto’s van Google hebben heel veel verborgen geheimen blootgelegd…

Eerlijk gezegd is het karakter van Joy is een van de redenen waarom ik zo lang over dit boek heb gedaan. Joy was in eerste instantie behoorlijk depressief en wilde niet van haar kamer afkomen… Ze was zo down dat zelfs het naar buiten brengen van haar geheim haar koud liet. Tja, dat werkt dus niet voor een schrijver. Ik moest Joy dus helemaal opnieuw uitvinden: actief, maar ook bang, fel, maar ook kwetsbaar. Ik hoop dat dat is gelukt. 

Mijn perfecte schrijfdag is wanneer ik de hele dag niets anders te doen heb en ik ’s morgens na het ontbijt achter mijn laptop kan gaan zitten. Plotten of het verhaal loslaten? Ik ben nog steeds aan het leren op dat gebied. Maar de laatste tijd ben ik aan het oefenen met plotten, en dat lijkt goed bij me te passen. 

Mijn favoriete schrijfster is Marion Pauw. Haar boeken zijn altijd origineel en heel goed geschreven. Het laatste boek wat ik las was Ik durf je niet te zeggen van Christine Lauren. Dit schrijfduo is een van mijn favoriete feelgood schrijvers. 

Ja, ik lees alle recensies. Recensies geven mij de feedback die ik tijdens het schrijven niet krijg. Ik leer er meestal iets van over wat ik beter kan doen in mijn volgende boek. En recensies geven me ook een beter beeld van wie mijn lezers zijn en waar ze van houden. Minder positieve recensies zijn niet leuk om te krijgen, maar zelf vind ik ook niet alle boeken even leuk, dus ze moeten er zijn. 

Haha, leuke vraag! Geheimen zijn er in soorten en maten en ik denk dat iedereen ze wel heeft. Maar ik heb geen geheimen die zo belangrijk zijn dat ik alles ervoor op het spel zou zetten. Als ik een personage in een thriller zou zijn, dan zou het een boek zijn vol spinnen, grote hoogten en afgronden, sluipende achtervolgingen in het donker en de eetproef uit Expeditie Robinson… alles waarvoor ik bang ben. 

Ja, ik ben net begonnen aan een nieuwe thriller die zich grotendeels in Canada zal afspelen. Het verhaal is aan het borrelen in mijn hoofd, maar er staat nog geen letter op papier. Deze maand ben ik druk met de promotie van Onder water, maar daarna kan ik er hopelijk aan beginnen.

Het is geen primeur, want mijn nieuwsbrieflezers weten het al, maar het is leuk nieuws: in januari komt er opnieuw novelle van me uit: Geen hond op straat. Het is, net als Kat in het nauw, een spannende e-novelle waarin geen huisdieren overlijden.