Nu moeten jullie weten dat Loes mijn eerste kennismaking was met het thrillergenre. Ik heb al haar boeken in de kast staan, dus dit uitje is wel heel speciaal. Zeker omdat dit haar dertigste thriller is. Welke Nederlandse thrillerauteur kan zeggen dat ze dertig boeken op zijn of haar naam heeft staan? Dat zijn er niet zoveel!
Een dertigste thriller, wat een prestatie, en wat voor eentje. Een zeer indrukwekkend en gevoelig onderwerp. Heb je dit onderwerp speciaal bewaard voor deze jubileum thriller?
Het onderwerp voor de dertigste thriller was een onderwerp dat ik al heel lang wilde verwerken in een thriller. Het misbruik door priesters is een gevoelig en hekel onderwerp, maar nadat ik het eerste hoofdstuk had geschreven kwam ik er al snel achter dat dit niet het belangrijkste onderwerp werd in dit verhaal. Het is een belangrijk onderdeel van de thriller maar na het eerste hoofdstuk ging het verhaal een heel eigen leven ging leiden. Het onderwerp eenzaamheid en niet geaccepteerd worden om wie je bent, kwam om de hoek kijken en samen werden zij thriller 30. Ik wilde de lezer wel echt verrassen in deze thriller en als ik de reacties zo hoor en lees, ben ik daar zeker in geslaagd.
Een mindfuck noem ik het in mijn recensie. Welke kracht moet een auteur bezitten om in het hoofd van de lezer te kruipen, hoe krijg je dit voor elkaar?
Het is niet zo dat ik in het hoofd van de lezer wil kruipen, maar wel in het hoofd van de personages. Zij worden onderdeel van mijn dag en ik moet ervoor waken dat ze niet mee in bed kruipen. Daarom probeer ik echt om 22.00 uur te stoppen met schrijven, dan ga ik eerst nog wat rommelen in huis, een krantje lezen en er even uit voor de laatste wandeling met Thora. Dit moet ik doen voor ik naar bed ga want anders kan het inderdaad zomaar zijn dat de personages door blijven ratelen in mijn hoofd. Harry bewaakte die grens echt, en nu moet ik daar zelf rekening mee houden. Maar het gebeurt toch wel eens dat ik 's nachts toch achter de laptop kruip omdat de personages mij niet met rust laten. Met deze thriller probeer ik ook echt het ongrijpbare, het verrassingseffect, te bewerkstelligen. Al was de afloop van deze thriller zelfs voor mij heel lang een verrassing, pas aan het einde werd de plottwist voor mij duidelijk. De personages weten mij zelf ook te verrassen. Wanneer ik een idee heb voor een thriller is het niet vanzelfsprekend dat het ook zo verloopt als hoe ik het in het begin in mijn hoofd had. Het verhaal en de personages nemen zelf soms een loopje met mij, als auteur, waardoor het een heerlijk proces blijft.
Een thriller schrijft zich niet zomaar, hoe bouw je een thriller op? Heb je daar een bepaalde volgorde voor of verschijnt zo'n verhaal als vanzelf op je netvlies?
Een verhaal ontluikt tijdens het schrijven. Natuurlijk heb ik een idee, maar het kan daarna alle kanten op gaan. Zo zie je bij deze thriller dat het idee al veranderde na het eerste hoofdstuk.
De fans van Loes zullen het met mij eens zijn wanneer ik zeg dat de schrijfstijl van Loes is veranderd in de laatste jaren. Zeker na je hersenbloeding is de opbouw van de verhalen anders. Vind je dit zelf ook?
Ja zeker, met de jaren durfde ik al meer te schrijven, maar ik ben inderdaad na mijn hersenbloeding scherper geworden. Maar ik zal nooit echt lugubere details beschrijven, personages worden door mij niet gemarteld en ik zou nooit een hond pijn doen in mijn verhalen.
Personages maken vaak het verhaal, zij hebben een onmisbare invloed op het verhaal. Hoe ontstaan deze karakters? Zijn ze soms herkenbaar, ontlenen zij karaktertrekken van bestaande mensen?
De personages in mijn verhalen zijn allemaal fictief, natuurlijk ontlenen de personages wel karaktertrekken van bestaande mensen, maar het is echt toeval als iemand zich zou herkennen in een personage uit één van mijn boeken.
Na dertig thrillers, heb je dan nog steeds inspiratie? Kun je nog steeds onderwerpen bedenken om over te schrijven? Wij krijgen er geen genoeg van maar hoe is dat voor jou? Is die creatieve put nooit uitgedroogd?
Nee, sterker nog, ik ben al gestart met thriller 31. Elke keer denk ik wel, zal dit de laatste zijn? Maar nee dus, voor thriller 31 heb ik een verhaal gekozen dat zich lang geleden op Terschelling afspeelde, een dochter beschuldigt haar vader van misstanden. Dit is het uitgangspunt, maar ik heb nog geen idee wat er verder nog mee gebeurt. Het idee dat iemand in de familiare setting iemand beschuldigt, wat dat allemaal teweegbrengt en wat daar allemaal bij komt kijken is iets wat ik wil verwerken in het nieuwe verhaal. En zo zijn er natuurlijk nog zoveel onderwerpen waar ik over kan schrijven, zoals een mysterieuze verdwijning die lijkt uit te monden in een cold case.
Mocht er een boek van je worden verfilmd, welke van de dertig thrillers zou dan uitermate geschikt zijn voor het witte doek? En welke acteur zouden dan de hoofdrol mogen vertolken?
Voorbedacht, dat boek zou echt het ideale verhaal zijn om verfilmd te worden.
'Het is de nachtmerrie van iedere ouder, en het overkomt Marjon van Brienen. Haar vriend Philippe brengt hun dochter Carice niet terug na een familiebezoek.'
Een verhaal dat van alle tijden is, en voor de hoofdrol zou dan Bracha van Doesbergh uitermate geschikt zijn. Voor de mannelijke hoofdrol zou ik ook wel iemand weten maar die staat momenteel niet heel goed in de schijnwerpers dus daar moeten we dan nog even naar opzoek.
Voorbedacht is het boek dat meteen in Loes haar hoofd schiet. Maar Broeinest, een verhaal over het geloof is ook een verhaal waar veel lezers herkenning in vonden, en Vrijdag haar eerste thriller zou het ook goed doen op het witte doek, volgens Loes.
Oogappels is een serie waar je groot fan van bent las ik online, zou het geen uitdaging zijn een scenario te schrijven voor een serie.
Oh ja, een heerlijke serie die ik in twee dagen heb gekeken op NL Ziet, heerlijk. Ik geloof dat de serie nu af is, maar er komt nog een kerstspecial. Een scenario schrijven, nee zeker niet! Ik moet vrijgelaten worden. Een verhaal ontluikt tijdens het schrijven bij mij, en dan moet ik niet vastzitten aan scènes en verhaallijnen etc. Ook zou ik niet graag met een andere auteur samen een boek schrijven, dat zou niet goed gaan, daarvoor ben ik te veel een solist. De andere auteur zou ook gek van mij worden, haha, het gaat alle kanten op en een verhaal kan zo een heel andere wending krijgen. Nee, dat is geen optie, laat mij maar lekker zelf schrijven, ik kan mezelf dan ook helemaal verliezen, zit gewoon in een bubbel, net als wanneer ik een goed boek aan het lezen ben, dan hoor ik niets om me heen. Voorheen was Harry wel aan het piano spelen terwijl ik aan het schrijven was, dan vroeg hij; 'heb je er geen last van?' Ik hoorde dat niet eens.
Zijn er auteurs waar jezelf erg gecharmeerd van bent? Waarmee je best eens een kop koffie zou willen drinken om ideeën uit te wisselen?
Met Hakan Nesser, daar zou ik nog weleens een kop koffie mee willen drinken, en dan horen hoe hij een verhaal opbouwt. De serie van Barbarotti vind ik echt geweldig, hij weet mij ook elke keer te verrassen, daar houd ik van. Daarom wil ik dat effect ook bereiken met mijn boeken. Die serie moet je ook echt op volgorde lezen dan ben je gelijk helemaal fan. Alhoewel, ik heb een vriend van mij deze serie ook aangeraden en die kwam er niet doorheen. Maar dat zullen mensen ook met mijn boeken hebben. Je houdt ervan of niet. Hakan Nesser heeft een ander indrukwekkend boek geschreven: De stilte na Sarah. De eerste zin in dat boek, dat is al een verhaal op zich.
'We kwamen naar New York met vier volle koffers en twee lege harten.'
Dat is echt een auteur waar ik graag eens mee zou willen praten over het vak.
En toen waren de vragen op. Maar als ik eerlijk beken het gesprek zeker niet, want met Loes praten over thrillers en de boekenwereld, dat is net zoiets als het lezen van een heerlijk spannende VrouwenThriller. Daar krijg je geen genoeg van!
Thriller 30 krijgt al zeer goede recensies en is een serieuze mustread, een verhaal dat de lezer in zijn greep houdt van het begin tot het einde. En dat einde, ik ben niet vaak zo verrast als bij dit verhaal.
Loes zorgt voor een echt mindfuck. Wurgcontract is een verhaal dat je als lezer niet snel zal vergeten! Snel lezen dus.
