Mijn naam is Fedor de Groot, ik ben 57 jaar en woonachtig in Den Hoorn (ZH) met mijn vrouw Esther en onze hond Skip. Ik werk bij een kleine autoleasemaatschappij in Den Haag. In 2017 ben ik begonnen met schrijven van boeken en nu in 2025 is mijn vierde thriller Koude dood verschenen. 

Ik heb geschiedenis, en dan vooral WO2 en de Koude Oorlog, altijd enorm interessant gevonden. Op school haalde ik hoge cijfers voor dit vak. Ik had eigenlijk geschiedenisleraar moeten worden! In 1988 en 1989 heb ik in dienst gezeten en toen hadden we maar één vijand: de Sovjet-Unie. Alles was erop gericht om hen in West-Duitsland op te vangen. Dat is toch blijven hangen, blijkbaar. Mijn thriller Koude dood onderscheidt zich van mijn vorige boeken doordat het verhaal zich voornamelijk in Nederland afspeelt. 

Qua boek geeft Het Dossier van Anya Niewierra een goed sfeerbeeld van hoe die tijd was. Een goede film (geen boek dus) is Das Leben der Anderen. Het is geen film die je gezellig op zaterdagavond op de bank gaat zitten kijken, maar wel heel interessant.   

The Bourne Identity, maar dan wel de film uit 1988 met Richard Chamberlain en Jaclyn Smith. De remake uit 2002 met Matt Damon is echt een stuk minder qua gevoel en meer een actiefilm. De onheilspellende sfeer uit de eerste film heb ik geprobeerd te verwerken in mijn thriller Koude dood. 

Ik was net een paar weken uit dienst en had 14 maanden lang geleerd dat de Russen zouden komen, dus het was een behoorlijke schok. Ik was toen niet zo bezig met politiek en had die plotselinge verandering niet zien aankomen. In mijn boek Koude dood wordt duidelijk wie er achter de val van de Muur zit. 

Er veranderen voortdurend dingen in verhaallijnen en personages gedurende het schrijven en tijdens de redactiefase. Zo had ik een leuk (vond ik) hoofdstuk in Koude dood waarin het personage Horst Vogel zich ontdoet van zijn Russische opdrachtgever. Het hoofdstuk is komen te vervallen omdat het volgens de redacteur niets toevoegde aan de verhaallijn. Dat was een ‘Kill your darlings’ momentje. Maar als je er van een afstand naar kijkt, moet je je redacteur gewoon gelijk geven. Het deel waarin Lara haar oude slaapkamer tegenkomt in Utrecht, vind ik erg goed gelukt, Het is voor de lezer ook een moment van: hé, wat gebeurt hier? Verder is Koude dood geworden zoals ik het voor mij zag: met het droogijs en de Koude Oorlog. 

De reacties zijn tot nu toe heel goed! Ik krijg van veel mensen persoonlijk berichtjes, van oud collega’s, maar ook van collega-schrijvers. Heel leuk!

Niet van jongs af aan. Wel heb ik heel lang geleden al eens een begin gemaakt met het schrijven van een boek. Dan heb ik het echt over 15 jaar geleden. Helaas heb ik dat nooit doorgezet en heb ik pas in 2017 weer het e.e.a. opgepakt, cursussen gevolgd en een uitgever gezocht. 

Mijn laatste boek Koude dood, vind ik qua redactie, opzet en afwerking het allerbeste. Qua verhaal vind ik mijn tweede boek Novitsjok nog steeds erg actueel en ook gewoon erg heel leuk. 

Ik ben druk bezig met de voorbereidingen, personages kiezen, locaties opzoeken en extra research doen over een bepaalde DNA-mogelijkheid (ik hou het even vaag). De antwoorden op mijn DNA-vragen aan het Erasmus MC en het NFI heb ik inmiddels terug. Het verhaal gaat over een serieontvoerder die al jaren (internationaal) bezig is, en toch steeds uit handen kan blijven van de politie. Hoofdpersonage wordt Ilsa Burghardt. Het wordt dit keer een verhaallijn zonder Koude Oorlog, WO2 en spionage! Hoewel dat zomaar nog kan wijzigen…