Kun je ons iets vertellen over je achtergrond en wat je heeft geïnspireerd om schrijver te worden?
Na de HAVO heb ik de opleiding tot operatieassistente gevolgd. Na diplomering ben ik als teamleider aan de slag gegaan en doorgegroeid als interimmanager. Ik kreeg opdrachten waarbij ik onder andere de cultuur op de operatiekamerafdelingen moest verbeteren. Mensen en hun emotie en gedrag. Ik vind het fascinerend, want achter ieder mens zit een verhaal dat hun beweegredenen kan verklaren.
Op een dag in 2009 nam ik deel aan een congres voor leidinggevenden van operatiekamers. Met 150 collega’s uit heel het land zat ik in de zaal. Er liep een entertainer rond om de aanwezigen wat uit hun lunchdip te halen. Onverwacht duwde hij mij een microfoon onder mijn neus en stelde me de vraag: ‘Wat is jouw liefste wens?’
Zonder erover na te denken zei ik: ‘Een boek schrijven.’
Ik schrok zelf van mijn antwoord. Nooit eerder had ik die wens uitgesproken. Zelfs niet aan mezelf.
Als zo’n antwoord zo puur uit je mond komt, moet je daar gehoor aan geven, vond ik. Ik startte in het najaar van 2009 met een schrijfcursus bij Sander Blom, redacteur van Uitgeverij Contact (nu Atlas Contact). In 2018 kwam mijn debuut Sluipwesp uit.
Wat was het moment waarop je besloot om een thriller te schrijven, en waarom heb je gekozen voor het genre?
Mijn wens was een boek schrijven waar veel mensen plezier aan zouden beleven. Ik had eigenlijk nog geen genre in mijn hoofd en begon in het wilde weg te schrijven. Een vriendin van mijn schrijfgroep las een deel van wat ik geschreven had en merkte op: het lijkt wel een thriller. Ze had gelijk!
Je nieuwste boek, De laatste zeven, draait wederom om een mortuariummedewerkster genaamd Maud. Wat heeft je geïnspireerd om dit personage en dit specifieke verhaal te creëren?
In 2009 had ik een interim opdracht op een operatieafdeling van een groot ziekenhuis. Ik moest o.a. twintig doktersassistenten naar ander werk begeleiden omdat de functie van doktersassistent op die OK verdween.
Het was een stevige klus die uiteraard met veel verdriet gepaard ging. Ik voerde met alle doktersassistenten individuele gesprekken. Ook met een vrouw van halverwege de 50. Ik vroeg haar: ‘Stel je bent 30 jaar jonger. Welk beroep zou je dan kiezen?’
Ze antwoordde direct: ‘Mortuariummedewerkster! Het is zo’n eer en zo mooi om iemand die overleden is te mogen verzorgen. Het is fijn dat naasten goed afscheid kunnen nemen van hun geliefde.’
De doktersassistente sprak met zoveel passie over het beroep, dat mijn introverte, opmerkzame hoofdpersonage, Maud, ter plekke werd geboren.
Wat zijn enkele van de grootste uitdagingen die je bent tegengekomen tijdens het schrijven van De laatste zeven?
De grootste uitdaging was dat De laatste zeven ook leesbaar moest worden voor lezers die Maud nog niet kenden.
Een andere uitdaging was het zoeken naar een locatie waar een belangrijke scène van het boek zich afspeelt. Ik zat in die fase van schrijven behoorlijk vast. Tijdens een klassiek concert in een kerk waar ik was, scheen de zon door een raam van glas in lood. In de voorstelling op dat raam lag de sleutel. Ik had direct inspiratie. Het was een magisch moment.
Kun je ons iets vertellen over de thema's die je in dit boek hebt verwerkt?
Ik wilde schrijven over dateleed.
Recent hoorde ik twee verhalen van vrouwen uit mijn directe omgeving die opgelicht waren.
Ik wilde ook schrijven over hoogsensitiviteit, over het verdriet wanneer je niet voor je eigen kind mag zorgen, over hoe een ex je in je leven kan achtervolgen, over het brein van een seriemoordenaar…
Wat ik ook erg leuk vond om te doen, was om dierensymbolieken, numerologie en de symbolische betekenissen achter kleuren als rode draad in het boek te verwerken.
Hoe zou je de schrijfstijl van De laatste zeven omschrijven in vergelijking met je eerdere werken? Is deze veranderd sinds Sluipwesp, de eerste thriller over Maud.
Deze vraag vind ik heel lastig te beantwoorden.
Ik kan zeggen dat ik meer durf. Als ik naar de reactie van mijn redacteur kijk, zie ik bij dit laatste boek vaak: ‘Mooi!’ in de kantlijn staan.
Ik hoop dat mijn schrijfstijl fraaier is geworden en er meer diepgang is.
Wat hoop je dat lezers meenemen uit het verhaal van Maud?
Er is meer dan je ziet!
Als je nieuwsgierig in het leven staat, ben je in staat je te ontwikkelen en bijzondere dingen te ervaren.
Heb je al plannen voor je volgende boek, en zo ja, kun je daar een tipje van de sluier over oplichten?
Zeker! Er komt een nieuwe Maud en misschien wel meer dan één.
Een tipje van de sluier?
Er is meer dan je ziet! :)
Wat is het beste advies dat je zou geven aan aspirant-schrijvers die hun eigen verhalen willen vertellen?
Ieder verhaal mag er zijn! Maak je idee kristalhelder, zoek de rode draad van je verhaal en laat je hoofdpersonage een ontwikkeling doormaken. Schrijf vooral met veel plezier. Succes!
