|
1. Kan je iets vertellen over jezelf?
Imre: Ik ben Imre Dietz, psycholoog en trainingsacteur. Zodra ik kon lezen en schrijven wilde ik schrijfster worden; als kind zat ik vol verhalen, urenlang kon ik schrijven. Zo rond mijn twaalfde veranderde dat; de puberteit brak door en ik wist niet meer wat ik nog had toe te voegen aan al die boeken in de winkel. Toen de thrillers van Nicci French in opmars kwamen, begon het verlangen om ook zo’n boek te schijven, weer te kriebelen.
2. Ik kom eraan is je debuut. Waarom heb je dit boek geschreven? Hoe ben je ertoe gekomen? Wat is het verhaal achter dit boek?
Imre: Toen ik in 2006 een heftige nachtmerrie had, wist ik direct bij het wakker worden ‘Nu heb ik een verhaal!’. De plotlijnen ontstonden min of meer vanzelf maar de rituelen van de sekte komen uit de nachtmerrie; daar is het mee begonnen. Dat een groep mensen iemand iets heel ergs aandoet, was al verschrikkelijk, maar ik kreeg het helemaal benauwd toen bleek dat die persoon daar zelf voor koos...
3. Waarom liet het boek daarna nog 5 jaar op zich wachten?
Imre: Ik schreef vooral in vakanties, soms lange tijd niet. De tweede helft heb ik in enkele maanden geschreven. Het moest opeens af. Ik wilde weten of het ging lukken. De eerste uitgever was meteen enthousiast.
4. Heb je veel onderzoek moeten doen naar sektes?
Imre: Ik heb geen onderzoek gedaan naar sektes; ik heb wel veel therapievormen, ook in het alternatieve circuit, meegemaakt waar soms een wat sektarische sfeer hing, daar heb ik wel ideeën opgedaan en die wat uitvergroot.
5. Het thema van het boek is "schuldgevoelens". Een aantal mensen in het boek heeft jaren geleden iets gedaan waarover hij of zij zich nog steeds schuldig voelt. Is dit iets wat jij zelf herkent of vaak meemaakt in je praktijk?
Imre: Ja. Schuldgevoel is een van de lastigste gevoelens om mee om te gaan. Mensen die erg streng zijn voor zichzelf, kunnen zichzelf moeilijk vergeven. Hun hele leven kan beïnvloed blijven door een fout die ze niet meer kunnen herstellen.
6. Je hebt als hoofdpersonen gekozen voor 4 vrij jonge mensen (18 - 25 jaar). Ik had tijdens het lezen van je boek vaak het gevoel dat de hoofdpersonen zeker al 30 waren. Zoveel hadden ze al meegemaakt, zo volwassen waren ze al in het beslissen over hun leven. Waarom heb je voor zulke jonge mensen gekozen?
Imre: Tja, deze mensen kwamen op, ik heb daar niet bewust over nagedacht, je kunt zeggen dat het onderdeel is van het creatieve proces... Overigens ken ik juist ook veel jonge mensen die heel dramatische dingen meemaken terwijl het leven daarna dan weer rustiger verloopt.
7. Ga je nog meer boeken schrijven? En zo ja, ook thrillers?
Imre: Ik ben bezig met een tweede boek, ook weer met een spannend plot. Dat soort boeken lees ik zelf ook het liefst.
Annette
Bezoekersreacties:
|
